Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός, ο 55χρονος Ράιαν Μέρφι έχει πίσω του μια εικοσαετή λαμπρή τηλεοπτική καριέρα ως δημιουργός δημοφιλών σίριαλ όπως τα «Glee», «Πλαστική Ομορφιά», «Feud», «Hollywood» και «Pose». Η μόνη κινηματογραφική προσπάθειά του, η new age δραμεντί «Eat Pray Love» (2010), συνάντησε εμπορική επιτυχία, αλλά δικαίως δεν ενθουσίασε τους κριτικούς, αντίθετα από τις πολυβραβευμένες δημιουργίες του στη μικρή οθόνη που του έχουν αποφέρει ως τώρα έξι Έμι και τρεις Χρυσές Σφαίρες.
Επιστρέφοντας μετά από μια δεκαετία στο σινεμά, προτιμά να μείνει σ’ αυτό που ξέρει καλύτερα. Το κωμικό camp μιούζικαλ σε στιλ «Glee», όπου το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου συναντά τη showbiz, με φόντο τις σύγχρονες κοινωνικές προκαταλήψεις. Γιατί στο «The Prom» η φιλελεύθερη Αμερική τα βάζει για ακόμα μια φορά με το συντηρητικό εαυτό της, κυρίαρχο στην επαρχιακή πραγματικότητα του Rust Belt. Των βορειοανατολικών και μεσοδυτικών πολιτειών γύρω από τις Μεγάλες Λίμνες που βίωσαν τα τελευταία χρόνια μια έντονη αποβιομηχανοποίηση, όπως η Ιντιάνα. Σε μια κωμόπολή της, προκειμένου να μην μπορέσει μια λεσβία μαθήτρια να πάει στον ετήσιο σχολικό χορό συνοδευόμενη από τη φίλη της, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων αποφασίζει να ματαιώσει την εκδήλωση. Στην Νέα Υόρκη, την ίδια ώρα, μια ομάδα ηθοποιών του θεάτρου έρχεται αντιμέτωπη με τη διαφαινόμενη αποτυχία της καινούριας παράστασής της και ζητά απεγνωσμένα ένα διαφημιστικό κόλπο το οποίο θα στρέψει την προσοχή του κοινού πάνω της. Αποφασίζει λοιπόν να συμπαρασταθεί στη νεαρή Έμα, καταφθάνοντας φουριόζα στη συντηρητική Ιντιάνα, όπου η λάμψη του Μπρόντγουεϊ δεν θαμπώνει (σχεδόν) κανέναν.
Το «The Prom» βασίζεται στο ομώνυμο μιούζικαλ, εμπνευσμένο από αληθινό περιστατικό που συνέβη το 2010 στο Φούλτον του Μισισίπι, το οποίο πρωτοανέβηκε στην Ατλάντα και κατόπιν στο Μπρόντγουεϊ σε μουσική Μάθιου Σκλαρ και στίχους Τσαντ Μπίγκουελιν. Η πλοκή του είναι εντελώς προσχηματική και το σενάριο των Μπίγκουελιν και Μπομπ Μάρτιν δεν την ενισχύει στο παραμικρό, αντλώντας το ανίσχυρο δράμα της αφενός από τον τρόπο με τον οποίο η επιθυμία της Έμα θα γίνει τελικά πραγματικότητα (έχει κανείς αμφιβολίες για το αντίθετο;) και αφετέρου πως όλη αυτή η περιπέτεια θα αλλάξει προς το καλύτερο τους ματαιόδοξους, εγωιστές ηθοποιούς και τους οπισθοδρομικούς… Ιντιάνους.
Η συνταγή είναι χλιαρό χιούμορ, αβάσταχτη αφέλεια κι ένα πρωτοκλασάτο καστ που μάταια μοχθεί για κάνει διασκεδαστικό ένα παλιομοδίτικο, camp μουσικοχορευτικό θέαμα. Το ερμηνευτικό κλειδί είναι ο αυτοσαρκασμός, με την κεφάτη Μέριλ Στριπ να παρωδεί γκροτέσκα (τα πάντα εδώ ηχούν δυο «οκτάβες» πάνω από το ρεαλισμό) τον απύθμενο ναρκισσισμό των σταρ και τον Τζέιμς Κόρντεν, βραβευμένο με Έμι και Τόνι τηλεπαρουσιαστή και ηθοποιό, καταιγιστικό ως γκέι περφόρμερ με οικογενειακά απωθημένα. Να σώσεις απλά δυο ρόλους από τη φτηνή καρικατούρα δεν είναι όμως αρκετό…
Βαθμολογία:
Σκηνοθεσία: Ράιαν Μέρφι. Πρωταγωνιστούν: Μέριλ Στριπ, Τζέιμς Κόρντεν, Νικόλ Κίντμαν, Κίγκαν – Μάικλ Κέι, Κέρι Γουάσινγκτον, Τζο Έλεν Πέλμαν, Άντριου Ράνελς. ΗΠΑ. 2020. Διάρκεια: 132΄. Προβολή: NETFLIX
