Η ζαργάνα του Παγασητικού, η γυναίκα που κάνει τη Λατινική Αμερική με το Κουκάκι να μοιάζει ένα τσιγάρο δρόμος (αυτό, για την ακρίβεια, η ίδια το αποδίδει στους μουσικούς της) ή, κατά κόσμον, η Ρένα Μόρφη (των Imam Baildi) εμφανίζεται ως Σούλη Ανατολή στο Plus του «Σταυρού του Νότου» (τελευταία εμφάνιση στις 4 Νοεμβρίου). Εκεί, μπροστά από μια ασημί κουρτίνα που κοντράρει το δικό της αστραφτερό μαύρο φόρεμα δηλώνει ότι η Σούλη Ανατολή «πραγματεύεται χυλόπιτες», εννοώντας ότι λέει σε φρέσκες ενορχηστρώσεις καψουροτράγουδα τύπου «Δεν θέλω πια να ξαναρθείς», «Ό,τι αρχίζει ωραίο», «Θα μελαγχολήσω» (ναι, της Καίτης, γιατί η Σούλη Ανατολή είναι απενοχοποιημένη) και «Un año de amor».
Της ζητήσαμε με αφορμή τις εμφανίσεις της να επιλέξει τις σταρ και ντίβες από τις οποίες εμπνέεται κι εκείνη μας είπε:
Αυτό που με γοητεύει στις σταρ των παλαιότερων εποχών είναι πολύ απλά πως παρότι διακρίνονται για την απαράμιλλη ομορφιά ή τις τρομερά επιτυχημένες καριέρες τους, είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους και δεν μπορείς να τις συγκρίνεις με καμία άλλη. Αυτό το στοιχείο της ταυτότητας είναι που κάνει μοναδική μια σταρ, που την κάνει ντίβα. Το ότι δεν μοιάζει με καμία άλλη γυναίκα. Οι ντίβες που δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα είναι οι εξής:
Μέριλιν Μονρόε
Μαθήτρια Γυμνασίου ακόμη πέτυχα στην τηλεόραση ένα ντοκιμαντέρ για την ζωή της. Σ' αυτό, η καλύτερη φίλη της αφηγείται ένα περιστατικό στους δρόμους τους Λος Άντζελες. Ενώ περπατούσαν οι δύο τους ανενόχλητες χωρίς κανείς να τους δίνει σημασία, γυρίζει η Μέριλιν και της λέει: «Δες κάτι να γελάσεις». Κορδώνεται, αλλάζει ύφος και ξαφνικά η Νόρμα Τζιν μεταμορφώνεται σε χολιγουντιανό είδωλο και όλοι τρέχουν κατά πάνω της για ένα αυτόγραφο. Αυτή η ιστορία είναι από τις πιο εντυπωσιακές που έχω ακούσει για μια πραγματική σταρ. Είναι αληθινή τέχνη να ξέρεις πώς να αφήνεις πίσω σου τα φώτα όταν κατεβαίνεις από τη σκηνή. Επίσης αυτή η ιστορία με παρηγορεί κάθε φορά που μου ζητούν εισιτήριο όταν πάω να μπω σε δική μου συναυλια (συμβαίνει συχνά)!
Μαρία Κάλλας
Η έννοια της ντίβας μάλλον επινοήθηκε γι’ αυτήν. Άφησε ανεξίτηλο στίγμα στην ιστορία του 20ού αιώνα με το ταλέντο, το έργο και την προσωπικότητά της, αφέθηκε όμως τρωτή και ανήμπορη μπροστά σε έναν ολέθριο έρωτα. Όπως δηλαδή θα έκανε μια αληθινή γυναίκα.
Ρίτα Χέιγουορθ
Η γοητεία της απέδειξε πως για να αναδείκνυεις τη θηλυκότητά σου και να εκπέμπεις αληθινή σεξουαλικότητα δεν χρειάζεσαι απαραίτητα λάγνο βλέμμα και μισάνοιχτα χείλη, αλλά πηγαίο χαμόγελο και κομψότητα.
Ανίτα Έκμπεργκ
Συγκεντρώνει την ιταλική πληθωρικότητα που φανταζόμαστε στις γυναίκες μιας παλαιότερης εποχής, στις γυναίκες που λατρεύουν τα πάθη τους. Τα όνειρα του Φελίνι και η φαντασίωση για την τέλεια γυναίκα σε ένα πρόσωπο.
Σερ
Όταν είσαι είδωλο, μένεις για πάντα είδωλο. Δεν είναι η νιότη που σου χαρίζει τη γοητεία, αλλά η εσωτερική σου ομορφιά και η τόλμη να πηγαίνεις ένα βήμα πέρα από τους υπόλοιπους, να ακολουθείς τα βήματα που σου υπαγορεύει το ένστικτό σου. Τότε αφήνεις εποχή!
