Το να αναρωτιόμαστε μέσα στις γιορτές αν η νύχτα «εντεχνοποιήθηκε» ή «θεατροποιήθηκε» δεν έχει και πολύ νόημα. Όλοι έξω θα είμαστε και θα ακούμε τα αγαπημένα μας τραγούδια. Όλες οι τάσεις, παλιές και νέες, παραμένουν ενδιαφέρουσες και βρίσκουν ακόμη κοινό πρόθυμο να ανταποκριθεί. Μπορεί κάποιοι χώροι να αλλάζουν χρήση και τα ονόματα των καλλιτεχνών να εναλλάσσονται σε δημοφιλία, ωστόσο μια νυχτερινή περιήγηση, για ρεβεγιόν ή μη, περιλαμβάνει στάσεις σε δυνατές δημιουργικές συνεργασίες, καθαρόαιμες πίστες, live clubbing, one-man shows και... conceptual μουσικές παραστάσεις. Η Αθήνα διασκεδάζει ακούγοντας μουσική απ’ όπου κι αν προέρχεται και αυτό, εκτός από εμφανέστατη νυχτερινή τάση, δεν μπορεί παρά να είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα.
1. Διογένης Studio: Με Ελευθερία και Άλκηστη
Όσο τίποτε άλλο επιθυμούσαν οι μουσικόφιλοι τη συνεργασία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, έτσι οι δύο κορυφαίες τραγουδίστριες πήραν την απόφαση να ξανασυναντηθούν επί σκηνής δεκαετίες μετά το κοινό τους πρόγραμμα στη «Λεωφόρο» (μαρτυρία του οποίου αποτελεί και ο δίσκος «Λεωφόρος Α΄»). Επί ένα –κατά γενική ομολογία άψογο– τρίωρο η Ελευθερία μαζί με την Άλκηστη βρίσκονται συνεχώς επάνω στη σκηνή για να παρουσιάσουν τόσο τα greatest hits όσο και ντουέτα στα οποία έχει βάλει το χέρι του ο Σταμάτης Κραουνάκης. Καιρός ήταν!
2. Χαμάμ: Το γιατρικό της Έφης Οικονομάκη
Χωρίσατε; Το βλέπετε να έρχεται; Οι μεγάλοι λαϊκοί μας συνθέτες έχουν γράψει τραγούδια για την περίσταση ικανά να γεμίσουν ένα πρόγραμμα-αντίδοτο στον πόνο της ερωτικής απώλειας. Η ηθοποιός και τραγουδίστρια Έφη Οικονομάκη έχει συγκεντρώσει τα καλύτερα από αυτά σε μια μουσική παράσταση από την οποία θα φύγετε θεραπευμένοι. Μαζί με τους Δημήτρη Κορίλλη και Πάνο Παπαϊωάννου, δίνει το σύνθημα με το «Μια γυναίκα φεύγει» του Μπιθικώτση και περίπου για 4 ώρες, σε μία από τις ατμοσφαιρικότερες μουσικές σκηνές, μας θυμίζει περασμένους έρωτες και μας προετοιμάζει για νέους.
3. Σταυρός του Νότου: Ο Βασίλης της αιώνιας εφηβείας μας
Σαράντα χρόνια έφηβος και όμως εξακολουθεί να έχει γκελ σε όλες τις ηλικίες, που εμπνέονται από την ειλικρίνεια των τραγουδιών του και τον ακολουθούν από τη «Στέλλα» του «Φοβάμαι» μέχρι τον πιο πρόσφατο δίσκο του «Δραπέτης». Όλη η παραγωγή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου βρίσκει τη θέση της σε αυτήν την ορμητική μουσική παράσταση με την οποία ο τραγουδοποιός παίρνει μια στάση πολιτική, τονώνει το επαναστατικό αίσθημα κι επιβεβαιώνει το σύνθημα «Βασίλη, ζούμε για να σ’ ακούμε».
4. Ακτή Πειραιώς: Το καρέ των γενναίων
Ο Γιάννης Ζουγανέλης πρωτοτραγούδησε σε ένα πρόγραμμά του στο «Ροντέο», ο Σάκης Μπουλάς ήταν ο Λάμαχος στους «Αχαρνής» και συμμετείχε αργότερα στο «Σαββόραμα», ενώ ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας τον έχει προσκαλέσει ως guest σε συναυλίες. Και για τους τρεις, ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι εκείνος που τους «έμαθε γράμματα» και «δικαιούται να πάρει την μπαγκέτα» στο φετινό πρόγραμμα της «Ακτής Πειραιώς». Για την επιστροφή του στη νύχτα, την οποία είχε ανάγκη έπειτα από πολυποίκιλες άλλες δραστηριότητες, ο Σαββόπουλος ξέθαψε την παλιά αμερικανική ταινία «Gunga Din», ένα συνδυασμό πολεμικής κι εξωτικής περιπέτειας, buddy movie και screwball comedy, κι ετοίμασε με τους προαναφερθέντες τρεις καλλιτέχνες ένα πρόγραμμα με δικά του και δικά τους τραγούδια αλλά κι επιλογές από αγαπημένα άλλων (π.χ. του Τσιτσάνη και του Καλδάρα). όλα δεμένα με το «καλόκαρδο χιούμορ του εκδρομικού πούλμαν», όπως το χαρακτηρίζει, των οικοδεσποτών εδώ κι επτά χρόνια της «Ακτής Πειραιώς», δηλαδή του Ζουγανέλη και του Μπουλά. «Σε μια κατάσταση που ο ένας πολεμάει τον άλλον, αυτό το πρόγραμμα το κάνουμε για να βρεθούμε όλοι μαζί», λένε οι συντελεστές κι ελπίζουν να μας κάνουν να αισθανθούμε ξανά cool!
5. Γραμμές: Γλέντι από τα παλιά
Δύσκολα θα αντισταθείτε να σηκωθείτε για χορό στην πίστα ή ακόμη και δίπλα στο τραπέζι σας, καθώς δύο αγαπημένες και σημαντικές καλλιτεχνικές φιγούρες θα διατρέχουν το ελληνικό τραγούδι –από τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι στην έναρξη μέχρι τη «Μόρτισσα Σμυρνιά» και τα «Νιάτα τα μπερμπάντικα» αργότερα–, σε ένα πρόγραμμα που έχει επιμεληθεί ο Στέλιος Φωτιάδης. Η Γλυκερία και ο Μπάμπης Τσέρτος δεν έχουν ανάγκη το πρόσφατο revival του λαϊκού τραγουδιού, οπότε η προτροπή τους για χορό βρίσκει αμέσως στόχο. Μικρή αποκάλυψη ο νεαρός Βασίλης Προδρόμου από τις Σέρρες…
6. Διαδρομές: Ο δάσκαλος του λαϊκού κεφιού
Είναι ζωντανή εγκυκλοπαίδεια ο Βαγγέλης Κορακάκης, αλλά κι ένας δημιουργός που ξέρει να διασκεδάζει χωρίς να κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα του προγράμματός του. Με τον στιβαρό Γεράσιμο Ανδρεάτο (έχουν συνεργαστεί σε πολλά τραγούδια), την εξαιρετική Μαρία Σουλτάτου, τον γιο του Βασίλη και την Ανατολή Μαργιόλα, ο Κορακάκης αποδεικνύει ότι το κέφι θέλει γνώση.
7. Σταυρός του Νότου: Μουσικό διάλογος
Την παλιά ιστορία για τη γνωριμία του Χρήστου Θηβαίου και του Μίλτου Πασχαλίδη θα την ακούσετε, όπως και το νεογέννητο καρπό της, το «Καλοκαίρι στην Αμοργό». Στο ενδιάμεσο οι δύο καλλιτέχνες αφηγούνται σόλο την πορεία τους στο έντεχνο, «ανταλλάσσουν» όμως και κάποια ντουέτα, χαρίζοντάς μας έτσι συγκινητικές εκτελέσεις στα «Καλοκαίρι σαν χειμώνας» και «Της λήθης το πηγάδι». Σημειώστε ακόμη το όνομα (και τη φωνή) της Μιρέλας Πάχου.
8. Posidonio: Γοητευτικό one-man show
Ομολογούμε ότι η επιλογή να ηγηθεί ο άπειρος Κωνσταντίνος Αργυρός ενός σχήματος που θα βασιζόταν αποκλειστικά σε εκείνον αρχικά έμοιαζε παρακινδυνευμένη – παρότι είχε έναν πολύ καλό δίσκο (με την υπογραφή του Γιώργου Θεοφάνους) και πάνω απ’ όλα μια ζεστή φωνή, που επιζητούσε να ωριμάσει και να αποκτήσει το δικό της χαρακτήρα με τη νυχτερινή τριβή. Σχεδόν ένα χρόνο μετά (το πρόγραμμα ξεκίνησε τον Μάρτιο κι έκανε μόνο ένα μικρό διάλειμμα τον Αύγουστο) οι αμφιβολίες μας έχουν υποχωρήσει εντελώς, καθώς ο Κωνσταντίνος αποκτά εμφάνιση την εμφάνιση άνεση πρωταγωνιστή. Αυτό του επιτρέπει να επαναλαμβάνει τις επιτυχίες του και να οκιμάζεται σε απαιτητικά τραγούδια. Το γοητευτικό one-man-show πλαισιώνεται από την Ελένη Χατζίδου, την Πωλίνα Χριστοδούλου, τον Πάρη και τους Kings.
9. Γυάλινο Μουσικό Θέατρο: Νοσταλγικές συχνότητες
Δημόσιο ραδιόφωνο δεν έχουμε (ακόμη), αλλά υπήρξε μια εποχή που αυτό κρατούσε την καλύτερη παρέα στον κόσμο και καθόριζε τα γούστα του, οριοθετώντας ταυτόχρονα μια χρυσή εποχή για την ελληνική μουσική. Σε αυτήν την εποχή μας επαναφέρουν ο Μανώλης Μητσιάς, η Αφροδίτη Μάνου και ο Γιάννης Μηλιώκας, οι οποίοι έδεσαν καλά στην πρώτη συνεργασία τους και την επαναλαμβάνουν με ένα «Δεύτερο Πρόγραμμα». ο τίτλος αναφέρεται τόσο στο δεύτερο σμίξιμό τους όσο και στο ραδιοφωνικό σταθμό που λειτούργησε από το 1952 μέχρι και φέτος. Φορτισμένο το συναίσθημα από τις αναμνήσεις και την απώλεια, βρίσκει ανακούφιση, καθώς οι τρεις τραγουδιστές ερμηνεύουν κλασικά τραγούδια και ο Μιχάλης Ρέππας με τον Θανάση Παπαθανασίου τέμνουν την ελληνική Ιστορία σε φάσεις κι εμπλουτίζουν τη μουσική παράσταση με πλούσιο «σχολιαστικό» υλικό.
10. Acro: Πρόσκληση σε πάρτι
«Σπίτι» του θεωρεί ο Γιώργος Σαμπάνης το μαγαζί της Ιεράς Οδού και αν κρίνουμε από την αθρόα προσέλευση κόσμου, έχει πάρα πολλούς φίλους! Υποστηρίζοντας ολόψυχα το concept του «live club», όπου πίστα, club και συναυλιακός χώρος συναντιούνται σε ένα απενοχοποιημένο υβρίδιο, ο Σαμπάνης ανακατεύει τα δοκιμασμένα υλικά ενός πάρτι – και βγαίνει από τους μεγαλύτερους κερδισμένους της σεζόν. Αυτό σημαίνει ότι και θα χορέψετε με radio friendly κομμάτια απ’ όλο το φάσμα της ξένης μουσικής, και λουλούδια θα πετάξετε όταν ακουστούν ελληνικά λαϊκά τραγούδια, και κοσμικό sightseeing θα κάνετε. Ο νεαρός τραγουδοποιός, που έχει βρει το μυστικό να παράγει τη μία επιτυχία μετά την άλλη, δείχνει επίσης να έχει ανακαλύψει και την τονωτική ένεση που χρειαζόταν η αθηναϊκή νύχτα. Τραγουδώντας από τη «Ρόζα» μέχρι το «I don’t wanna miss a thing» των Aerosmith, θα σας ξεσηκώσει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.
11. Teatro: Πίστα καθαρόαιμη
Μας έλεγαν ότι ο κόσμος ο οποίος παρακολουθεί εδώ το πρόγραμμα είναι τόσο πιστός στην Πάολα, ώστε ξέρει απέξω τις ατάκες που επαναλαμβάνει από βραδιά σε βραδιά και τις λέει μαζί της. Ισχύει! Αλλά δεν είναι μόνο η νέα σταρ του νεο-λαϊκού τραγουδιού που μαγνητίζει τα πλήθη στο «Teatro». Είναι και ο αυτοδημιούργητος Παντελής Παντελίδης, ο οποίος εκφράζει την καψούρα ανεπιτήδευτα όπως ο οποιοσδήποτε φίλος μας. Αν κάποιος σας ζητήσει να τον οδηγήσετε σε μια πίστα παλαιάς κοπής, τότε δεν έχετε άλλη επιλογή.
12. Fantasia: O τζέντλεμαν του λαϊκού
Ο Νίκος Βέρτης είναι τολμηρός... Το καλοκαίρι, για παράδειγμα, περιόδευσε στην Ελλάδα με μια παραγωγή που δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από αυτές μεγάλων ξένων ονομάτων, ενώ εδώ και χρόνια επιλέγει να εμφανίζεται μόνος, σε μια εποχή κατά την οποία ανθούν οι συνεργασίες. Έχει δύο ισχυρούς συμμάχους που του επιτρέπουν αυτήν την τόλμη: το ρεπερτόριό του, το οποίο έχει περάσει πια ως κλασικό σε όλα τα προγράμματα των συναδέλφων του, καθώς και πιστούς φίλους που κάνουν εκρηκτική την ατμόσφαιρα στις εμφανίσεις του. μια επίσκεψη στο «Fantasia» οποιαδήποτε Κυριακή (τις προτιμούν οι μυημένοι) θα σας πείσει. Cool, ερωτικός και φιλικός, ο Βέρτης παρουσιάζει ένα σφιχτοδεμένο one-man-show, με ροή που θα ζήλευε κι ένας πολύ καλός DJ, με εξαίρετους μουσικούς στην ορχήστρα, μεγαλειώδη αισθητική και νεανικές φωνές από τις οποίες ξεπετάγονται διαμαντάκια.
13. Φωταέριο: Λαϊκή ενέργεια
Ο Γιώργος Μαζωνάκης δεν θα μπορούσε παρά να είναι ο γνώριμος καλός εαυτός του, ένας λαϊκός τραγουδιστής που δεν ξενίζει με κάποιες εκκεντρικές επιλογές του, επειδή ξέρει να βάζει αίσθημα στην ερμηνεία του, και καταφέρνει να εμφανίζεται διαφορετικός κάθε βραδιά – παρασύροντας και τον κόσμο ανάλογα με τη διάθεσή του. Εκείνη που μας είχε λείψει (και μάλλον της είχαμε λείψει κι εμείς) είναι η Καίτη Γαρμπή, η οποία βάζει φωτιά ξεκινώντας με την «Ιεροσυλία» και κάνει ένα comeback αντάξιο των εποχών στις οποίες μεσουρανούσε.
14. Anodos Live Stage: Ελεωνόρα παντός καιρού
Με την εκπληκτική ικανότητα να μεταμορφώνεται για να τραγουδήσει από Χατζιδάκι μέχρι Monika με ενδιάμεσους έντεχνους και όχι μόνο σταθμούς, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη αποδεικνύει στη νέα μουσική σκηνή της πόλης γιατί είναι το αστέρι του νέου mainstream – αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είστε έτοιμοι για συνωστισμό. Μπαινοβγαίνοντας ακούραστα στα μουσικά είδη, θα συμφωνήσετε μαζί μας ότι είναι εξαιρετική όταν λέει λαϊκά («Πάλι θα κλάψω» κ.ά.). Ευχάριστο διάλειμμα τα σκηνοθετημένα inside jokes με τα τηλεφωνήματα που δέχεται επί σκηνής: η μουσική παράσταση της Ελεωνόρας «Κάτι έχω να σου πω» θα μπορούσε να λέγεται και «Περιμένοντας τη Νατάσσα»!
15. Έναστρον: Νότης sui generis
Έναστρον
Έχει προκαλέσει όσο κανένας λαϊκός τραγουδιστής κι έχει επιλέξει να αναμειγνύει τη μελαγχολία και την καψούρα (είναι όμορφα τραγούδια το «Δώσε ένα τέλος», η «Γύφτισσα μέρα» και το «Απόγευμα θλιμμένο») με την πολιτική αγανάκτηση, η οποία ξετυλίγεται με βιντεο-προβολές (εννοείται πως η Ακρόπολη κατέχει κι εδώ περίοπτη θέση) και φλογερούς μονολόγους. Στο χώρο της οδού Πειραιώς, που πήρε ξανά το όνομα με το οποίο είχε υποδεχτεί τον Σφακιανάκη σε ιδιαίτερα επιτυχημένες σεζόν, το fan club του χειροκροτά τόσο τον αοιδό όσο και τον οργισμένο πολίτη, ενώ η συνεργασία με τους Goin’ Through αποδεικνύεται ταιριαστή – ιδιαίτερα στα ντουέτα.
16. Baraonda: Με vintage ατμόσφαιρα
Παλιό κρατούμενο αυτή η συνεργασία του Μίμη Πλέσσα με τον Τόλη Βοσκόπουλο και να που πραγματοποιείται σε έναν αναπάντεχο χώρο. Ο πρώτος στο πιάνο και ο δεύτερος στο τραγούδι θυμούνται τις κοινές επιτυχίες τους («Το φεγγάρι πάνωθέ μου» κ.λπ.), σε ένα σκηνικό που ξυπνά ρομαντικές αναμνήσεις.
17. Caramela: After hours κοσμοσυρροή
Αποτελεί φαινόμενο εδώ και αρκετές σεζόν αυτό το μαγαζί, καθώς ο κόσμος συνεχίζει να συρρέει ακόμη και πολύ αργά, όταν οι συνάδελφοι του Γιώργου Τσαλίκη, του Κυριάκου Κυανού και του Σάκη Αρσενίου έχουν σχολάσει. Οπωσδήποτε η διάθεση των θαμώνων να διασκεδάσουν after hours παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία, αλλά βασική κινητήρια δύναμη είναι αυτό το διαβολεμένο κέφι των τραγουδιστών, που δεν ρίχνουν ούτε λεπτό την ένταση. Μάλιστα, φέτος έχουν τη Σάσα Μπάστα να ανεβάζει τη θερμοκρασία του αντρικού πληθυσμού.
18. Λαικά πάλκα: Με σφραγίδα γνησιότητας
Η ατμόσφαιρα των λαϊκών πάλκων παραμένει αθόρυβα γνήσια και σταθερό σημείο αναφοράς. Τιμώντας το ρεμπέτικο, το παραδοσιακό και το λαϊκό τραγούδι, το «Διπλόχορδο», η «Μαγιοπούλα», η «Παληά Μαρκίζα», το «Περιβόλι τ’ Ουρανού», το «Ποντίκι» κ.λπ. πιάνουν το νήμα από μεγάλους επώνυμους και ανώνυμους συνθέτες, δημιουργούν προγράμματα με διασκεδαστική ροή, επιχειρούν ιδιαίτερα παντρέματα (π.χ. η Φωτεινή Βελεσιώτου και ο Γιάννης Μήτσης στο «Περιβόλι» ή ο Χρήστος Παπαδόπουλος και ο Γιώργος Σαρρής στο «Διπλόχορδο») και γενικώς προσφέρουν εκτόνωση σε σωστή κλίμακα – σε εκείνη που έπρεπε να εκτυλίσσεται η νυχτερινή διασκέδαση.
