Λίσα Κούντροου
"Γυρίσαμε το πρώτο επεισόδιο, το "Friends Like Us", και το πρότζεκτ προχωρήσε αμέσως. Ήμασταν στα στούντιο της NBC. Και τότε... πρότεινες να παίξουμε πόκερ ΚΑΙ το έκανες τόσο ευχάριστο για όλους, όταν ακόμα αρχίζαμε να δενόμαστε. Σ' ευχαριστώ γι' αυτό. Σ' ευχαριστώ που με έκανες να γελάω τόσο που πονούσαν οι μύες μου και έτρεχαν δάκρυα στο πρόσωπό μου ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Σ' ευχαριστώ για την μεγάλη καρδιά σου όσο αναπτύσσαμε μια σχέση των 6, που απαιτούσε συμβιβασμούς. Και πολλή "συζήτηζη". Σ' ευχαριστώ που κατάφερες να έρχεσαι στη δουλειά όταν δεν ήσουν καλά, και παρ' όλα αυτά να είσαι εξαιρετικός. Σ' ευχαριστώ για τα καλύτερα 10 χρόνια που θα μπορούσε να είχε κανείς. Σ' ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκες. Σ' ευχαριστώ για όσα η γνωριμία σου μου έμαθε για την ΧΑΡΗ και την ΑΓΑΠΗ. Σ' ευχαριστώ για όλον τον χρόνο που μπόρεσα να έχω μαζί σου, Μάθιου."
Ντέιβιντ Σουίμερ
"Μάτι, σ' ευχαριστώ για 10 χρόνια ασύλληπτου γέλιου και δημιουργικότητας. Δε θα ξεχάσω ποτέ τον αμίμητο κωμικό συγχρονισμό σου και τον τρόπο που παρέδιδες τις ατάκες σου. Μπορούσες να πάρεις μια ευθεία γραμμή του σεναρίου και να την φέρεις στα μέτρα σου, φτιάχνοντας κάτι τόσο απόλυτα αυθεντικό και απροσδόκητα αστείο, κάτι που ακόμα με εκπλήσσει. Και είχες καρδιά. Με την οποία ήσουν γενναιόδωρος, την οποία μοιράστηκες μαζί μας για να μπορέσουμε να κάνουμε έξι αγνώστους μια οικογένεια. Αυτή η φωτογραφία είναι μία από τις αγαπημένες μου στιγμές μαζί σου. Τώρα με κάνει να χαμογελώ και να πενθώ ταυτόχρονα. Σε φαντάζομαι εκεί ψηλά, κάπου, στο ίδιο λευκό κουστούμι, με τα χέρια στις τσέπες σου, κοιτάζοντας τριγύρω- 'Could there BE any more clouds?'"
Τζένιφερ Άνιστον
"Αυτή η πληγή είναι βαθιά... Το αντίο που αναγκαζόμαστε να πούμε στον Μάτι μας σήκωσε ένα απίστευτο κύμα συναισθημάτων που δεν έχω ξαναβιώσει. Όλοι βιώνουμε την απώλεια κάποια στιγμή στη ζωή μας. Απώλεια ζωής ή απώλεια αγάπης. Το να μπορέσεις να ΜΕΙΝΕΙΣ με το πένθος σου σου επιτρέπει να αισθανθείς τις στιγμές χαράς και ευγνωμοσύνης που έρχονται με το να έχεις αγαπήσει κάποιον τόσο πολύ. Και τον αγαπούσαμε πολύ. Ήταν ένα τεράστιο μέρος του DNA μας. Ήμασταν πάντα οι έξι μας. Ήταν μια οικογένεια που επιλέξαμε, η οποία άλλαξε οριστικά το ποιοι ήμασταν και τις πορείες που θα ακολουθούσαμε. Ο Μάτι ΗΞΕΡΕ πως λάτρευε να κάνει τους ανθρώπους να γελάνε. Να γελάνε πολύ. Τις τελευταίες εβδομάδες, κοιτάζω ξανά και ξανά μυνήματα που έχουμε ανταλλάξει. Γελώντας και κλαίγοντας και μετά γελώντας ξανά. Θα τις κρατήσω για πάντα. Βρήκα ένα μήνυμα που μου είχε στείλει στα ξαφνικά. Και τα λέει όλα. Μάτι, σε αγαπάω τόσο πολύ και ξέρω πως είσαι απόλυτα ήρεμος και χωρίς πόνο. Σου μιλάω κάθε μέρα... συχνά, σχεδόν σε ακούω να λες "could you BE any crazier?”. Αναπαύσου μικρέ μου αδερφέ. Πάντα μου έφτιαχνες τη μέρα..."
Ματ Λε Μπλανκ
"Μάθιου. Με βαριά καρδιά σου λέω αντίο. Ο χρόνος που περάσαμε μαζί ήταν από τις καλύτερες περιόδους της ζωής μου. Ήταν τιμή μου να μοιραστώ τη σκηνή μαζί σου και να σε αποκαλώ φίλο μου. Η σκέψη σου θα με κάνει πάντα να χαμογελάω και δε θα σε ξεχάσω ποτέ. Ποτέ. Άνοιξε τα φτερά σου και πέτα, αδερφέ μου, είσαι επιτέλους ελεύθερος. Σε αγαπώ. Και μάλλον θα κρατήσεις το εικοσάρικο που μου χρωστάς."
Κόρτνεϊ Κοξ
"Είμαι τόσο ευγνώμων για κάθε στιγμή που μοιράστηκα μαζί σου, Μάτι, και μου λείπεις κάθε μέρα. Όταν δουλεύεις τόσο στενά με κάποιον όπως εγώ με τον Μάθου, έχεις χιλιάδες στιγμές που εύχεσαι να μπορούσες να μοιραστείς. Για τώρα, να μια από τις αγαπημένες μου. Για να καταλάβετε, ο Τσάντλερ και η Μόνικα υποτίθεται πως θα περνούσαν μόνο ένα βράδυ μαζί, στο Λονδίνο. Όμως λόγω της αντίδρασης του κοινού, αυτό ήταν τελικά η αρχή της ιστορίας τους. Σε αυτήν την σκηνή, πριν ξεκινήσουμε να γυρίζουμε, μου ψυθίρισε μια αστεία ατάκα για να πω. Έκανε πολύ συχνά τέτοια. Ήταν αστείος και ήταν καλόκαρδος".
