Τρωάδες

Εννέα χρόνια μετά την «Ηλέκτρα» ο Κακογιάννης μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη μία ακόμα τραγωδία του Ευριπίδη, πιστός τόσο στο πνεύμα του ποιητή όσο και στη δωρική, αλλά τόσο μοντέρνα σκηνοθετική προσέγγιση της προηγούμενης ταινίας. Η έγχρωμη φωτογραφία απαλύνει εδώ τις εντάσεις που γεννά το ξερό, αφιλόξενο τοπίο, το όλο στήσιμο μοιάζει πιο θεατρικό, είναι όμως τέτοια η δύναμη των ερμηνειών (με κορυφαίες αυτές των Ρεντγκρέιβ, Χέπμπορν) που η αντιπολεμική κραυγή του κειμένου φαντάζει σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ.