Η playlist της εβδομάδας από τους Planet of Zeus

Είναι χρόνια που οι Planet of Zeus, ηγέτες της εγχώριας heavy rock σκηνής έχουν αποδείξει ότι είναι μια "μηχανή παραγωγής" φλογισμένων riffs με highlights τα καυτά lives τους. Τώρα, λίγες μέρες πριν το live τους στο "Floyd" (Σάββατο 7/12) με αφορμή την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ του με τίτλο "Afterlife" και "σκονισμένα" από την αμερικάνικη έρημο φωνητικά, ζητήσαμε από τα μέηλ του γκρουπ να φτιάξουν την playlist της εβδομάδας. Ο Στέλιος Προβής, ο Γιάννης Βράζος, ο Μπάμπης Παπανικολάου και ο Σεραφείμ Γιαννακόπουλος δέχτηκαν να δώσουν στους αναγνώστες του "α" μια γεύση απ' όσα παίζουν στα ακουστικά τους τις τελευταίες μέρες αλλά και μερικές σκέψεις σχετικά με τα κομμάτια που επέλεξαν. 

Η playlist των Planet of Zeus για το αθηνόραμα

Στέλιος Προβής

• Herman's Hermits - No Milk Today
  Το πρώτο ροκ τραγούδι που άκουσα ποτέ. Έπαθα σοκ και ήθελα να το ακούω σε επανάληψη για ώρες.
• Τρύπες - Ταξιδιάρα ψυχή
  Η ανακάλυψη ότι υπάρχει και ελληνικό ροκ ήταν άλλο ένα μεγάλο σοκ.
• The Rolling Stones - Saint of me
  Οι Rolling Stones, μετά από 35 περίπου χρόνια καριέρας, βγάζουν ένα αδιανόητο δίσκο όταν είμαι 14 χρονών και με καταδικάζουν σε παντοτινό φαν τους.
• Herbie Hancock - Chameleon 
  Αυτό που στην αρχή μου φαινόταν ένας αχταρμάς κατέληξε να με μάθει τι θα πει funk και ψυχεδέλεια μαζί.
• Monster Magnet - Space Lord
  Μετά την πρώτη ακρόαση του κομματιού, ήμουνα σίγουρος ως προς το τι μουσική ήθελα να παίξω στη ζωή μου.

Γιάννης Βράζος

• The Offspring- Gotta get away
  Κομμάτι- προτροπή από τον πρώτο δίσκο που αγόρασα ποτέ. Κομμάτι που βρίσκεται στο tracklist ένος δίσκου που στιγμάτισε μια ολόκληρη γενιά.
• The Knack- My Sharona
  Θυμάμαι να το ακούω πρώτη φορά όταν to κανάλι του Jeronimo Groovy πρόβαλε το videoclip και συνειδητοποίησα ότι αυτή η μουσική χορεύεται.
• Black Sabbath- The Wizard
  Τι δουλειά έχει μια φυσαρμόνικα σε heavy metal κομμάτι, αναρωτιόμουνα στην ηλικία των 12. Ήμουν μικρός, δεν ήξερα.
• Guns ‘n roses- You could be mine
  1991, o James Cameron αποφασίζει να σκηνοθετήσει το sequel του Terminator και όσοι δεν γνώριζαν τους Guns ‘n Roses, "φρόντισε" να τους μάθουν. Μαζί τους και εγώ.
• War-Lowrider
  Η αγαπημένη μου μπασογραμμή από όλες τις αγαπημένες μου μπασογραμμές όλων των εποχών.

Μπάμπης Παπανικολάου

• Metallica- Master of puppets
  Kορυφαια στιγμη του κορυφαιου δίσκου στο metal
• AC/DC- Highway to Hell
  Το ροκ μπορεί να γίνει μια πολύ απλή υπόθεση όταν το εννοείς στο 100%. Απλά με μόλις 3 ακόρντα.
• Black Sabbath - Black Sabbath
  H αρχή των πάντων για το σκληρό ήχο. Από το πουθενά. Σαν παρθενογένεση. Αυτό εδώ το κομμάτι ορίζει και καθορίζει ένα νέο μουσικό είδος. Πιο σκληρό, πιο σκοτεινό.
• Queens of the stone age - No one knows
  Φιλί της ζωής στο ροκ.
• Nightstalker - Just a burn
  Πάντα στην playlist μου οι Nightstalker. Από όλες τις περιόδους. Αυτή την εβδομάδα έτυχε να είναι αυτό.

Σεραφείμ Γιαννακόπουλος

• Moonshine got me - Daniel Norgren
  "Moonshine" λεγόταν το αλκοόλ του οποίου η απόσταξη γινόταν παρανόμως από τα σπίτια μέχρι και τις φυλακές κατά την ποτοαπαγόρευση. Απέκτησε αυτό το πολύ ποιητικό όνομα, μιας και παραγόταν υπό το φως του φεγγαριού για αποφυγή εντοπισμού από τις αρχές. Εδώ ο Σουηδός σονγκράιτερ συνεχίζει μια J.J. Caleική παράδοση που οι ίδιοι οι Αμερικάνοι άφησαν να μετατραπεί σε χαμένη τέχνη.
• Mind of a junkie - Anders Osborne 
  Ένα κομμάτι το οποίο ακούγεται σαν συνέχεια στο σήμερα του Zuma του Neil Young με πολύ σύγχρονο και κοφτερό στίχο που σε αφήνει με γλυκόπικρη γεύση μέχρι να ξαναπατήσεις το πλέι.
• One nerve - Clayhill
  Ένας δίσκος διαμάντι ενός από τους σπουδαιότερους Άγγλους σονγκράιτερς, του Gavin Clark. Ένα τραγούδι - ύμνος για όσους έχουν σιχαθεί τον κόσμο στον οποίο ζούμε, από έναν πολύ αδικοχαμένο καλλιτέχνη.
• Putting the dog to sleep - The Antlers
  Μια σύγχρονη μπαλάντα τύπου Whiter shade of pale, η οποία χρησιμοποιώντας ως μεταφορά την ευθανασία ενός σκύλου υφαίνει έναν ύμνο για τη μοναξιά του σύγχρονου κόσμου.
• Night & Day - Jon Allen
  Μια απίστευτης ποιότητας ηχογράφηση που σιγοβράζει. Ακούγεται γνώριμη και σύγχρονη ταυτόχρονα και η φωνητική ερμηνεία και οι στίχοι αποτυπώνουν την ουσία και την ωμότητα ενός χωρισμού.