Apple Cider Vinegar
Οι πραγματικές ιστορίες έχουν αποτελέσει πολύ πρόσφορο πεδίο για την τηλεόραση και όχι μόνο τα τελευταία χρόνια, τόσο παγκόσμια όσο κι εγχώρια. Από τα βιογραφικά πορτρέτα καλλιτεχνών έως τα true crime podcasts που εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο, το κοινό μοιάζει να διψάει για "ειλικρινές" περιεχόμενο. Μια τέτοια ιστορία είναι το "Apple Cider Vinegar", η νέα παραγωγή του Netflix που ακολουθεί την άνοδο και την πτώση της influencer Μπελ Γκίμπσον (Κέιτλιν Ντέβερ), μιας γυναίκας που έπεισε τον κόσμο πως ο καρκίνος της θεραπεύτηκε μέσα από την ισορροπημένη διατροφή και έτσι έχτισε μια αυτοκρατορία ευεξίας.
Το "Apple Cider Vinegar" ακολουθεί την επιτυχημένη συνταγή των παλαιότερων τηλεοπτικών αφηγήσεων που βασίστηκαν σε πραγματικές ιστορίες. Λίγα χρόνια νωρίτερα, το "Inventing Anna" μας παρουσίασε την Άνα Ντέλβι, τη γυναίκα που κατάφερε να ξεγελάσει την κοσμική Νέα Υόρκη και να εξαπατήσει μερικές τράπεζες προτού βρεθεί στη φυλακή. Αντίστοιχα, το 2022, η Αμάντα Σέιφριντ υποδύθηκε στο "The Dropout" την Ελίζαμπεθ Χολμς, η οποία απέσπασε χρήματα από επενδυτές, ισχυριζόμενη πως έκανε μια επαναστατική εφεύρεση για γρήγορο και εύκολο αιματολογικό έλεγχο. Αν κρίνουμε από την επιτυχία τους, το κοινό φαίνεται να λατρεύει τις φιλόδοξες πλην διεφθαρμένες γυναίκες.
Από το πρώτο κιόλας επεισόδιό του, το "Apple Cider Vinegar" μάς πετάει στα βαθιά: το ψέμα της Γκίμπσον έχει αρχίσει να αποκαλύπτεται, αναγκάζοντάς την να επισκεφθεί ένα διαχειριστή κρίσεων ώστε να σώσει ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια εικόνα της. Από εκεί και πέρα, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα. Μπλέκοντας το παρελθόν με το παρόν, η σειρά μας παρουσιάζει τη χειριστική περσόνα της Γκίμπσον σε όλο της το μεγαλείο, ακολουθώντας την πορεία της από τη σύλληψη της ιδέας της ψευδούς διάγνωσης καρκίνου στον εγκέφαλο, τη δημιουργία μιας εφαρμογής υγιεινής διατροφής, έως και την περιβόητη τηλεοπτική συνέντευξη στην οποία παραδέχεται πως είναι απολύτως υγιής. Ρίχνοντας ματιές στο δύσκολο παρελθόν της και στην ταραχώδη οικογενειακή της ζωή, η σειρά επιχειρεί να θέσει ένα πλαίσιο που να εξηγεί (ή να δικαιολογεί) την ανάγκη της για προσοχή και αποδοχή.
Ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία της σειράς είναι ότι, παράλληλα με την απάτη της πρωταγωνίστριας, ακολουθεί τη μάχη της Μίλα Μπλέικ (Αλίσια Ντέμπναμ-Κάρεϊ), μιας μπλογκερ που στην αρχή αποτέλεσε την έμπνευση και στη συνέχεια ανταγωνισμό για την Γκίμπσον, με τον καρκίνο. Η Μπλέικ, αποφεύγοντας το μονοπάτι της συμβατικής ιατρικής (σύμφωνα με την οποία θα έπρεπε να ακρωτηριάσει το χέρι της), ακολουθεί μερικές αμφιλεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες, χτίζοντας την πλατφόρμα της γύρω από αυτές. Σε αντίθεση με την πρωταγωνίστρια, η φήμη της Μπλέικ είναι αποτέλεσμα μιας ειλικρινούς προσπάθειας να αντιμετωπίσει τη θνητότητα του σώματός της και να αποκτήσει τον έλεγχο της ασθένειάς της. Κι εδώ, όμως, η σειρά δεν διστάζει να αποδείξει πως ακόμη και οι καλύτερες προθέσεις δεν μπορούν να εμποδίσουν τις ολέθριες συνέπειες της βαθιά προβληματικής βιομηχανίας της ευεξίας.
Ωστόσο, παρότι διαθέτει μια τόσο ανατριχιαστική ιστορία όσο αυτή της Μπελ Γκίμπσον, η πλοκή και η σκηνοθετική εξέλιξή της δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν απ’ τη μονοτονία. Όταν η Άνα Ντέλβι έβρισκε τρόπους να αποσπάσει χρήματα και προσοχή από την αφρόκρεμα της Νέας Υόρκης, μπορεί να μας προκαλούσε θαυμασμό, έκπληξη, ακόμη κι ετεροντροπή – αλλά, τουλάχιστον, ήταν διασκεδαστική. Στην περίπτωση της Μπελ Γκίμπσον, η ατμόσφαιρα παραμένει στατική καθ’ όλη τη διάρκεια των έξι επεισοδίων, καθώς τη βλέπουμε να λέει ψέματα, να χειρίζεται τους κοντινούς της ανθρώπους ή να βυθίζεται στην αυτολύπηση. Έτσι, η προσπάθεια της σειράς να δημιουργήσει ένα πολύπλευρο πορτρέτο ρίχνοντας φως στο μπερδεμένο της παρελθόν, δεν ολοκληρώνεται.
Το "Apple Cider Vinegar", αποφεύγοντας να εστιάσει και να εμβαθύνει στα γεγονότα που αξίζει να αναφερθούν, οδηγείται σε μία αδιάφορη (και χιλιοϊδωμένη) απεικόνιση της πρωταγωνίστριας, η οποία δεν καταφέρνει να αποκαλύψει κανέναν από τους μηχανισμούς που κατέστησε μία τέτοιου είδους απάτη δυνατή. Αντιθέτως, τραβάει την προσοχή από πιο ενδιαφέρουσες ιδέες που υπάρχουν στη σειρά, αλλά εξετάζονται επιφανειακά: η σχέση της με το σύντροφό και το γιο της, η διπλή ιδιότητα της ανταγωνίστριάς της ως θύματος και θύτη ή η δράση της Γκίμπσον ως σύμπτωμα μιας βιομηχανίας χωρίς κανόνες που χρήζει άμεσης παρέμβασης.
