Ακολουθούν minor σπόιλερ.
Μπορούμε να πούμε πως ο Μάιος εξελίχθηκε σε έναν επεισοδιακό μήνα, με το τηλεοπτικό κοινό να ήταν δικαίως και πέρα για πέρα ανυπόμονο καθώς πλησίαζε το τελευταίο 10ήμερο. Και παρ’ ότι είναι ασφαλές να εικάσουμε πως αυτό που περίμεναν αγωνιωδώς ήταν το πολυσυζητημένο φινάλε του "Succession" (2018 – 2023) που κυκλοφόρησε στις 28 του μήνα, πολλοί ήταν εκείνοι που αθόρυβα περίμεναν τα αποχαιρετιστήρια επεισόδια δύο ακόμα σπουδαίων σειρών. Το "Barry" (2018-2023), το επαναστατικό παιδί της οικογένειας του ΗΒΟ, μας έγνεψε το δικό του αντίο με το αξιομνημόνευτο τελευταίο επεισόδιο που κυκλοφόρησε επίσης στις 28 Μαΐου, ενώ οριστική τελεία για το "The Marvelous Mrs. Maisel" (2017 – 2023) του Amazon μπήκε δύο μέρες νωρίτερα, στις 26 Μαΐου.
Οι σειρές διαφέρουν μεταξύ τους και διαπρέπουν η κάθε μία στο είδος της. Από το κινηματογραφικό στυλ και το σεναριακό ύφος, μέχρι την εποχή ή το φυσικό περιβάλλον στα οποία διαδραματίζονται, παρουσιάζουν αντιθέσεις και διεκδικούν η κάθε μία το δικό της κοινό (αν και φυσικά θα υπάρχουν εκείνοι που αγάπησαν και τις τρεις το ίδιο ειλικρινά). Η σκοτεινή κωμωδία "Barry”, με την low-budget υφή της, τον περιθωριακό πρωταγωνιστή της και τις gore εικόνες βίας, δεν απευθύνεται σίγουρα σε όλους. Ο Μπιλ Χέιντερ ενσαρκώνει με απόλυτη προσοχή στη λεπτομέρεια έναν επαγγελματία δολοφόνο που αποφασίζει να αλλάξει πορεία ζωής και να εξερευνήσει το ενδεχόμενο (ή τεσταρισμένο) ταλέντο του στην υποκριτική. Δυσκολεύεται όμως να απεγκλωβιστεί από το παρελθόν που έχει ορίσει την ταυτότητα του και κάνει τον θεατή να αναρωτιέται αν του αξίζει τελικά αυτού του είδους η απελευθέρωση.
Έναν πιο ελαφρύ και φωτεινό τόνο έφερε το "The Marvelous Mrs. Maisel", μία κωμωδία με κεντρικό θέμα… την κωμωδία. Η σειρά της Έιμι Σέρμαν Παλαντίνο που μας συστήθηκε με τα αγαπητά Gilmore Girls, μας μεταφέρει αυτήν τη φορά στην Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’50 και του ’60, και συγκεκριμένα στην stand-up σκηνή της. Η ακούραστη Ρέιτσελ Μπρόσναν προσεγγίζει τον ρόλο της Μιτζ με μία εγγύτητα που σε παραπλανεί και για λίγο πιστεύεις πως πρόκειται για το ίδιο άτομο. Η Μιτζ είναι μία νεαρή και πλούσια Εβραία γυναίκα που χωρίζει με τον άντρα της, και μαζί με τα δύο παιδιά της επιστρέφει στο πατρικό σπίτι της. Παράλληλα ανακαλύπτει την κλίση της στην κωμωδία, και επιχειρεί να ανελιχθεί στον χώρο. Καρμική μοιάζει και αποδεικνύεται να είναι η συνάντηση της με την Σούζι της εξαιρετικής Άλεξ Μπρόστιν, η οποία ξεκινά ως μάνατζερ της και καταλήγει σε ό,τι πιο κοντινό στο "άλλο της μισό".
Παρ’ ότι ασύγκριτες, το "Succession" , το "Barry" και το "The Marvelous Mrs. Maisel" διακρίθηκαν και αγαπήθηκαν γιατί ήρθαν να αφηγηθούν ανθρωποκεντρικές ιστορίες που καταλήγουν η κάθε μία στο δικό της άδοξο τέλος, υπενθυμίζοντας μας τον ρεαλισμό μέσα στη μυθοπλασία. Και οι τρεις σειρές προκαλούν την παραδοσιακή αφηγηματική δομή που θέλει τον κεντρικό ήρωα να ξεκινά, να πέφτει και να ξανασηκώνεται. Κανείς δεν πετυχαίνει τον στόχο του, ή τουλάχιστον αυτό που αφήνεται να θεωρηθεί ως στόχος του. Οι πρωταγωνιστές τους έχουν ο καθένας τη δική του πορεία και επαναπροσδιορίζουν την έννοια τόσο της κλιμάκωσης όσο της προσωπικής απελευθέρωσης. Και δεν επιτρέπουν στον θεατή ούτε να τους επικρίνει, ούτε να τους ειδωλοποιήσει. Μπορεί ανά στιγμές να τους σιχαθήκαμε, να τους φοβηθήκαμε, και μπορεί στις ατέλειές τους να τους συμπονέσαμε, ακόμα και να τους αγαπήσαμε. Άλλωστε, 4 και 5 σεζόν ποικιλόμορφης, τολμηρής, σπουδαίας TV είναι αρκετές για να χωρέσουν όλο το φάσμα.
Διαβάστε Επίσης
