Γράμμα Από το Παρελθόν

Ο Εγκογιάν επαναδιαπραγματεύεται τις ευθύνες μας απέναντι στην ιστορική μνήμη μέσα από ένα αγωνιώδες στην εξέλιξή του οδοιπορικό στο χώρο και το χρόνο, ποτισμένο με διακριτικό χιτσκοκικό άρωμα. Όσο διαρκεί αυτό η ταινία διατηρεί μια διακριτική γοητεία, παρότι η σεναριακή ανάπτυξη της πλοκής, μονοδιάστατη και δραματικά ισχνή από ένα σημείο και μετά, δεν βοηθά ιδιαίτερα. Αντίθετα, ένας μοιραία αποπροσανατολισμένος Κρίστοφερ Πλάμερ κάνει ό,τι μπορεί για να μας πείσει πως ο καθένας είναι ταυτόχρονα θύτης και θύμα της ιστορίας (του). Αν δεν προβλέψεις το εύκολα «ανατρεπτικό» και διδακτικό φινάλε, σχεδόν τα καταφέρνει…