Η μουσική υπήρξε ανέκαθεν κομμάτι της καθημερινότητάς μου, με τα τελευταία επτά χρόνια περίπου η ενασχόλησή μου γύρω από νέες κυκλοφορίες, καλλιτέχνες και είδη να είναι ουσιωδώς συστηματική· ξεκοκάλισμα λιστών, demos στο Bandcamp, έμπιστων δημοσιογραφικών σάιτ (Quietus για πάντα), σημειώσεις όλων των ετήσιων ακροάσεων κ.ο.κ.. Φέτος όμως με δύο lockdown στην πλάτη, ενστικτωδώς οι προτεραιότητές μου άλλαξαν. Τι νόημα έχει, για παράδειγμα, να απασχολείσαι εμμονικά με καινούριους δίσκους, όταν ούτε στο δισκοπωλείο μπορείς να πας, ούτε στα μπαρ να ακούσεις τραγούδια, ούτε καν να ελπίζεις πως κάποτε αυτά που απολαμβάνεις θα 'χεις την ευκαιρία να τα βιώσεις ζωντανά είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό;
Για ορισμένα από τα παραπάνω ερωτήματα υπάρχουν πρόσκαιρες απαντήσεις, όπως οι παραγγελίες από έμπιστα δισκάδικα. Οι εναλλακτικές αυτές, ωστόσο, έχουν όριο. Κι η μουσική είναι για να τη χορεύεις με κόσμο. Έτσι, κάποια στιγμή, στην ευρύτερη ψυχική κόπωση ήρθε κι "έκατσε" η αδιαφορία για το επιτακτικό που συνοδεύει το καινούριο. Για αυτό και παρόλο που μπόλικα άλμπουμ, τελικά, πέρασαν από τα ηχεία μου, προτεραιότητα είχαν τα repeats. Η παλιά εκείνη ιεροτελεστία που θέλει να ακούς μπρος-πίσω ένα δίσκο ώσπου να "λιώσει". Χάρη σε αυτούς, λοιπόν, διαμορφώθηκε η λίστα μου για το 2021.
1. Viagra Boys "Welfare Jazz"
2. For Those I Love "For Those I Love"
3. Little Simz "Sometimes I Might Be Introvert"
4. Iceage "Seek Shelter"
5. Pan Pan "Φαντασμαγορία δύο"
6. Amyl and The Sniffers "Comfort to Me"
7. Libys "Έμεινε κάτι δικό σου που θυμίζει αγάπη"
8. Arlo Parks "Collapsed in Sunbeams"
9. Godspeed You! Black Emperor "G_d’s Pee AT STATE'S END"
10. Madlib "Sound Ancestors"
