Μιχαλοπούλου Λουκία
2025
Όστια - αυτό είναι το Σώμα μου
Παράσταση για το έργο του ποιητή και σκηνοθέτη Πιέρ Πάολο Παζολίνι, με αφορμή τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του στις 2/11/1975, μέσα από τις αφηγήσεις πέντε γυναικών εμπνευσμένων από τις ηρωίδες του κινηματογραφικού του έργου: Μαρία, Μάμα Ρόμα, Ιοκάστη, Εμίλια - η υπηρέτρια, Μήδεια. Στη σύντομη ζωή του, ο Ιταλός δημιουργός ίσως να ήταν ο μοναδικός που κατάφερε μια απόλυτη σύνδεση ανάμεσα στο πεζογραφικό-ποιητικό και κινηματογραφικό του έργο, προεκτείνοντας το ένα μέσα στο άλλο, σε σημείο τέτοιο που να καταργούνται τα όρια ανάμεσα στην τέχνη του λόγου και της κινούμενης εικόνας.
2024
Χάρτινα τραγούδια
Δύο άνθρωποι συναντιούνται. Στη σκηνή ένα πιάνο, ένα τραπέζι, δύο καρέκλες. Ο πιανίστας δίνει στην κοπέλα αυτό που περιμένει. Βγάζει από την τσάντα του τις παρτιτούρες του, τις οποίες αφήνει στο αναλόγιο του πιάνου, και σε εκείνην αφήνει ένα πακέτο με γράμματα. Η ανάγνωση των επιστολών συνοδεύει τα χάρτινα τραγούδια, ο ήχος των τραγουδιών συνοδεύει τα χάρτινα λόγια του αποστολέα. Ο Φίλιππος Τσαλαχούρης ταύτισε τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια της συνθετικής του διαδρομής με το Θέατρο Τέχνης. Πάντα υπήρχε η επιθυμία του να ηχήσει μια επιλογή από τα τραγούδια του στον γνώριμο και οικείο χώρο. Η παράσταση, λοιπόν, αυτή, είναι γεμάτη από αναμνήσεις αλλά και συγκίνηση, την οποία μεγαλώνει και θερμαίνει με την παρουσία της στη σκηνή η Λουκία Μιχαλοπούλου, μαθήτρια του συνθέτη. Μαζί θα αποδώσουν 13 τραγούδια και 13 επιστολές, όλα δεμένα μεταξύ τους με την πλέον γερή κλωστή: την αγάπη για τους ανθρώπους.
2023
Τρεις γυναίκες
Δομημένο γύρω από τα θεμελιακά ερωτήματα του εαυτού και της θνητότητας, το σαρκαστικό έργο εμπνέεται από τον χαρακτήρα της δικής του μητέρας. Αντιμέτωπη πια με το τέλος του βίου της, περιβάλλεται από δύο νοσηλεύτριες, οι οποίες παίρνουν τη μορφή του νεότερου εαυτού της. Με τη γνωστή του ολιστική διαχείριση του χώρου και του χρόνου, ο διεθνούς φήμης Αμερικανός σκηνοθέτης Ρόμπερτ Γουίλσον, που καθοδηγεί τρεις εξέχουσες Ελληνίδες ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, εξιστορεί μαεστρικά το αποτύπωμα το χρόνου, αναδεικνύοντας τις πολλαπλές αντανακλάσεις που γεννά ο καθρέφτης της ζωής.
2022
Η ανθρώπινη φωνή
Η ηρωίδα που έχουν ερμηνεύσει μερικές από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς διεθνώς, βιώνει την έννοια του θανάτου μέσα από έναν έρωτα που πεθαίνει.
2019
Ρίττερ, Ντένε, Φος
Τα επώνυμα τριών πραγματικών ηθοποιών, σύγχρονων του συγγραφέα, ενέπνευσαν τον τίτλο αυτού του έργου για την υποκρισία των Αυστριακών όσον αφορά τη δική τους ευθύνη για την άνοδο του φασισμού.
2018
Φεγγίτης
Το έργο διερευνά με χιούμορ αν μπορεί να επιβιώσει μια σχέση αγάπης ανάμεσα σε δύο ανθρώπους με διαφορετική κοινωνική και πολιτική κοσμοθεωρία και συμπεριφορά
Χρονικό διάστημα
Ένα ταξίδι ζωής, με αποσκευές τις στιγμές που θυμάται, βιώνει κι εκφράζει η πρωταγωνίστρια μέσα από τους στίχους της Κικής Δημουλά.
2017
Φωνές
Τέσσερα ελάχιστα γνωστά μονόπρακτα του Πίντερ, με θέμα την παιδική ηλικία, την οικογένεια και τους δεσμούς εξουσίας, παρουσιάζονται σε ενιαία παράσταση.
2014
Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι
Η Βάιολετ θεωρεί υπεύθυνη για το θάνατο του γιου της την ξαδέρφη του κι επιθυμεί να την κλείσει σε ψυχιατρική κλινική. Η αναμέτρηση των δύο γυναικών θα είναι ολέθρια
2012
Λευκές νύχτες
Ένας μοναχικός νέος, ο οποίος ζει παρατηρώντας τους άλλους, αφήνεται μόνο για τέσσερις νύχτες σε όλη του τη ζωή να ζήσει τον έρωτα.