Αν υπήρχε ένα Eurogroup για να αξιολογήσει την ευρωπαϊκή ποπ, τότε η διάρκειά του θα ήταν ελάχιστη. Η mainstream μουσική της ηπείρου μας, όπως δειγματίζεται στη Eurovision, είναι, ως προς την έμπνευση, το εντελώς αντίθετο του «Lemonade» της Beyonce. Το αποδεικνύει κι η σοδειά του φετινού διαγωνισμού, που ξεκινάει αυτή την Τρίτη με τον πρώτο ημιτελικό (22:00, ΕΡΤ1), με το βαθιά ειρωνικό σύνθημα «Come together», το οποίο δοκιμάζει την ανοχή μας στο «παραμύθιασμα» στην εποχή της προσφυγικής κρίσης, της ανόδου της ακροδεξιάς και των οικονομικών κρίσεων – εκτός κι αν εννοούν τη μετατόπιση της Αυστραλίας, που συμμετέχει για δεύτερη χρονιά, προς την Ευρώπη.
Γιατί, λοιπόν, θα δούμε και φέτος Eurovision; Μα, φυσικά, για να βγάλουμε το άχτι μας στους καημένους τους νικητές των talent shows των ευρωπαϊκών τηλεοράσεων (ορίστε η χρησιμότητά τους!), οι οποίοι θα την πληρώσουν για την πολιτική στάση των χωρών τους ή, απλώς, για τις επιλογές στο στάιλινγκ. Αν αισθάνεστε αμηχανία για το ποντιακό R&B των δικών μας Argo (φωτό) και τους στίχους «Xοπ χοπ/τεμέτερον χιπ χοπ/πέραμε εισιτήρια/και πάμε στο αεροπόρτ», υπάρχουν στον πρώτο ημιτελικό, στον οποίο θα διαγωνιστούμε, άλλες, πιο άβολες συμμετοχές.
Το «I didn’t know» του Σαν Μαρίνο ξεκινάει με τον Serhat να προσπαθεί αδέξια να το παίξει crooner για να τα παρατήσει σύντομα και να μεταμορφωθεί σε ABBA. την Κύπρο εκπροσωπούν οι Minus One, μ’ έναν συνδυασμό goth styling και συνταγογραφημένης pop/rock που προκαλεί σύγχυση. οι πειραματισμοί της Αρμενίας με το EDM και του Μαυροβούνιου με το dubstep είναι σαν να ονειρεύεται ένας δωδεκάχρονος να γίνει DJ ακούγοντας την τελευταία επιτυχία του Avicii. Πιστεύουμε ότι στον τελικό θα περάσουν ο Ούγγρος (είναι κούκλος και τραγουδάει εμψυχωτικές σαχλαμάρες τύπου «Να είσαι περήφανος/γεννήθηκες για να είσαι αληθινός»), το κορίτσι των λουλουδιών από την Αυστρία (είναι κούκλα κι ας τραγουδάει πάνω στον χειρότερο eurodance ρυθμό που έχουμε ακούσει εδώ και χρόνια) και, αν έχει απομείνει ελάχιστο γούστο σ’ αυτή την ήπειρο, η Κροατία.
