Στη συλλογή του Ιδρύματος Γουλανδρή
Το Ίδρυμα Β&Ε Γουλανδρή γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και διοργανώνει, το Σάββατο 8 Μαρτίου, δυο θεματικές ξεναγήσεις με τίτλο "Η Γυναίκα στη Συλλογή του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή". Ανακαλύψτε τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους παρουσιάζεται η γυναικεία μορφή σε έργα καλλιτεχνών όπως Marc Chagall, Henri de Toulouse-Lautrec, Edgar Degas, Pierre Bonnard, Georges Braque, Auguste Rodin, Hans Arp, Alberto Giacometti κ.ά. και γνωρίστε το έργο γυναικών δημιουργών που εκπροσωπούνται στη Συλλογή του Ιδρύματος όπως Camille Claudel, Barbara Hepworth, Niki de Saint Phalle, Jeanne-Claude, Germaine Richier, Claude Lalanne, Σοφία Βάρη κ.ά.
Η Αθήνα τιμά τη γυναίκα
Διαβάστε Επίσης
Ο Δήμος Αθηναίων με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Γυναικών, διοργανώνει το Σαββατοκύριακο 8-9 Μαρτίου 2025 και την Παρασκευή 14 Μαρτίου 2025, σειρά εκδηλώσεων και δράσεων, με στόχο την κοινωνική και πολιτιστική ορατότητα των γυναικών μέσα από δρώμενα και συζητήσεις που αναδεικνύουν τις ιστορίες και τις εμπειρίες τους σε διάφορες χρονικές περιόδους και κοινωνικά πλαίσια. Στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, αποκαλύπτεται "Η δύναμη των γυναικών από γενιά σε γενιά". Οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις, προβολές ντοκιμαντέρ, εργαστήρια και αφηγήσεις. Όσοι και όσες συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις θα έχουν την ευκαιρία να αφυπνιστούν, να αναλογιστούν και να στηρίξουν τις γυναίκες του παρελθόντος και του παρόντος, αναγνωρίζοντας τη δύναμη που προέρχεται από την αλληλεγγύη και την κοινή δράση.
"Μικρές αφηγήσεις γένους θηλυκού"
Ο Δήμος Χαλανδρίου και το φωτογραφικό εργαστήριο "Ο λόγος στην Εικόνα" του Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου παρουσιάζουν την έκθεση "Μικρές αφηγήσεις γένους θηλυκού", με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, η οποία θα φιλοξενηθεί στην κεντρική πλατεία Χαλανδρίου, από 8 έως 16 Μαρτίου 2025. Η 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, στάθηκε η αφορμή για να συναντηθούν στην πλατεία Χαλανδρίου τέσσερις γυναίκες φωτογράφοι, μέλη του φωτογραφικού εργαστηρίου "Ο λόγος στην Εικόνα".
Μια έκθεση κοσμημάτων με άρωμα Ιαπωνίας
Η Eleni Marneri Gallery τιμά τη γυναίκα με τη νέα έκθεση κοσμημάτων "SAKURA", στις 8/3, 12-5 μ.μ. Η συλλογή είναι αφιερωμένη στις ανθισμένες κερασιές της Ιαπωνίας. Κάθε κόσμημα ενσαρκώνει ένα άνθος — που πετά στον άνεμο, μεταφέροντας ένα μήνυμα στα ιαπωνικά, λατινικά και αρχαία ελληνικά. Η συλλογή αποτελείται από χειροποίητα ασημένια κοσμήματα με φυσικές πέτρες: χαλαζίες διάφανους και ροζ όπως και τοπάζια τα οποία είναι χαραγμένα με αισιόδοξα μηνύματα.
Ένας κύκλος κλεινει στο ΕΜΣΤ
Το μεγάλο αφιέρωμα "Κι αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο;" ολοκληρώνεται στις 9 Μαρτίου με τις εκθέσεις της Karla Black, "Stop Counting", και της Tracey Moffatt, "Up in the Sky", καθώς το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης σύντομα θα εγκαινιάσει ένα νέο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Ακόμη, στις 13/3 το μουσείο μάς προσκαλεί να παρακολουθήσουμε την ταινία "Πρόσωπα & Ιστορίες" σε σκηνοθεσία της Γαλλίδας σκηνοθέτιδας Agnès Varda & του Γάλλου φωτογράφου και street artist JR.
Σινεμά στα κεντρικά
Το Cinobo Όπερα παρουσιάζει το Σάββατο 8/3 (6 μ.μ.) την μικρού μήκους ταινία "Arise - Πιο Δυνατές από Ποτέ" (Εύα Σταυρογιάννη σε συνεργασία με τον οργανισμό "Strong Me") με ταυτόχρονη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα από τη Σοφία Ρομπόλη. Παρουσιάζει η δημοσιογράφος και ραδιοφωνική παραγωγός Μικαέλα Θεοφίλου.
Όταν οι θηλυκότητες παίρνουν θέση
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η έκθεση "Taking up space" διοργανώνεται στο νεοκλασικό κτίριο της Πατησίων 65. Το να καταλαμβάνεις χώρο σαν γυναίκα έχει να κάνει με το να αναγνωρίζεις ότι η φωνή σου έχει αξία και ακούγεται. Και όταν οι γυναίκες και οι θηλυκότητες αρχίζουν να καταλαμβάνουν χώρο, στην ιδιωτική και στη δημόσια σφαίρα, ο κόσμος γίνεται λίγο πιο όμορφος και δίκαιος. Η έκθεση θα διαρκέσει το δίημερο 8-9 Μαρτίου, (Σάββατο 2-10 μ.μ. & Κυριακή 12-8 μ.μ.). Τη μουσική θα αναλάβουν κάθε μέρα διαφορετικές DJs, ενώ θα υπάρχει και διαμορφωμένο μπαρ για μπύρα ή κρασί.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Karla Black. Stop Counting
Η Black υιοθετεί απρόσμενα και ευτελή υλικά – όπως καλλυντικά, ζάχαρη και σελοφάν – στην αντισυμβατική γλυπτική πρακτική της για τη δημιουργία μνημειακών εγκαταστάσεων, αμφισβητώντας τις επικρατούσες αντιλήψεις σχετικά με τη στιβαρότητα και τη μονιμότητα της τέχνης. Τα γλυπτά της, αν κι εκ πρώτης όψεως δείχνουν εύθραυστα, έχουν μια επιβλητική παρουσία, προσκαλώντας τους θεατές να εξερευνήσουν την ένταση ανάμεσα στις ιδιότητες του ευάλωτου και του ανθεκτικού, ενθαρρύνοντας έναν στοχασμό πάνω στην παροδικότητα της ζωής. Η Black έτσι αμφισβητεί την ιεραρχία των καλλιτεχνικών μέσων, αναβιβάζοντας το καθημερινό σε ξεχωριστό. Η μεγάλη εγκατάσταση αποτελείται από εκατοντάδες λωρίδες διάφανων αυτοκόλλητων ταινιών που κρέμονται κάθετα μεταξύ οροφής και δαπέδου στις οποίες διακρίνονται δακτυλικά αποτυπώματα από χρώμα. Ο ίδιος ο τίτλος του έργου υποδηλώνει μια κριτική της ποσοτικοποίησης και του τρόπου με τον οποίο συχνά μετράμε την τέχνη με αριθμητικούς όρους, προσκαλώντας τους θεατές να ασχοληθούν με το έργο σε ένα πιο διαισθητικό επίπεδο. Η προσέγγιση της καλλιτέχνιδας στο χρώμα είναι εξίσου σαγηνευτική, καθώς ενσωματώνει παστέλ αποχρώσεις στα σημεία που εφάπτονται οι ταινίες στο δάπεδο, δημιουργώντας μια ονειρική και σχεδόν αιθέρια ατμόσφαιρα.
Tracey Moffatt. Up in the Sky
Το έργο της Moffatt συνδέεται με την Αυστραλία και φέρνει συχνά στο προσκήνιο δύσκολα ζητήματα που αφορούν τους κοινωνικούς αποκλεισμούς και τις βασισμένες στην άσκηση εξουσίας και την καταπίεση πολιτικές αφομοίωσης των Αβορίγινων από τους λευκούς έποικους αποικιοκράτες. Οι 25 εικόνες της φωτογραφικής εγκατάστασης «Up in the Sky» μοιάζουν με στιγμιότυπα ασπρόμαυρης κινηματογραφικής ταινίας, το σενάριο της οποίας δεν δεσμεύεται από τους κανόνες της γραμμικής αφήγησης. Παραπέμπουν σε δύο κινηματογραφικές ταινίες: τη μετα-αποκαλυπτική σειρά ταινιών δράσης "Mad Max" (1979) και τον κόσμο στον οποίο κινείται περιπλανώμενος ο εκδικητής μοναχικός πρωταγωνιστής της, και το φιλμ "Accattone" (1961) του Pier Paolo Pasolini, μια σκληρή ταινία για τον υπόκοσμο της Ρώμης και τη ζωή στους δρόμους. Οι ετερόκλητοι –ηλικιακά, φυλετικά, κοινωνικά– πρωταγωνιστές της Moffatt στο απειλητικό σκηνικό μιας, ερημωμένης από τη φτώχεια και τη βία, επαρχιακής πόλης της Αυστραλίας λειτουργούν ως αιχμηρές αναφορές σε χρόνια προβληματικές καταστάσεις: το μωρό Αβορίγινας –μόνο του ή στην αγκαλιά της λευκής γυναίκας–, για παράδειγμα, θεωρείται βέβαιη αναφορά στο τραύμα των "Κλεμμένων Γενεών" [Stolen Generations], τη θεσμοθετημένη από την Πολιτεία και τις εκκλησιαστικές αποστολές πρακτική απομάκρυνσης των παιδιών των Αβορίγινων από τις οικογένειές τους.
