Υλικά
Υλικά (για 4 άτομα)
8 ζαργάνες μεσαίου μεγέθους.
150 γρ. σταφίδα μαύρη.
2 μεγάλα κρεμμύδια, ψιλοκομμένα.
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο.
1 ποτήρι κόκκινο κρασί μαυροδάφνη.
150 γρ. φάβα.
1 ποτήρι λευκό κρασί.
1 κ.γλ. φρέσκια ρίγανη ψιλοκομμένη.
3 φύλλα δάφνη.
1 σκ. σκόρδο.
Αλάτι, πιπέρι
Παρασκευή
Μουλιάζουμε τις σταφίδες με τη μαυροδάφνη και το μισό κρεμμύδι για 2 ώρες και μετά βράζουμε μέχρι να μείνει το μισό.
Χτυπάμε στο μπλέντερ και περνάμε από λεπτό σουρωτήρι.
Προσθέτουμε το αλάτι, το πιπέρι, τη ρίγανη και το μισό ελαιόλαδο.
Με το άλλο μισό ελαιόλαδο, σοτάρουμε το υπόλοιπο κρεμμύδι μέχρι να μελώσει.
Ρίχνουμε τη φάβα ανακατεύοντας συνέχεια.
Σβήνουμε με το λευκό κρασί.
Προσθέτουμε στη φάβα όσο ζεστό νερό χρειάζεται για να βράσει.
Όταν βράσει, την πολτοποιούμε στο μπλέντερ.
Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι.
Ανοίγουμε τις ζαργάνες στη μέση και αφαιρούμε το κόκαλο και το κεφάλι.
Τις ψήνουμε στο γκριλ.
Ρίχνουμε τη σάλτσα στα τέσσερα πιάτα, από πάνω μια κουταλιά φάβα και από πάνω τα φιλέτα από τις δύο ζαργάνες.
Λευτέρης Λαζάρου:«Ζαργάνα μου! Μία παλιά λαϊκή έκφραση που αναφέρεται στην κίνηση, τα μάτια και την ωραία φιγούρα.
Αναφερόμενος στη ζαργάνα, έχω πάντα στο μυαλό μου το χυμώδες κρέας της και τα εκπληκτικά της αρώματα, ίδια με αυτά της όμορφης μεσογειακής γυναίκας.
Η γλυκιά λιπαρότητά της μου έδωσε τη δυνατότητα στη συνταγή, εκτός από τη θάλασσα που είναι από μόνη της μια "Ελλάδα", να χρησιμοποιήσω και μυρωδιές από το βουνό, που είναι η άλλη "Ελλάδα".
Η ώρα πλησιάζει και η Ολυμπιάδα χρειάζεται αβάντες.
Και, αναμφίβολα, μία από αυτές είναι και οι εμπλεκόμενοι στην εστίαση.
Για εμάς τους μαγείρους, το 2004 αποτελεί μια δεύτερη Ολυμπιάδα.
Καλά ρεκόρ, λοιπόν, σε όλους μας!»
