© Andreas Simopoulos
Η Μικρή Σκηνή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση υποδέχεται, για ένατη χρονιά, το πρόγραμμα "Γέφυρα Μουσικής πάνω από τη Συγγρού", σε συνεργασία με το Πάντειο Πανεπιστήμιο, και στήνει μία μοναδική μουσική γιορτή με αφετηρία τη μουσική του πρωτοπόρου συνθέτη Maurice Ohana. Στις 7 και 8/3 θα διοργανωθούν τέσσερις συναυλίες που μας παρασύρουν σε ένα παγκόσμιο μουσικό ταξίδι και στάσεις σε Ιβηρική Χερσόνησο, Κεντρική Αφρική, Βραζιλία, ακόμα και Ιαπωνία.
Το 2ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας Κino Αthens έχει ήδη ξεκινήσει με δωρεάν προβολές στην Τεχνόπολη, το Σεράφειο Δήμου Αθηναίων και το Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης". Το φεστιβάλ ολοκληρώνεται την Κυριακή 10/3, επομένως μελετήστε το πρόγραμμα προβολών για να προγραμματίσετε την επόμενη κινηματογραφική σας έξοδο.
Διαβάστε Επίσης
Ο Μάρτιος παρακινεί τους τεχνόφιλους να κάνουν μερικές ακόμα βόλτες στις αγαπημένες τους εκθέσεις ή να ανακαλύψουν τα διάφορα ιστορικά μνημεία της Αθήνας, καθώς η πρώτη Κυριακή του μήνα (3/3) είναι με ελεύθερη είσοδο σε όλα τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της πόλης, τα οποία ανήκουν στο Υπουργείο Πολιτισμού. Αν δεν ξέρετε που να πρωτοπάτε, εμείς προτείνουμε ανεπιφύλακτα την εντυπωσιακή έκθεση "Αστυγραφία" της Εθνικής Πινακοθήκης. Διαφορετικά, μπορείτε να χαζέψετε για άλλη μια φορά τη συλλογή του Μουσείου Ακρόπολης και την περιοδική έκθεση "Νοήματα".
Παράλληλα, ο ΟΠΑΝΔΑ διοργανώνει μερικές ακόμα δωρεάν ξεναγήσεις σε ιστορικούς χώρους και σημεία της πόλης, σε συνεργασία με το Σωματείο Διπλωματούχων Ξεναγών Αθήνας. Εκτός των ξεναγήσεων στα μεγάλα αθηναϊκά μουσεία, το σωματείο μάς προσφέρει τη δυνατότητα να περιηγηθούμε σε μέρη όπως τον Εθνικό Κήπο, την Ακαδημία Πλάτωνος και τα ιστορικά Αναφιώτικα. Δείτε εδώ το αναλυτικό πρόγραμμα ξεναγήσεων.
Αφιέρωμα στη θρυλική Μελίνα Μερκούρη ετοιμάζει το Γαλλικό Ινστιτούτο, με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό της. Την Τετάρτη 6/3 (7 μ.μ.) το κοινό θα μάθει για τη ζωή και το έργο της Μερκούρη μέσω της συζήτησης που θα γίνει ανάμεσα στον Σπύρο Αρσένη και τον Γιώργο Αρχιμανδρίτη, τους συγγραφείς του βιβλίου "Μελίνα. Μία σταρ στην Αμερική" (Εκδόσεις Πατάκη), και τον κριτικό κινηματογράφου Γιάννη Ζουμπουλάκη.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Αστυγραφία / Urbanography. Η ζωή της πόλης τις δεκαετίες 1950-1970
Μία πρωτότυπη σύλληψη που παρακολουθεί τρεις δεκαετίες ραγδαίου μετασχηματισμού της μεταπολεμικής Ελλάδας και επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στην αστικοποίηση και τον τρόπο που ο άνθρωπος συμμετέχει ή αντιστέκεται στη νέα συνθήκη που του υπαγορεύει το ολοένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον του. Για την ανίχνευση της ανθρώπινης εμπειρίας του αστικού βιώματος η έκθεση φέρνει σε συνομιλία τις εικαστικές τέχνες –ζωγραφική, γλυπτική, χαρακτική, εγκαταστάσεις, φωτογραφία, σχέδια και αφίσες– με αποσπάσματα από τον δημοφιλή ελληνικό κινηματογράφο, τις ταινίες κριτικού ρεαλισμού και τις έκκεντρες αφηγήσεις. Παρουσιάζοντας 77 δημιουργούς, 202 εικαστικά έργα και 21 ταινίες, η "Αστυγραφία" επιχειρεί να χαρτογραφήσει το συνολικό εύρος της έννοιας "αστικό βίωμα" σκιαγραφώντας το κοινωνικό υποκείμενο εντός της πόλης, με όλη τη γοητεία που μπορεί να του ασκεί αλλά και με όλους τους περιορισμούς ή και τους αποκλεισμούς που τη συνοδεύουν, "με την εκθεσιακή αφήγηση να μετακινείται διαρκώς από τη μεγάλη στη μικρή κλίμακα, από την πανοραμική λήψη στο κοντινό πλάνο", όπως εξηγεί η διευθύντρια της ΕΠΜΑΣ και επιμελήτρια της έκθεσης, Συραγώ Τσιάρα. Σύμφωνα με το επιμελητικό σκεπτικό, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η αστικοποίηση, η ανοικοδόμηση και η μετανάστευση –εσωτερική και εξωτερική– προσδιορίζουν καθοριστικά το πλαίσιο των ραγδαίων αλλαγών που συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία. Το αστικό τοπίο μεταβάλλεται ριζικά με την αντιπαροχή και τη σταδιακή εξαφάνιση της μονοκατοικίας. Η καθημερινή ζωή αλλάζει με την εξάπλωση της αστικής κουλτούρας, την ανάδυση της κοινωνίας του θεάματος και της κατανάλωσης, τις νέες εμπειρίες που προσφέρει η πόλη. Η πόλη γίνεται το κατεξοχήν πεδίο συγκρότησης ταυτοτήτων για εσωτερικούς και εξωτερικούς μετανάστες, ενώ η κλίμακα, ο ορίζοντας και η αίσθηση αλλάζουν δραματικά με την κατασκευή πολυκατοικιών και σύγχρονων εμπορικών καταστημάτων, τη διάνοιξη δρόμων, τη δημιουργία πλατειών, την πύκνωση της κυκλοφορίας ανθρώπων και οχημάτων. Διαμορφώνονται καινούργιες σχέσεις ανάμεσα στο μητροπολιτικό κέντρο, τη συνοικία, το προάστιο, τις προσφυγικές γειτονιές, την εκτός σχεδίου αυθαίρετη δόμηση. Ενώ το μέσο βιοτικό επίπεδο βελτιώνεται, ταυτόχρονα εμφανίζονται νέοι κοινωνικοί διαχωρισμοί και αποκλεισμοί. Οι καλλιτέχνες ερμηνεύουν τις αλλαγές που συμβαίνουν στο αστικό τοπίο, την ανθρωπογεωγραφία και τη διασύνδεση υλικού και έμψυχου περιβάλλοντος, παρελθόντος και παρόντος. Αρχικά κυριαρχούν η νοσταλγία, οι στερεοτυπικές ή εξιδανικευτικές αφηγήσεις μιας ιδιαίτερης αστικής ταυτότητας που αλλοιώνεται μαζί με τα νεοκλασικά σπίτια που καταπίνουν οι οικοδομές, ενώ η τέχνη προσπαθεί να διασώσει την πόλη που εξαφανίζεται. Καθώς οι καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις του αστικού μετασχηματισμού συλλαμβάνουν ένα νοερό παλίμψηστο εμπειριών και συναισθημάτων σε μια φαντασιακή συνύπαρξη διαφορετικών εποχών, το έργο τέχνης αποκτά σκηνογραφική διάσταση. Η πόλη επινοείται ως σκηνικό, οι δημιουργοί επιλέγουν την οπτική γωνία και συνθέτουν το κάδρο αντλώντας αναφορές από την πραγματικότητα, τη μνήμη και την επιθυμία. Κατά τη δεκαετία του 1960 αναδεικνύεται η ρεαλιστική πρόθεση ορισμένων δημιουργών να επισημάνουν τα προβλήματα και τις αντιθέσεις της καθημερινής ζωής στη μεγαλούπολη με κριτική ματιά. Προς το τέλος της ιστορικής περιόδου που εξετάζει η έκθεση, η υλικότητα αποκτά καινούργιο νόημα στο έργο καλλιτεχνών που εξετάζουν εννοιολογικά τη διάσταση του αστικού βιώματος. Η έκθεση περιλαμβάνει 200 εικαστικά έργα, εκ των οποίων τα μισά προέρχονται από τη Συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης και τα υπόλοιπα συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση κατόπιν δανεισμού από δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Στην έκθεση προβάλλονται 21 κινηματογραφικές ταινίες (αποσπάσματα από 17 ταινίες μεγάλου μήκους και 4 πλήρεις ταινίες μικρού μήκους). Αρθρώνεται σε 7 ενότητες που φέρουν τους τίτλους: "Σκηνογραφία", "Νοσταλγία", "Γιαπί", "Κοντινό Πλάνο", "Θέαμα", "Όνειρα και Συγκρούσεις", "Υλικότητες".
Μια Γέφυρα Μουσικής πάνω από τη Συγγρού vol. 9
Στις φετινές συναυλίες ακούμε ψήγματα από αρχέγονες μουσικές και έργα των τελευταίων δεκαετιών που διηγούνται ταξίδια και ιστορίες της εποχής μας, με επίκεντρο τη σύγχρονη μουσική του πρωτοπόρου συνθέτη Maurice Ohana. Η Γέφυρα Μουσικής εκτείνεται φέτος πιο μακριά από κάθε άλλη χρονιά. Σημείο εκκίνησης είναι η Ιβηρική χερσόνησος και το τελευταίο τμήμα του αφιερώματος στον ταξιδευτή- συνθέτη Maurice Ohana (1913-1992), που δεν ακούσαμε το 2023. Ο Μορίς Οανά αναγνωρίστηκε ως ένας από τους κορυφαίους συνθέτες της γενιάς του στη Γαλλία, ήδη από τη δεκαετία του 1960, ενώ με το μουσικό έργο του είναι πολυσχιδές, όπως ακριβώς και η μουσική του γλώσσα. Στις συναυλίες της φετινής διοργάνωσης διασχίζουμε τους ωκεανούς μέσα από τρεις συναυλίες. Αιώνες πριν, από την Ιβηρική χερσόνησο ξεκινούσαν οι διαδρομές των καραβιών του υπερατλαντικού δουλεμπορίου προς τα παράλια της Κεντρικής Αφρικής και τη Νότια Αμερική ή προς το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας και τη Νοτιοανατολική Ασία. Με όχημα το πρόγραμμα της Γέφυρας, περνάμε από τους ίδιους δρόμους και ακούμε μουσικές του σήμερα από χώρες της Κεντρικής Αφρικής, τη Βραζιλία, την Αργεντινή και την Ιαπωνία, σε αντίστιξη με μερικές από τις μουσικές που γεννήθηκαν μέσα από εκείνα τα πρώτα ταξίδια.
