Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου

Πεμ, 10 Απρ 2025

Οι βόμβες, ο Λάνθιμος και η Ακρόπολη

Δεν είναι περίεργο που το ΚΑΤ απέρριψε το αίτημα του Λάνθιμου.Σε μια περίοδο γεμάτη συμβάντα που μόνο "πολιτικώς ορθά" δεν είναι, ο καθένας προσπαθεί να φυλάξει τα νώτα του.

ΓΡΑΦΕΙ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟς ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
Τετ, 12 Μαρ 2025

ΗΤΤΑ: Ο βουλευτής ως περφόρμερ

Οι προφανείς αναφορές στην 7η Τέχνη πάντα ενοχλούσαν τους Ακροδεξιούς.

ΓΡΑΦΕΙ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟς ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
Παρ, 28 Φεβ 2025

Είμαι η Λουσία Μπερλίν

Διαβάζοντας το "Καλωσόρισες σπίτι" σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου.

ΓΡΑΦΕΙ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟς ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
Δευ, 17 Φεβ 2025

"Golden Slumbers": Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ παίζει στη Νέα Υόρκη κι εγώ ακούω τη σετ λίστ της βραδιάς και τον ακολουθώ

Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ παίζει μπροστά σε εξακόσια άτομα στη Νέα Υόρκη, κι εγώ περπατάω στην Αθήνα, ακούγοντας στα ακουστικά μου τη σετ λίστ της βραδιάς και τον ακολουθώ, έστω και από απόσταση.

ΓΡΑΦΕΙ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟς ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
Δευ, 03 Φεβ 2025

Sympathy for the Devil: Ο Άρης Σερβετάλης, οι αμβλώσεις και οι απόψεις

Μέσα σ’ ένα πρωινό, άκουσα δύο διαφορετικές απόψεις για το θέμα. Τις παρουσιάζω εδώ, αλλοιωμένες (αφού κάθε άρθρο είναι εν μέρει μυθοπλασία).

ΓΡΑΦΕΙ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟς ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
Τρι, 28 Ιαν 2025

Όταν τα τρένα μας φοβίζουν πια και το γράψιμο (δεν) είναι σώμα

Η βουή των τρένων, άλλοτε σύμβολο διαφυγής και ελπίδας, έχει μετατραπεί σε έναν ήχο που κουβαλά τον φόβο και τη μνήμη της απώλειας.

ΓΡΑΦΕΙ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟς ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
Τετ, 22 Ιαν 2025

In Heaven: Στην μνήμη του Ντέιβιντ Λιντς

Η συνάντηση με το έργο του Ντέιβιντ Λιντς υπήρξε μια καθοριστική στιγμή, γεμάτη συναισθηματική φόρτιση και ανατροπή, που έφερε στο φως μια νέα αντίληψη για τη ζωή και την τέχνη.

ΓΡΑΦΕΙ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟς ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
Τετ, 01 Ιαν 2025

Τι θα ευχόταν για το 2025 ο Χρήστος Βακαλόπουλος;

Με αφορμή ένα παλιό πρωτοχρονιάτικο κείμενο του Χρήστου Βακαλόπουλου.

ΓΡΑΦΕΙ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟς ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
Κυρ, 29 Δεκ 2024
Παρ, 27 Δεκ 2024

2+0+2+4 τραγούδια του 2024

Μερικά τραγούδια που κυκλοφόρησαν μέσα στη χρονιά. Τ’ αγάπησα πολύ, παρόλο που δεν θα τα θυμάμαι του χρόνου.

ΓΡΑΦΕΙ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟς ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ