Ξαναγύρισε ο Μπαμπάς

Η φόρμουλα της «χιουμοριστικής», αταίριαστης συνύπαρξης επαναλαμβάνεται με τον ίδιο, προβλέψιμο, άνοστο και φαρσικό τρόπο της πρώτης ταινίας. Λίθγκοου και Γκίμπσον βοηθούν στο στήσιμο μερικών (μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού) έξυπνων κωμικών στιγμών, στην υπόλοιπη ταινία όμως ο Γουίλ Φέρελ αγωνίζεται απελπισμένα να φανεί αστείος, χαμένος σε ένα αμήχανο συνονθύλευμα μελούρας και κακόγουστου χιούμορ.