Μπορεί σήμερα το αμερικανικό σώμα πεζοναυτών να επιστρατεύει οποιοδήποτε διαφημιστικό κόλπο για να καταφέρει να πείσει τους νέους να καταταγούν, αλλά η κατάσταση δεν ήταν πάντοτε έτσι. Κάποτε, αντί για το πρόγραμμα κάλυψης διδάκτρων και αφίσες με χαρούμενα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα ντυμένα με στολές παραλλαγής, επρόκειτο για έναν θεσμό που δε δίσταζε να διατυμπανίσει την προκατάληψή του. H νέα σειρά του Netflix, "Boots", η οποία βασίζεται στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Κάμερον Κόουπ Γουάιτ, "The Pink Marine", επιχειρεί να ρίξει φως σε αυτή τη σκοτεινή πλευρά του σώματος κατά τη δεκαετία των 90s.
Ένας "χαμένος" νεαρός
Ο 18χρονος Κάμερον (Μάιλς Χέιζερ) είναι γκέι και κρατά τη σεξουαλικότητά του κρυφή από όλους, εκτός από τον καλύτερό του φίλο, Ρέι (Λίαμ Ο). Η οικογένειά του τον αγνοεί και τον υποτιμά, οι συμμαθητές του τον τραμπουκίζουν και ο ίδιος νιώθει μία αμηχανία όταν καλείται να σκεφτεί το μέλλον του. Όταν ο Λίαμ του ανακοινώνει πως θα γίνει μέλος των πεζοναυτών, ο Κάμερον αποφασίζει αυθόρμητα να πάει μαζί του, χωρίς να είναι σίγουρος τι θα σημαίνει αυτό για τον ίδιο.
Η σκοτεινή ιστορία των γκέι στρατιωτικών
Το "Boots" παρουσιάζει μία πλευρά του στρατού που δεν ήταν ευρέως γνωστή: μέχρι το 1994, η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη στο σώμα. Αυτό σήμαινε πως κάθε αναφορά ή υποψία ότι κάποιος παρέκκλινε από την ετεροκανονικότητα μπορούσε να οδηγήσει σε εξονυχιστικούς ελέγχους, απειλές και ανακρίσεις, ατιμωτική απόταξη, ακόμη και φυλακή. Μετά το 1994 και ως το 2011, το νέο νομοθετικό πλαίσιο, υπογεγραμμένο από τον Μπιλ Κλίντον, επέτρεπε σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα να υπηρετούν στο στρατό εφόσον δεν αποκάλυπταν τον προσανατολισμό τους, ενώ απαγόρευε στους ανώτερους να τους ρωτούν σχετικά. Μόλις δεκατέσσερα χρόνια έχουν περάσει, λοιπόν, από τη στιγμή που τα δικαιώματα της κοινότητας προστατεύτηκαν νομικά και η προσέγγιση του στρατού άλλαξε εξ’ ολοκλήρου, ανοίγοντας την αγκαλιά του προς τους νέους κάθε προσανατολισμού που ήθελαν να θυσιαστούν για την πατρίδα.
Μιλιταριστική προπαγάνδα με ροζ περιτύλιγμα
Η σειρά δεν αποφεύγει να παρουσιάσει την ωμή πραγματικότητα που γνωρίζουμε πως επικρατεί σε χώρους σαν αυτόν των πεζοναυτών. Οι προσβολές και εκφοβισμός εργαλειοποιούνται, τόσο από ανώτερους, όσο και από τους συνστρατευόμενους, όσοι αποκλίνουν από το "κανονικό" εξοστρακίζονται, οι δόκιμοι ενθαρρύνονται να εξοικειωθούν με τη σκέψη να δολοφονήσουν κάποιον, οι τιμωρίες και τα "καψόνια" χρησιμοποιούνται για να ισοπεδώσουν την αίσθηση της ατομικότητας και οποιοδήποτε επαναστατικό ίχνος μπορεί να έχει μέσα του ο κάθε στρατιώτης.
Ωστόσο, η κριτική φαίνεται υπερβολικά επιεικής όταν συνοδεύεται από την ατμόσφαιρα της αδελφικότητας και της αγάπης που σταδιακά καλλιεργείται μέσα στο σώμα. Οι νεαροί επίδοξοι πεζοναύτες μοιάζουν να ανακαλύπτουν μία νέα, καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους ως άμεσο αποτέλεσμα της σωματικής και λεκτικής κακοποίησης που δέχονται. Συγχαίρονται ο ένας τον άλλο για τις επιτυχίες τους φωνάζοντας ταυτόχρονα "Kill!" (;), φαντασιώνονται τη δύσκολη αλλά αναπόφευκτη στιγμή που θα σκοτώσουν τον πρώτο αντίπαλο, η οποία έρχεται με την τιμή της προστασίας της πατρίδας. Και εμείς αναρωτιόμαστε: τι είδους φιλελεύθερη ροζ προπαγάνδα μπορεί να συμβιβάσει το αίτημα για συμπερίληψη με το αίτημα για τον θάνατο του "εχθρού";
Πεντάγωνο καλεί Netflix
Από την άλλη πλευρά, το Πεντάγωνο δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του για τη σειρά, με την εκπρόσωπο Τύπου Κίνγκσλεϊ Ουίλσον να την αποκαλεί ένα "woke σκουπίδι" και να υπογραμμίζει πως, υπό την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, προτεραιότητα του στρατού είναι να "αποκαταστήσει το ήθος των πολεμιστών, με αυστηρά και ομογενή κριτήρια που δεν κοιτάζουν το φύλο". Οι δηλώσεις της Ουίλσον έρχονται μετά από το κάλεσμα του ακροδεξιού επιχειρηματία Ίλον Μασκ προς μποϊκοτάζ του Netflix, μετά από την αποκάλυψη πως ένας τρανς χαρακτήρας συμπεριλήφθηκε σε μια σειρά κινουμένων σχεδίων. Αν νιώθετε κι εσείς πως ο δρόμος προς τη λογοκρισία είναι πια ελεύθερος, δεν είστε λάθος…
Διαβάστε Επίσης
