
Τον χαρακτηρισμό του Σιδηροδρομικού Σταθμού Καρυάς στη Φθιώτιδα ως ιστορικού τόπου ανακοίνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού, έπειτα από θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων. Ο χώρος αποτελεί τεκμήριο της πολιτικής της ναζιστικής καταναγκαστικής εργασίας και μνημείο της θηριωδίας που υπέστησαν εκατοντάδες Έλληνες Εβραίοι κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.
Η Καρυά, σημείο στρατηγικής σημασίας για το γερμανικό σιδηροδρομικό δίκτυο κοντά στον σταθμό διαλογής Λιανοκλαδίου, αποτέλεσε το 1943 εργοτάξιο της Οργάνωσης Todt. Εκεί, 300 έως 500 Εβραίοι από το γκέτο της Θεσσαλονίκης εξαναγκάστηκαν να ανοίξουν με τα χέρια μια σιδηροδρομική τομή μήκους 100 και βάθους 20 μέτρων σε βραχώδη πλαγιά, υπό απάνθρωπες και βίαιες συνθήκες. Οι εργάτες ήταν εξουθενωμένοι, υποσιτισμένοι και συχνά έσπαγαν πέτρες και φόρτωναν βαγονάκια κάτω από επιτήρηση και βία. Πολλοί πέθαναν από εξάντληση ή εκτελέστηκαν. Οι ελάχιστοι που επέζησαν οδηγήθηκαν στο Άουσβιτς τον Αύγουστο του ίδιου έτους.

Σήμερα σώζεται μόνο ένα πέτρινο κτήριο και ένα πηγάδι στον χώρο του σταθμού, καθώς οι ξύλινοι στρατώνες αφαιρέθηκαν μεταπολεμικά από αντάρτες. Παρ' όλα αυτά, ο χώρος παραμένει ισχυρό αποτύπωμα της ναζιστικής βαρβαρότητας.
Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, με αφορμή τον χαρακτηρισμό του χώρου, δήλωσε: "Η Καρυά αποτελεί τόπο καταναγκαστικής εργασίας και μαρτυρία του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα. Είναι ένα από τα μέρη όπου οι Ναζί εφάρμοσαν την πολιτική της 'εξόντωσης Εβραίων μέσω της καταναγκαστικής εργασίας' […] Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός της Καρυάς συνιστά ένα βήμα προς την ιστορική δικαίωση και τη διατήρηση της συλλογικής μνήμης του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα".

Το υλικό τεκμηρίωσης που στήριξε την απόφαση του ΥΠΠΟ προέκυψε από το διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα "Θανάσιμη Καταναγκαστική Εργασία στην Καρυά - Γερμανική Κατοχή και το Ολοκαύτωμα στην Ελλάδα", που υλοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Όσναμπρικ σε συνεργασία με το Κέντρο Τεκμηρίωσης Ναζιστικής Καταναγκαστικής Εργασίας και το Ίδρυμα Μνήμης για τους Δολοφονηθέντες Εβραίους της Ευρώπης.
Κομβικό στοιχείο της έρευνας αποτέλεσε το φωτογραφικό αρχείο του Γερμανού μηχανικού Χανς Χέρμαν Ρέσλερ, το οποίο διασώθηκε το 2002 από τον Ανδρέα Ασσαέλ, γιο επιζώντα του Ολοκαυτώματος. Το αρχείο αυτό τεκμηριώνει με φωτογραφίες τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν στο εργοτάξιο της Καρυάς και λειτουργεί ως αδιάψευστη μαρτυρία του εγκλήματος.

Η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Θεσσαλίας και Κεντρικής Στερεάς Ελλάδας, στο πλαίσιο της αποστολής της, υπέβαλε στη Διεύθυνση Προστασίας και Αναστήλωσης Νεωτέρων και Σύγχρονων Μνημείων τον φάκελο τεκμηρίωσης για τον χαρακτηρισμό του χώρου και της ευρύτερης περιοχής του εργοταξίου, σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 17 του Ν. 4858/2021.

Με την απόφαση αυτή, το Υπουργείο Πολιτισμού αποτίνει φόρο τιμής στα θύματα της ναζιστικής καταναγκαστικής εργασίας στην Ελλάδα και αναγνωρίζει επίσημα τον ιστορικό χαρακτήρα της Καρυάς. Παράλληλα, προγραμματίζεται η εκπόνηση μελετών για την αποκατάσταση και επανάχρηση του Σιδηροδρομικού Σταθμού ως εκθεσιακού χώρου, με στόχο τη διατήρηση και ανάδειξη της μνήμης όσων υπέστησαν το μίσος και τη θηριωδία του ναζισμού.

Η ίδια η βραχώδης τομή, που διασώζεται έως σήμερα, αποτελεί διαχρονική μαρτυρία του εγκλήματος της "εξόντωσης μέσω εργασίας" που εφαρμόστηκε από τους Ναζί στην Καρυά.