Παράγοντας που θα καθορίσει σε κάποιο βαθμό την εμπορική επιτυχία του PS Vita, μάλιστα, δεν είναι άλλος από την τάση που παρατηρήθηκε περισσότερο εύγλωττα από ποτέ το 2011: τα mobile games στα smartphones έχουν αποσπάσει χρόνο και χρήματα από τους "παραδοσιακούς" gamers τόσο λόγω ευκολίας, όσο και πρωτοτυπίας και κυρίως κόστους. Περισσότερο στα iPhone αλλά και στα κινητά με Android, όλο και πιο πολλοί gamers επενδύουν χρόνο και χρήματα εκεί (αν και το δωρεάν παραμένει... ακαταμάχητο στο App Store), ενώ κάποτε το έκαναν στα DS και PSP. Tα απλά, "γρήγορα" games των smartphones, δε, συνεχίζουν να "φέρνουν νέο κόσμο" στο χώρο - απομένει να δούμε όχι μόνο αν αυτή η τάση θα συνεχιστεί αμείωτη το 2012, αλλά τί θα σημάνει για τα 3DS και Vita πρακτικά.

Σε άλλες τάσεις που παρατηρήθηκαν: η απόκτηση games αμιγώς μέσω Internet και όχι σε φυσικό μέσο από τα ράφια γίνεται... εκθετικά δημοφιλέστερη απ' ότι παλιότερα. Είναι ξεκάθαρο πως οι συνήθειες των καταναλωτών στο συγκεκριμένο βρίσκονται σε μεταβατική φάση, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η αγορά games σε οπτικούς δίσκους είναι ακριβώς έτοιμη να... συνταξιοδοτηθεί ακριβώς. Πολύ καλές και οι πωλήσεις έξτρα περιεχομένου για games (το γνωστό DLC), επίσης αξιοσημείωτη ως τάση. Το 2011 διατηρήθηκαν στο προσκήνιο αλλά δεν έκαναν το άλμα που θα θέλαμε και οι δύο εξελιγμένοι τρόποι χειρισμού των games με αναγνώριση κίνησης, τα Kinect και Move για το Xbox 360 και το PS3 αντίστοιχα. Περιμένουμε καλύτερη υποστήριξή τους και από τις δύο εταιρείες το 2012.



Για ένα θετικό και για ένα αρνητικό ήταν υπεύθυνη το 2011 η... ίδια εταιρεία: η Sony. Ο ιαπωνικός κολοσσός από τη μία πλευρά απέδειξε με τα Killzone 3 Resistance 3 και κυρίως το Uncharted 3 ότι ναι, η εικόνα 3D στα games μπορεί να είναι όντως εντυπωσιακή και αξιόλογο πρόσθετο στοιχείο τους. Από την άλλη, απέδειξε πως αν... "οι hackers σε βάλουν στο μάτι", έχεις πολύ μεγάλο πρόβλημα, όπως συνέβη με την παραβίαση του PlayStation Network την άνοιξη. Aπόλυτα αρνητική ωστόσο η Nintendo, η οποία κατόρθωσε να παρουσιάσει τον διάδοχο του Wii, το Wii U, με τόσο αριστοτεχνικά... αδέξιο τρόπο όμως ώστε να οδηγήσει σε πρακτική ευθανασία το πρώτο, χωρίς (ακόμη) να μας ενθουσιάσει για το δεύτερο. Και να προσφέρει, παράλληλα, για το Wii τον κορυφαίο τίτλο στην ιστορία του, το Skyward Sword, τώρα που δεν έχει πλέον καμιά σημασία. Τραγική ειρωνεία...