
Θυμάστε που πριν μερικά χρόνια τα anime, τα ιαπωνικά κινούμενα σχέδια, ήταν ένα χόμπι για λίγους; Πέρα από εκείνα που είχαν βρει το δρόμο τους στα προγράμματα της ελληνικής τηλεόρασης (διαμορφώνοντας την παιδική μας ηλικία), η παρακολούθηση anime ήταν συσχετισμένη με αμιγώς "nerdy" ενδιαφέροντα, όπως η συλλογή φιγούρων και καρτών Pokémon ή τα κόμικς με σούπερ ήρωες. Κι όμως, πριν από λίγες ημέρες, το Netflix ανακοίνωσε πως οι θεατές που παρακολουθούν anime έχουν τριπλασιαστεί μέσα στην τελευταία πενταετία, φτάνοντας να αποτελούν περίπου τους μισούς συνολικούς συνδρομητές παγκοσμίως. Πώς έφτασαν, λοιπόν, από το περιθώριο στο επίκεντρο της mainstream κουλτούρας;
Αρχικά, είναι χρήσιμο να αποδομήσουμε την εντύπωση πως το anime αποτελεί είδος. Στην πραγματικότητα είναι ένα μέσο, όπως η λογοτεχνία ή ο κινηματογράφος, και φιλοξενεί στην ομπρέλα του διαφορετικά είδη και αισθητικές. Μέσα στις εκατοντάδες σειρές και ταινίες που κυκλοφορούν κάθε χρόνο θα βρεις φιλοσοφικά δράματα, επικά shonen, εφηβικούς ρομαντισμούς, slice of life ή ψυχολογικά θρίλερ. Αν έχεις βρεθεί στην κουλ πλευρά του ίντερνετ, μπορεί να έχεις πετύχει το "Neon Genesis Evangelion", ενώ αν έψαχνες μια σειρά που δεν τελειώνει ποτέ, να έχεις πέσει πάνω στο "One Piece".

Η εκρηκτική άνοδος της δημοτικότητας των anime δεν είναι τυχαία, ούτε πρόσφατη. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ οι περισσότερες δημιουργικές βιομηχανίες υπέστησαν σοβαρές απώλειες, σύμφωνα με το "Hollywood Reporter", η βιομηχανία του anime υπέστη πτώση μόλις 3,5%. Είναι εντυπωσιακό όταν τη συγκρίνουμε με τη μείωση του box office της Αμερικής (80%) ή της Ιαπωνίας (45%). Το 2020, μάλιστα, κυκλοφόρησε μία από τις πιο εμπορικές ταινίες της βιομηχανίας, το "Demon Slayer, the Movie: Mugen Train", που έφτασε τα 504 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις. Το ίδιο διάστημα, το subreddit "/r/anime" πέρασε από το 1 εκατομμύριο μελών στα 5 το 2023 και στα 14 εκατομμύρια σήμερα. Το anime δεν άντεξε απλώς την πανδημία, αλλά κατάφερε να ευδοκιμήσει.
Η αιτία είναι ότι συνδυάζει τα πλεονεκτήματα της ψηφιακής εποχής με τη δύναμη της κοινότητας, βρίσκοντας τη χρυσή τομή. Από τη μία, η έκρηξη του streaming και η διεύρυνση της παγκόσμιας διανομής επέτρεψαν σε ολοένα περισσότερους θεατές να έρθουν σε επαφή με το είδος. Από την άλλη, τα fandoms διατήρησαν τη φυσική, βιωματική διάσταση της εμπειρίας με εκδηλώσεις, φεστιβάλ και cosplay. Μια βόλτα στο φετινό ComicDom Con της Αθήνας θα μπορούσε να σας πείσει: κορίτσια και αγόρια από όλες τις ηλικίες κυκλοφορούσαν ντυμένα ως αγαπημένοι χαρακτήρες, με πολύπλοκα κοστούμια, παρά τη ζέστη και την πολυκοσμία.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα niche ενδιαφέρον ακολουθεί αυτή την πορεία. Από τα κόμικς μέχρι τα βιντεοπαιχνίδια, βλέπουμε το ίδιο μοτίβο να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά: ένα μέσο ξεκινά περιθωριακά, συχνά αποτελεί αντικείμενο χλευασμού, σταδιακά κερδίζει αναγνώριση και οδηγείται σε αποδοχή, χρηματοδότηση και μεγαλύτερη παραγωγή. Έτσι, μέσα στους επόμενους μήνες θα δούμε στο Netflix μια σειρά από νέα anime. Μπορεί να είναι από τις λίγες φορές που συζητάμε τις θετικές συνέπειες του ίντερνετ: μέσα από αυτό γεννιούνται ή παραμένουν ζωντανές κοινότητες που παίζουν κρίσιμο ρόλο. Έτσι, ακόμη και μέσα που ξεκινούν ως niche βρίσκουν το κοινό τους και διεκδικούν το χώρο που τους αξίζει στη δημόσια σφαίρα.