Placebo: Loving loudly

Οι Placebo είναι εδώ –στις 8/8– και δίνουν μια μοναδική συναυλία στην open air area του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδείας τους για το τελευταίο τους άλμπουμ, «Loud like love». Κι εμείς ετοιμαζόμαστε να τους συναντήσουμε στην καλύτερή τους στιγμή.

Το «Loud like love» κυκλοφόρησε πριν από καμιά δεκαριά μήνες και έχει ήδη διαγράψει μια πολύ επιτυχημένη πορεία. Ας ξεκαθαρίσουμε από την αρχή πως είναι ένας δίσκος που τον ευχαριστιέται κανείς από την αρχή μέχρι το τέλος όχι γιατί είναι ένας δίσκος των Placebo αλλά γιατί αποτελείται από μια σειρά πολύ καλών –και καλογραμμένων– τραγουδιών που θα μπορούσαν να μην έχουν καμία σχέση με το δημοφιλές βρετανικό συγκρότημα. Εκτός, φυσικά, από το γεγονός ότι φέρουν την υπογραφή –και την ιδιαίτερη ερμηνευτική σφραγίδα– του Brian Molko και παίζονται από τους Placebo. Είναι ο ίδιος ο Molko, άλλωστε, που δηλώνει πως είναι η πρώτη φορά που κομμάτια του έχουν τη δυνατότητα να «ανεξαρτητοποιηθούν» από το γκρουπ και να κάνουν τη δική τους πορεία ως κλασικά. Είναι γεγονός ότι το «Loud like live» κατά κάποιον τρόπο ξεκίνησε να γράφεται σαν ένα προσωπικό άλμπουμ του Brian Molko γιατί έτσι το έφεραν οι συνθήκες (τουρνέ κ.λπ.) και όχι γιατί ο ίδιος ήθελε να αποστασιοποιηθεί από το συγκρότημα – ήταν όμως αναπόφευκτο η μουσική του να περάσει και στα άλλα δυο μέλη του γκρουπ, τον Stefan Olsdal και τον Steve Forrest, και να γίνει, τελικά, το έβδομο στούντιο άλμπουμ των Placebo. Στην ουσία του, το «Loud like love» είναι δέκα ιστορίες για ερωτικές σχέσεις, πολυμεταβλητές και πολύμορφες, που η καθεμιά τους έχει τις δικές της παραμέτρους και όλες προέρχονται από τις προσωπικές εμπειρίες του Molko την τελευταία εικοσαετία – το διάστημα δηλαδή που υφίστανται οι Placebo ως γκρουπ. Από αυτή την άποψη, τα τραγούδια που αποτελούν το «Loud like love» αφήνουν να βγαίνει στο επίκεντρο η τραγουδοποιητική του προσωπικότητα πολύ πιο έντονα από άλλες, προηγούμενες στιγμές, ενώ ταυτόχρονα τα γίνονται περισσότερο αφηγηματικά και λιγότερο εξομολογητικά ή μυστήρια, πράγμα που κάνει το «Loud like love» πιο εξωστρεφές και με μεγαλύτερη αμεσότητα σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ των Placebo. Μάλλον, λοιπόν, σαν «κύκλο τραγουδιών» πρέπει να δούμε το «Loud like love» καθώς δίνει μια αίσθηση ενότητας που είναι μάλλον ασυνήθιστη όχι μόνο στη δισκογραφία των Placebo αλλά, γενικότερα, στα ήθη και στα έθιμα του ροκ – και ειδικά του νέου ροκ. Αυτό όμως που αυτή τη στιγμή ακούγεται σαν «καινοτομία» στη δισκογραφία των Placebo, δηλαδή να έχουμε μια σειρά τραγουδιών που να στρέφονται –από διαφορετική σκοπιά κάθε φορά– γύρω από το ίδιο θέμα, είναι εντελώς απίθανο να συμβεί ξανά στο επόμενο άλμπουμ τους (μετά από δύο δυόμισι χρόνια!) καθώς όλοι ξέρουμε πως οι Placebo κάνουν τα βήματά τους κυρίως μέσα από την αρχή «δράση-αντίδραση» και κάθε δίσκος τους μοιάζει να αντιτίθεται (δημιουργικά πάντα) στον προηγούμενό του. Κάντε μια σύγκριση με τον προηγούμενο δίσκο του γκρουπ, το «Battle for the Sun» του 2009, και θα καταλάβετε τι εννοούμε. Θα πρέπει βέβαια να συνυπολογίσουμε το γεγονός πως εκείνος ο δίσκος αντικατοπτρίζει κατά κάποιον τρόπο τη διαδικασία αναζήτησης ταυτότητας στην οποία βρίσκονταν οι Placebo καθώς στο «Battle for the Sun» συμμετείχε ως νέο μέλος του γκρουπ τον Steve Forrest (που ήρθε για να αντικαταστήσει τον Steve Hewitt). Όσο κι αν κάτι τέτοιο ακούγεται –ή φαντάζει– κάπως υπερβολικό, οι Placebo έπρεπε να βρουν τις καινούργιες τους εσωτερικές ισορροπίες. Κάποια πράγματα είναι ουσιώδη όταν έχουν να κάνουν με ανθρώπινες σχέσεις – ακόμη και στον κόσμο της ποπ.

Κοιτώντας το σήμερα, βρίσκουμε τη δημιουργική αγωνία των Placebo updated σε σχέση με τη μουσική και καλλιτεχνική τους υπόσταση. Δεν είναι πια το γκρουπ που ήταν όταν ξεκινούσαν, το 1994, στην καρδιά της brit pop και με προφανείς glam rock αναφορές –μουσικά ή μη–, διαλέγοντας ένα όνομα που, ούτως ή άλλως, είναι διφορούμενο. Και είναι σημαντικό ότι ο Brian Molko διατηρεί μια κριτική στάση σε σχέση με την ιστορία του γκρουπ ωθώντας τους Placebo να «αναδημιουργούν» παλιά τους τραγούδια, δίνοντάς τους μια φρέσκια και σημερινή όψη καθώς όλοι, μουσικοί και τραγούδια, έχουν να σηκώσουν το βάρος του χρόνου. Μέσα σ’ αυτή την ιστορία («Placebo» 1996, «Without you I’m nothing» (1998), «Black market music» 2000, «Sleeping with ghosts» 2003, «Meds» 2006 και αυτά που έχουμε ήδη αναφέρει) υπάρχουν οι στιγμές που ακούγονται επί σκηνής όχι σαν greatest hits αλλά ως σημερινές ερωτήσεις / απαντήσεις. Η μουσική χρειάζεται πάντα αναθεωρήσεις και σημερινές λύσεις και όλο αυτό είναι μια υγιής αντίδραση δημιουργών που έχουν συνηθίσει να δουλεύουν τη μουσική ομαδικά, σαν παρέα που διατηρεί τους δεσμούς της μέσα στο χρόνο. Οι Placebo έτσι λειτουργούν, φτιάχνοντας πάντα τα τραγούδια τους ως ομάδα και δίνοντας στο κοινό τους σύγχρονες απαντήσεις, κάνοντας στα παλιά τους τραγούδια ένα δημιουργικό rewriting όταν χρειάζεται ή φτιάχνοντας ιστορίες που ναι μεν έχουν αφετηρία σε προσωπικά βιώματα και εμπειρίες, όμως μπορούν να αποκτήσουν μια μεγαλύτερη γενικότητα –ή ακόμα και οικουμενικότητα– αφήνοντας τον ακροατή να προσωποποιήσει κάποια από τα δεδομένα τους για πάρτη του. Όπως τα τραγούδια του «Loud like love» φέρ’ ειπείν. Η συναυλία θα γίνει στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στις 8/8. Όμως μια μέρα πριν (στις 7/8) στο «Stage Volume 1» ο Timo Maas, γνωστός φαν του γκρουπ, θα είναι πίσω από τα decks μιξάροντας τα τραγούδια των Placebo και κάνοντας ένα ωραίο εισαγωγικό πάρτι.

Τα εισιτήρια της συναυλίας κοστίζουν τώρα € 36 και θα ανέβουν στα € 39 στην τελική φάση της προπώλησης.
Μπορείτε να τα προμηθευτείτε στο TicketHouse (Πανεπιστημίου 42, 2103608366) και στο Reload (Πανεπιστημίου 54, 2103801464).

3 δίσκοι

Placebo (1994)

Με μια ανοιχτή πορεία μέσα στη ροκ ιδιαιτερότητα των ‘90s και με μια αίσθηση ότι ποικίλες επιδράσεις συμπτύσσονται εδώ σε μια ιδιαίτερη alternative προσέγγιση, το ομώνυμο δισκογραφικό ντεμπούτο του γκρουπ έχει ιστορική θέση.

Without you I’m nothing (1998)

Πολύ πιο σαφές σε ό,τι αφορά τη σύμμειξη glam και πανκ και πολύ πιο ομαδικό ως δημιουργία, το δεύτερο άλμπουμ δείχνει το δρόμο που ανοίγεται για τους Placebo. Από εδώ και πέρα, οτιδήποτε κάνουν εμπεριέχει εξέλιξη.

Loud Like Love (2013)

Το πιο πρόσφατο άλμπουμ του γκρουπ βρίσκει τον Molko σε μια τραγουδοποιητική ωριμότητα που με κάποιο τρόπο «αποστάζει» όλο το παρελθόν των Placebo και βάζει τους πάντες (μουσικούς και φαν) σε νέα τροχιά. Υλικό ευρείας αποδοχής...