Αόρατο Άγγιγμα

Ο γουελσιανός μύθος του Αόρατου Ανθρώπου προσεγγίζεται από μια ερωτική και βίαιη οπτική – κάτι ολότελα φυσιολογικό για έργο του Φερχόφεν, όχι όμως και για τη συντηρητική λογική μιας χολιγουντιανής παραγωγής. Έτσι η εμβάθυνση στην ψυχή και τα κίνητρα ενός ανθρώπου που γοητεύεται από την ιδέα να γίνει αόρατος εμποδίζεται από την απαίτηση για μια mainstream περιπέτεια τρόμου. Η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ ειδικών εφέ.