
Στο Κολωνάκι, σε ένα διατηρητέο κτήριο της δεκαετίας του 1930, το τελευταίο όροφο διαμέρισμα ανακαινίστηκε από το Constantine Bouras Studio, συνδυάζοντας τη διατήρηση της αθηναϊκής αίγλης του με σύγχρονα αρχιτεκτονικά στοιχεία. Η ανακαίνιση επικεντρώθηκε στη διατήρηση αυθεντικών στοιχείων, όπως το παρκέ, τα τσιμεντοπλακάκια και οι γύψινες διακοσμήσεις, ενώ εισήγαγε νέες υλικές επιλογές και λειτουργικές βελτιώσεις.
Οι εσωτερικοί χώροι αναδιαμορφώθηκαν με στόχο να εξυπηρετούν τις σύγχρονες ανάγκες, διατηρώντας παράλληλα την ιστορική μεγαλοπρέπεια. Στην κουζίνα και τα μπάνια, νέα δάπεδα ενσωματώθηκαν αρμονικά με τα αυθεντικά, ενώ στο σαλόνι προστέθηκε ενεργειακό τζάκι και αναδιατάχθηκαν οι βιβλιοθήκες. Ο τοίχος που χώριζε την κουζίνα από την τραπεζαρία αντικαταστάθηκε από υάλινο χώρισμα, προσφέροντας ελεύθερη θέα στο λόφο του Λυκαβηττού και φυσικό φως στην τραπεζαρία.

Η ενίσχυση του φωτός είναι κεντρική στον σχεδιασμό, με το κύριο υπνοδωμάτιο και τις ντουλάπες να ενσωματώνουν φωτισμένα στοιχεία που δημιουργούν ήρεμο και αρμονικό περιβάλλον. Η ανακαίνιση φέρνει το παρελθόν και το παρόν σε απόλυτη ισορροπία, προσφέροντας έναν χώρο που σέβεται την ιστορία ενώ εξυπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες των κατοίκων.
Τα ιστορικά στοιχεία, όπως το υπάρχον παρκέ στους κύριους χώρους διημέρευσης και τα υπνοδωμάτια, τα τσιμεντοπλακάκια και το μωσαϊκό στους διαδρόμους, οι συρόμενες δρύινες πόρτες, οι γύψινες λεπτομέρειες στα ταβάνια, συνδυάστηκαν με νέα στοιχεία, δημιουργώντας έναν συνδυασμό ιστορικής μεγαλοπρέπειας και σύγχρονης πολυτέλειας. Στην κουζίνα και τα δύο μπάνια προστέθηκαν νέα δάπεδα, με υλικά που συμβαδίζουν αισθητικά με τα υπάρχοντα αυθεντικά δάπεδα, σε μία ισορροπημένη χρωματική παλέτα, επιτυγχάνοντας έτσι μια οπτική διαβάθμιση όλων των χώρων, ανεξάρτητα από το έντονο σχέδιο του καθενός από τα επιμέρους δάπεδα.
Στο σαλόνι προστέθηκε ενεργειακό τζάκι, σε μια νέα σύνθεση τοίχου, ενώ οι υπάρχουσες βιβλιοθήκες αναδιατάχθηκαν στο χώρο του καθιστικού και της τραπεζαρίας, για να καλύψουν ανάγκες αποθήκευσης βιβλίων και άλλων αντικειμένων.

Ο τοίχος που υπήρχε μεταξύ της τραπεζαρίας και της κουζίνας αντικαταστάθηκε από ένα υάλινο χώρισμα με μια πόρτα διέλευσης, συνδέοντας λειτουργικά και οπτικά τους δύο χώρους. Αυτή η οπτική επέκταση της κουζίνας επιτρέπει ανεμπόδιστη θέα στο λόφο του Λυκαβηττού, ενώ ταυτόχρονα η τραπεζαρία φωτίζεται πλέον με περισσότερο φυσικό φως. Η διαφάνεια, μέσω του υαλιού, και η αντανάκλαση, μέσω του καθρέφτη στην πλάτη της κουζίνας, είναι βασικά στοιχεία στην αντίληψη του χώρου.
Η νέα είσοδος της κουζίνας έχει πλέον τοποθετηθεί σε τέτοια αξονική σχέση με την κύρια είσοδο του διαμερίσματος, έτσι ώστε η εντυπωσιακή θέα προς τον Υμηττό από το παράθυρο της κουζίνας να γίνεται αμέσως αντιληπτή κατά την είσοδο στο διαμέρισμα. Στην ίδια φιλοσοφία αξιοποίησης της ιδιαίτερης αστικής θέας του διαμερίσματος, το δωμάτιο υπηρεσίας έλαβε μια υάλινη εξωτερική πόρτα, προσφέροντας απευθείας θέα στην κεντρική λεωφόρο και τη σκάλα υπηρεσίας του κτηρίου, δημιουργώντας έτσι ένα αναπάντεχο οπτικό γεγονός.

Στο κύριο υπνοδωμάτιο, το μπάνιο σχεδιάστηκε σαν ένα διαφώτιστο, δημιουργώντας μια αρμονική αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς, με αναφορές στην ιαπωνική αρχιτεκτονική, αποφεύγοντας τις τυποποιημένες τάσεις που παρατηρούνται σε πρόσφατες ανακαινίσεις.
Κατ’αντίστοιχο τρόπο, οι ντουλάπες στα υπνοδωμάτια έλαβαν κουρτίνες αντί για πόρτες, για να πλαισιωθούν και να οριστούν ως τα φωτισμένα μέρη της σύνθεσης του χώρου, δίνοντας έμμεσο φως στο χώρο και δημιουργώντας έτσι αυτή την απαλή, ονειρική ατμόσφαιρα που χρειάζεται σε αυτά τα σημεία του διαμερίσματος.