
Μία από τις φοιτητικές κασέτες (gen X alert!) που μου είχε γράψει ο φίλος μου ο Δημήτρης είχε τίτλο "Το πορτοκαλί φανάρι". Είχε μόλις γυρίσει από Erasmus στο Βέλγιο και ένα από τα πράγματα που του είχαν κάνει εντύπωση ήταν πόσο διαφορετική λειτουργία είχε το πορτοκαλί φανάρι στην κεντρική Ευρώπη. Εκεί σήμαινε κόβω ταχύτητα και προετοιμάζομαι για το κόκκινο, εδώ μαρσάρω για να προλάβω το κόκκινο. Τη θυμάμαι συχνά εκείνη την κασέτα, κάθε φορά που ως οδηγός μπαίνω στον πειρασμό να πατήσω γκάζι και ως πεζή να είμαι σε εγρήγορση και να κάνω... την τροχονόμο.
Είδαν και έπαθαν οι περίοικοι και κόλλησαν γωνία Φιλελλήνων και Αμαλίας μια do it yourself αφίσα στο φανάρι που προειδοποιεί τους πεζούς να προσέχουν γιατί περνάνε συχνά με κόκκινο...
Τελευταία, περπατώντας στο κέντρο, όπως κάνω τα τελευταία 20 τουλάχιστον χρόνια, μετράω καθημερινά παραβάσεις του κόκκινου φαναριού και μάλιστα σε πολυσύχναστες αρτηρίες-βιτρίνα της πόλης. Στην πιο-κεντρική-δεν-γίνεται διασταύρωση Φιλελλήνων και Αμαλίας, για παράδειγμα, έχω κοντοσταθεί πεζή παρακολουθώντας την προηγούμενη εβδομάδα ποικιλία οχημάτων να περνούν με κατακόκκινο, πέραν των απλών ΙΧ εννοείται: ένα ταξί, ένα μαύρο τουριστικό βαν, ένα πούλμαν! Είδαν και έπαθαν οι περίοικοι και κόλλησαν μια do it yourself αφίσα στο φανάρι που προειδοποιεί τους πεζούς να προσέχουν γιατί περνάνε συχνά με κόκκινο... Δεν συζητάμε για τους ξένους επισκέπτες που προσπαθούν να διασχίσουν την Αμαλίας στο ύψος του Ζαππείου βλέποντας τα φανάρια και τα οχήματα να περνούν και περιμένουν εμάς τις locals να κόψουμε την κίνηση όσων συνεχίζουν την πορεία τους με κόκκινο μπας και τα καταφέρουμε.

Το άλλο με την ευγένεια το ξέρεις;
Φίλη φίλης πριν από λίγους μήνες εισήχθη στο νοσοκομείο με εξαρθρωτικό κάταγμα όταν τη χτύπησε οδηγός που αγνόησε το φανάρι που δίνει προτεραιότητα στους πεζούς μέρα μεσημέρι γωνία Σταδίου και Αμερικής! Και όταν στην εξίσωση μπαίνουν πατίνια και μαινόμενοι οδηγοί, οι ιστορίες που δυστυχώς ακούμε καθημερινά οργιάζουν. Ευτυχώς που στον νέο, αυστηρότερο ακούμε, Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας μειώθηκε το χρηματικό πρόστιμο για τους οδηγούς που δεν συμπεριφέρονται με ευγένεια στους πεζούς και στους άλλους οδηγούς, αν και αυξήθηκαν οι ημέρες που τους αφαιρείται η άδεια κυκλοφορίας (ναι, υπάρχει τέτοια διάταξη!). Τύφλα να ’χει ο "Νόμος του καλού Σαμαρείτη" για να θυμηθούμε το φινάλε της τηλεοπτικής σειράς "Seinfeld", όπου ο Τζέρι, η Ιλέιν, ο Τζορτζ και ο Κρέιμερ καταδικάζονται σε φυλάκιση βάσει του εν λόγω φανταστικού νόμου στην πόλη Λάθαμ της Μασαχουσέτης, επειδή δεν βοήθησαν έναν άνδρα που υπέστη ληστεία.
Ευτυχώς που υπάρχουν και τα λεωφορεία, τι όχι;
Το χειρότερο είναι ότι προχθές πέρασα κι εγώ με κόκκινο και μάλιστα επί της λεωφόρου Κηφισίας – ήμουν μέσα στο 550, αν αναρωτιέστε. Και οριακά ανακουφίστηκα επειδή είχα φτάσει σχεδόν στο κέντρο από το Μαρούσι, στις γνωστές συνθήκες φούρνου και έχοντας περιμένει 20 λεπτά στη στάση – θερινό ωράριο από 1η Ιουλίου μάλλον; Και ενώ η Ελλάδα παραμένει σταθερά πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε θανάτους από τροχαία ανά εκατομμύριο κατοίκων, όσες κινούμαστε πεζή ή με τα μέσα μαζικής μεταφοράς στην Αθήνα νιώθουμε καθημερινά πολίτες δευτερότριτης κατηγορίας. Δυστυχώς το Σάββατο με το πιλοτικό 24ωρο μετρό ήμουν εκτός Αθηνών κι έτσι έχασα την ευκαιρία να ξαναθυμηθώ πώς είναι να ζεις χωρίς το άγχος του αν και πότε θα γυρίσεις σπίτι χωρίς να πάρεις αυτοκίνητο ή ταξί. Θα μείνω με την ανάμνηση των κλιματιζόμενων νυχτερινών λεωφορείων που περνούσαν ανελλιπώς ανά δεκάλεπτο και μας πήγαιναν στις εσχατιές του Λίντο πέρυσι στην υπερτουριστική Βενετία.