Όλοι οι άνθρωποι του «Chevalier»

Βρεθήκαμε στο γεύμα που παρέθεσαν η σκηνοθέτιδα Αθηνά-Ραχήλ Τσαγγάρη και οι έξι πρωταγωνιστές του «Chevalier», της ελληνικής σκαφάτης δραμεντί που επέστρεψε με το βραβείο καλύτερης ταινίας από το Φεστιβάλ του Λονδίνου. Διαβάστε τι μας είπαν...

Ένα ηλιόλουστο φθινοπωρινό μεσημέρι, ανεβήκαμε στο πατάρι του εστιατορίου «Cookoovaya» στο «Hilton», μακριά από το οπτικό πεδίο των πελατών. Εκεί είχε στηθεί ένα κινηματογραφικό γεύμα, που ήταν σίγουρα μυστικό, αλλά σε καμία περίπτωση... νηστικό, αφού τα πιά­τα έρχονταν το ένα πίσω από το άλλο. Η Αθηνά-Ραχήλ Τσαγγάρη καθόταν στο κέντρο του τραπεζιού ως σκηνοθέτρια-μεσσίας, έτοιμη να αποκαλύψει τα απόκρυφα μυστικά του «Chevalier», έχοντας στο πλάι της τους έξι άνδρες πρωταγωνιστές της ταινίας.

Οι Βαγγέλης Μουρίκης, Μάκης Παπαδημητρίου, Γιώργος Κέντρος, Σάκης Ρουβάς, Γιώργος Πυρπασόπουλος και Πάνος Κορώνης συνθέτουν ένα από τα κορυφαία καστ που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στο ελληνικό σινεμά. Αυτή είναι η ετερόκλητη πρωταγωνιστική εξάδα του φιλμ που ανταγωνίζεται σε ένα αυτοσχέδιο παιχνίδι με έπαθλο ένα δαχτυλίδι chevalier. Μην περιμένετε να σας πούμε τον νικητή.

Ελευθερία, όπως λέμε δημιουργικότητα
Το κάστινγκ ήταν μια μακρά και απαιτητική διαδικασία για την Αθηνά-Ραχήλ Τσαγγάρη: «Είδαμε πολύ κόσμο για οχτώ ολόκληρους μήνες μέχρι να καταλήξουμε στους συγκεκριμένους έξι. Αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο ήταν οι προσωπικότητές τους και όχι το υποκριτικό τους ταλέντο». Το σενάριο, χωρίς να είναι αυστηρό, άφησε μεγάλα περιθώρια ελευθερίας και αυτοσχεδιασμού στους πρωταγωνιστές. «Το σενάριο που γράψαμε με τον Ευθύμη Φιλίππου λειτούργησε σαν ένας χάρτης.

Ο τρόπος που δουλεύω σεναριακά, τόσο εγώ όσο και ο Ευθύμης, αποφεύγει τις περιγραφές χαρακτήρων και σκηνών». Οι ηθοποιοί είχαν την ελευθερία να φέρουν δικά τους πράγματα στο σκάφος του «Chevalier»: «Τις μισές από τις δοκιμασίες που βλέπετε στην ταινία τις σκέφτηκαν τα παιδιά. Άλλες είχαμε γράψει με τον Ευθύμη και άλλες τελικά κάναμε στα γυρίσματα».

Άνθρωπος στη θάλασσα...
Είναι τελικά το «Chevalier» μια ταινία που σαρκάζει τον ανδρικό ναρκισσισμό και ανταγωνισμό; «Δεν μπορώ να πω ότι το φιλμ αναφέρεται στον ανδρικό ψυχισμό. Είναι μια ταινία για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος» απαντά η Τσαγγάρη. «Με την αυθαιρεσία των δοκιμασιών και της συγκέντρωσης των πόντων, θέλαμε να δείξουμε την υποκειμενικότητα στον ορισμό του “καλύτερου”. Αυτή είναι μια υπαρξιακή ερώτηση που δεν έχει απάντηση».

Η μεγαλύτερη πρόκληση για τη βραβευμένη Ελληνίδα σκηνοθέτιδα στο «Chevalier» ήταν το διαλογικό κομμάτι της ταινίας, κάτι πρωτόγνωρο για την ίδια: «Εδώ, έχουμε να κάνουμε με ένα φιλμ δωματίου. Οι προηγούμενες δουλειές μου είχαν έντονο το εικαστικό στοιχείο, κάτι που ήθελα να αποβάλω σ’ αυτήν. Ήταν φοβερή απελευθέρωση για μένα. Ήθελα να επικεντρωθώ στην ομιλία και να αποτυπώσω την ομορφιά του ανθρώπινου προσώπου».

Οι πρωταγωνιστές του «Chevalier»

Σάκης Ρουβάς (Χρήστος)
«Σε όλα τα χρόνια της καριέρας μου είχα απόλυτο έλεγχο των πραγμάτων. Σε αυτή την ταινία τον έχασα. Αυτό με έκανε να ανακαλύψω πράγματα. Η Αθηνά ήξερε πολύ καλά τι ήθελε, κι εγώ την εμπιστεύτηκα».

Βαγγέλης Μουρίκης (Ζοζέφ)
«Το πιο δύσκολο ήταν ότι έπρεπε να κάνεις τον ήρωά σου βαθύ και ουσιαστικό. Να βρεις το φρένο για να μην περάσεις στην καθαρή κωμωδία, στον σουρεαλισμό και στο αφηρημένο».

Πάνος Κορώνης (Γιώργος)
«Το πιο τρομακτικό γύρισμα ήταν η σκηνή με το τζετ σκι, όπου έτρεχα καταπάνω στον Σάκη Ρουβά με μεγάλη ταχύτητα. Σκέφτηκα ότι, αν κάνω το λάθος και πέσω πάνω του, μετά θα με κυνηγούσε όλο το φαν κλαμπ του έξω από το σπίτι μου».

Μάκης Παπαδημητρίου (Δημήτρης)
«Δεν είχαμε να κάνουμε με μια ταινία που σου έλεγε η σκηνοθέτις κάτι κι εσύ έπρεπε να το κάνεις όσο καλύτερα μπορούσες. Έπρεπε πρώτα να συνεργαστείς με τους συμπρωταγωνιστές σου και μετά να πράξεις».

Γιώργος Κέντρος (Γιατρός)
«Η Αθηνά Τσαγγάρη είναι ρισκαδόρισσα. Δεν πηγαίνει εκ του ασφαλούς στα πράγματα. Αυτό μου άρεσε περισσότερο. Έχει έναν ανθρώπινο τρόπο που σε αντιμετωπίζει στο γύρισμα, ο οποίος δεν κουβαλά τον τίτλο του σκηνοθέτη».

Γιώργος Πυρπασόπουλος (Γιάννης)
«Η πρόκληση ήταν ότι πήρα έναν χαρακτήρα-σκίτσο που έπρεπε να τον γεμίσω με χρώμα και να ορίσω το περίγραμμά του. Αφεθήκαμε να ανακαλύψουμε μόνοι μας τα μυστικά του ρόλου, και αυτό ήταν πολύ δημιουργικό».