Στα χώματά του, τα πιο άγρια των Κυκλάδων, έχουν γραφτεί ιστορικά γεγονότα, τα μονοπάτια του οδηγούν σε οπτικές εκπλήξεις σ’ όλες τις αποχρώσεις του μπλε, ενώ παντού πλανάται ένας ανεξήγητος ερωτισμός. Το έδαφος της Σερίφου, άλλωστε, πλούσιο σε κοιτάσματα μεταλλεύματος, δημιουργεί ένα δυνατό ενεργειακό πεδίο που είτε σε διώχνει μακριά, είτε σε κρατάει για πάντα…
Με το που ανοίξει η μπουκαπόρτα του πλοίου και πατήσεις το πόδι σου στην απόκοσμη σεριφιώτικη γη, αντιλαμβάνεσαι την ιδιαίτερη ενέργεια της να περιδινείται γύρω σου. Μοιάζει σαν κάποιο κύμα, που ξαφνικά σχηματίζεται σε γαλήνια θάλασσα και σαν ήρεμη δύναμη στο φευγιό του, παρασύρει μαζί του οτιδήποτε περιττό. Το άγχος της πόλης επιβαρυμένο με τη λάβα της ασφάλτου, deadlines που μας έφτασαν στα όριά μας, σκοτούρες της καθημερινότητας, άλλοτε μικρότερα και άλλοτε μεγαλύτερα προβλήματα που όλοι κουβαλάμε στην πλάτη μας. Από τη στιγμή που θα φτάσεις στη Σέριφο, εφαρμόζεται αυτόματα η ξαλαφρωτική τέχνη της αφαίρεσης και στο μειωτέο δεν μένει τίποτα απ’ όλα αυτά που ταλανίζουν την ανεμελιά μας. Υπάρχει μόνο η άγρια γοητεία της, διάστικτη με πετρωμένες φιγούρες και σιδερένια φτερά, εβδομήντα δύο παραλίες κατά μήκος των δαντελωτών ακτών της για να εξερευνήσεις, όσες απ’ αυτές σου κάνει κέφι, συγκλονιστικά ιωδιούχα νερά να τα πιεις στο ποτήρι, μυρωδιές από μερακλίδικους μεζέδες της θάλασσας, αρώματα από θυμάρι, ρίγανη και κάπαρη, η θέα μιας μπλε απεραντοσύνης και η ομορφότερη χώρα των Κυκλάδων, ντυμένη στα λευκά και χτισμένη αμφιθεατρικά. Θαρρείς πως αστράφτει πάνω στον κωνικό της θρόνο. Και από ‘κει ψηλά σε προκαλεί να διαβείς τα μονοπάτια της.
Στο νησί θα σε καλωσορίσει το Λιβάδι
Το λιτό λιμανάκι της Σερίφου, προστατευμένο από τα μελτέμια σε προδιαθέτει αμέσως για τα level χαλάρωσης που θα πιάσει η συχνότητα της διάθεσής σου. Πολύχρωμα μαγαζιά και γραφικά ταβερνάκια πάνω στην άμμο απλώνονται κατά μήκος της μεγαλύτερης παραλίας του νησιού, τον Αυλόμωνα. Οι ψαρόβαρκες λικνίζονται ρυθμικά στο μικρό μόλο του μεγαλύτερου οικισμού, καθώς η ζωή κυλάει στο πιο δυνατό tempo που πιάνει το νησί, αφού στο Λιβάδι βρίσκονται το ταχυδρομείο, η τράπεζα (Alpha Bank), το ATM, το βενζινάδικο, πρακτορείο τύπου και τα ταξιδιωτικά γραφεία. Επιβάλλεται μια στάση στο "Yacht Club", το Ναυτικό Όμιλο (2281051888) στέκι των ντόπιων (για τάβλι και όχι μόνο) από το 1994, που θυμίζει καφενείο μιας άλλης εποχής για ένα (ιταλικής επινόησης) εσπρέσο αφογγάτο και είναι σίγουρο πως θα αναφωνήσεις "Grazie Italia"! Στη σκιά του αιωνόβιου θαλασσόδεντρού του έχει γίνει μάρτυρας, ιστοριών, μύθων και θρύλων της Σερίφου αφού είναι γεμάτο από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ για ποτό και μουσικάρες.
Στην άλλη μεριά, απέναντι από τη νέα μαρίνα, θα σε τραβήξει σα μαγνήτης η φιλόξενη αυλή με τα χρωματιστά αντικείμενα, τις πεζούλες και τα μαξιλάρια του "ΘΗΤΑ Concept Store" (2281051781). Στο εσωτερικό του έχουν διατηρηθεί τα στοιχεία από το παραδοσιακό καρνάγιο που στεγαζόταν εκεί ενώ οι γάντζοι που κρέμαγαν τις βάρκες τώρα κρατούν μια ξύλινη "νησίδα" μ’ ένα ευρηματικό mix & match από τις δημιουργίες Ελλήνων και ξένων δημιουργών σε ρούχα, κεραμικά, κοσμήματα, βιβλία και αντικείμενα déco. Όταν φτάσει η κοιλιόδουλη ώρα της ημέρας επίλεξε την ψαροταβέρνα "της Καλής" (2281052301), πάνω στην παραλία, μια γευστική αποκάλυψη στα φρέσκα ψάρια και τους θαλασσινούς μεζέδες, το "Μπακακάκι" (2281051132), που θυμίζει παλιό μπακάλικο για τους λάτρεις της κρεατοφαγίας, το "Μεταλλείο" (2281051755), από τα πιο παλιά εστιατόρια του νησιού, που βρίσκεται σε εσωτερικό δρομάκι και λειτουργεί όλο το χρόνο, το ταϊλανδέζικο εστιατόριο "Blue Bamboo" (2281052027) σ’ έναν όμορφο κήπο στο δρόμο από το Λιβάδι προς τη Χώρα, με θέα τη φωτισμένη αρχόντισσα του νησιού και το "Lepi Lepi" (2281051150), μια γευστική θαλασσινή εμπειρία με τα τραπεζάκια του εκεί που σκάει το κύμα.
Η Χώρα, η πιο όμορφη των Κυκλάδων
Αρχόντισσα της Σερίφου είναι η χώρα της. Σκαρφαλωμένη στον πέτρινο θρόνο της, πρότυπο μεσαιωνικού οχυρωμένου οικισμού και φαινομενικά απόμακρη, με τα σφιχταγκαλιασμένα κυβικά σπιτάκια αγκιστρωμένα στις ράχες της, αγναντεύει από εκεί ψηλά το γαλανό ορίζοντα που σμίγει με το μπλε της θάλασσας, αψηφώντας τους ανέμους. Η είσοδος στην (πάνω) Χώρα, σηματοδοτείται από τους τρεις καλοδιατηρημένους ανεμόμυλους που στέκουν αγέρωχοι, στην πλατεία των μύλων, δίπλα στον χώρο στάθμευσης των αυτοκινήτων. Από εκεί και πέρα χρειάζεται να περπατήσεις και να ανέβεις κάμποσα ασβεστωμένα σκαλιά για να χαθείς στα μεθυστικά σοκάκια της που λαμποκοπούν κάτω από το χρυσαφένιο φως και
χρωματίζονται από τις ανθισμένες βουκαμβίλιες. Απόλαυσε αυτόν τον περίπατο το απογευματάκι, όταν ο ήλιος μαλακώνει τη θερμότητά του, το γιασεμί αρωματίζει κάθε γωνιά και ο ορίζοντας βάφεται με ροζ αποχρώσεις. Και όταν φτάσεις στο Κάστρο, στην κορυφή, από το τα γραφικά εκκλησάκια της Αγίας Βαρβάρας, του Χριστού, του Αγίου Ιωάννη και του Αγίου Κωνσταντίνου που στέκει στο ψηλότερο σημείο της Χώρας (251μ) τις μέρες με καθάριο ορίζοντα, θα διακρίνεις μέσα στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου την Κύθνο, τη Σίφνο, τη Μήλο και την Κίμωλο.
Κατεβαίνοντας, δε θα αργήσεις να βρεις την Πιάτσα, τη γραφική πλατεία της Χώρας με το νεοκλασικό κτήριο του Δημαρχείου, χτισμένο από το 1907, την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και τα καφενεδάκια με τις πολύχρωμες καρέκλες και τα σιδερένια στρογγυλά τραπέζια σε ώχρα, κόκκινο, λευκό και μπλε που απλώνονται στην πλατεία, δημιουργώντας ένα κινηματογραφικό σκηνικό παλιάς ελληνικής ταινίας. Σε αυτή την πλατεία σε όποιο μαγαζί και να κάτσεις θα νιώσεις πως είσαι μέλος μιας μεγαλύτερης παρέας καθώς τα ουζάκια και τα ρακόμελα πάνε κι έρχονται. Από το καφενείο "Πάνω Πιάτσα" διακοσμημένο με αυθεντικά στοιχεία από τα μεταλλεία της Σερίφου, το bar "ΘΙΔΥΡΑ" με τα cocktails με Σεριφιώτικο άρωμα και το Barbarossa με το κίτρινο να ακτινοβολεί μέχρι το καφενείο "Στου Στράτου", όπου από τα μεγάφωνα αντηχούν μελωδίες όπως η "Περιμπανού" του Νίκου Γκάτσου και του Μάνου Χατζιδάκι που μας ταξιδεύουν σε μια Ελλάδα όπου η απλότητα ήταν το status quo. "Μα της ζωής, το κύμα το παράφορο, σάρωσε βάρκες και κουπιά. Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο ποιος τη θυμάται τώρα πια;" Ο ιδιοκτήτης, κος Στράτος (τον οποίο οι ντόπιοι αποκαλούν Γάλλο) ζούσε στη Γαλλία και αυτό φαίνεται στο μενού του καφενείου του, αλλά όχι με τον τρόπο που φαντάζεσαι. Περισσότερο ανθολόγιο παρά μενού, ανοίγοντάς το θα ταξιδέψεις μέσα από τις λέξεις ποιητών στα ελληνικά, τα γαλλικά και τα αγγλικά, απολαμβάνοντας έναν ελληνικό από μπρούτζινο μπρίκι. Ο κος Στράτος κάθε χρόνο προσθέτει μερικές σελίδες στο μενού του με νέα ποιήματα ενώ ένα ξεχωριστό μικρό δώμα έχει δημιουργηθεί εκεί με παλιές φωτογραφίες κρεμασμένες στους τοίχους, σα μικρό καταφύγιο παρατήρησης της ζωής στην πλατεία του νησιού.
Η Χώρα είναι ιδανική για μια περιπλάνηση χωρίς πυξίδα, μέχρι τον κάτω οικισμό κατά μήκος την πλαγιάς, με την εκκλησία της Ευαγγελίστριας να πρωταγωνιστεί στην κεντρική πλατεία, χαρίζοντας χρώμα στο κάτασπρο τοπίο. Τα καλντερίμια οδηγούν σε όμορφες γωνιές, γραφικά εκκλησάκια, το Ηρώο, το Λαογραφικό Μουσείο (που διαθέτει μια αντιπροσωπευτική συλλογή παραδοσιακών οικιακών αντικειμένων της Σερίφου όπως κεντήματα, αγροτικά εργαλεία και παραδοσιακές φορεσιές) και το μοναδικό θεατράκι της Σερίφου (εκεί φιλοξενείται και το ετήσιο καλοκαιρινό φεστιβάλ) και τελικά στο κεντρικό μονοπάτι με τα πλατιά σκαλοπάτια που οδηγεί στο δρόμο που φτάνει στο Λιβάδι. Αν το λέει η (πεζοπορική) καρδιά σου μπορείς να κάνεις και την αντίθετη διαδρομή από κάτω προς τα πάνω και οι εκπλήξεις θέασης θα διαδέχονται η μια την άλλη. Στην Κάτω Χώρα κάνε και μια στάση στο "Κεραμείο" (2281051669) για να χαθείς στη μαγική δύναμη των κεραμικών. Βγες στο μπαλκόνι του και χάζεψε τη θέα 360 μοιρών.
Για καλή ντόπια κουζίνα αναζήτησε το "Αλώνι" (2281052603) με προνομιακή βίστα, τις "Πλάκες" (2281051913) για τοπικά πιάτα μαγειρεμένα με μεράκι, το μεζεδοπωλείο "Ο Λούης" (2281051325) για εκλεκτά μεζεκλίκια και τη "Μαραθόριζα" (2281052656) για Σεριφιώτικη κουζίνα. Για cocktail και χορό, οι καμπάνες χτυπάνε στον "Γάιδαρο" και το "Βάτραχο". Μην απορείς για το όνομα. Ο βάτραχος είναι το ιερό ζώο των Σεριφίων (αποτυπώνεται ακόμη και στο νόμισμά της τον 6 ο αιώνα πΧ) ενώ ο Σερίφιος βάτραχος είναι από τις πιο γνωστές ιστορίες του νησιού.
Στις παραλίες της Σερίφου θα ερωτευτείς
Ένα μικρό νησί που καλύπτει σε γούστα τους λουόμενους όλου του κόσμου είναι μεγάλη υπόθεση. Ανάμεσα στις πάνω από 70 Σεριφιώτικες παραλίες είναι σίγουρο πως θα βρεις αυτές που θα ερωτευτείς. Ελάχιστες οργανωμένες, στην πλειοψηφία τους παρθένες, όπως στήθηκαν υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της φύσης σε προκαλούν να εξερευνήσεις όσες περισσότερες προλάβεις. Μπορεί πολλές φορές να χρειάζεται να περπατήσεις ή να κατέβεις κακοτράχαλους δρόμους αλλά η γνήσια ομορφιά τους θα σε αποζημιώσει. Η διάσημη παραλία του νησιού είναι η Ψιλή Άμμος (αν και θα μπορούσε να λέγεται Χρυσή) γιατί πραγματικά η αμμουδιά της είναι λες και κάποιος σκόρπισε ρινίσματα χρυσού. Και αν πεινάσεις η ταβέρνα ο "Στεφανάκος" (6944594188) σε περιμένει ακριβώς από πάνω. Μασκότ του νησιού είναι βέβαια ο Άγιος Σώστης µε τους δύο (ανοργάνωτους) γειτονικούς κολπίσκους και το ομώνυμο εκκλησάκι στη μέση, με υπέροχα γαλαζοπράσινα νερά, η μία αμμώδης με αρμυρίκια, ενώ η άλλη βοτσαλωτή. Ομοίως μια από τις μεγαλύτερες παραλίες του νησιού, το Γάνεμα, από τη μία έχει άμμο και από την άλλη βότσαλο, ενώ τα αλμυρίκια προσφέρουν πολύτιμη σκιά. Η Βαγιά από την άλλη χωρίς φυσική σκιά (αλλά με λίγες ξαπλώστρες και ομπρέλες) ξεχωρίζει για τη χοντρή χρυσή άμμο και τα σμαραγδένια νερά που αν τα εξερευνήσεις με τη μάσκα θα ανακαλύψεις στο βυθό τους χρωματιστά βότσαλα.
Στον Πλατύ Γιαλό με τους τρεις απάνεμους κολπίσκους (όπου παλιότερα ανθούσε η αμπελουργία), πάνω από την παραλία Μεσιανό, θα βρεις την ταβέρνα "Νικούλιας" (2281052174) που σερβίρει τα καλομαγειρεμένα πιάτα του σ’ ένα μπαλκόνι που κρέμεται από το Αιγαίο από το 1985. Για άγρια ομορφιά (όπου όμως πρέπει να προνοήσεις για νερό και σκιά), κατευθύνσου στη Λια, με καταγάλανα βαθιά νερά και βράχια. Η πρόσβαση γίνεται από σύντομο χωματόδρομο και μετά μονοπάτι (γύρω στα 10 λεπτά). Ομοίως, το Καλό Αμπέλι είναι ένας μικρός πανέμορφος κόλπος με γαλαζοπράσινα νερά και χρυσή άμμο, όπου η πρόσβαση γίνεται από ένα μονοπάτι που χρειάζεται 20 λεπτά περπάτημα. Η Συκαμιά επίσης είναι μία από τις μεγαλύτερες παραλίες του νησιού με ψιλή άμμο και λίγα βότσαλα, κρυστάλλινα νερά και αρμυρίκια που προσφέρουν πλούσια σκιά. Ο Άγιος Ιωάννης διαθέτει λεπτή άμμο και βότσαλο στην άκρη, ενώ το όνομα της παραλίας προκύπτει από το γραφικό ξωκλήσι που θα συναντήσεις κατεβαίνοντας τα σκαλιά για την παραλία (μην χάσεις το τοπικό πανηγύρι αν βρεθείς στο νησί 25-26 Σεπτεμβρίου).
Το ηλιοβασίλεμα στα μεταλλεία
Λίγο πριν τη δύση του ηλίου, επισκέψου το Μεγάλο Λιβάδι. Θυμίζει σκηνικό σε ταινία εποχής αυτό το υπαίθριο μεταλλευτικό μουσείο. Από τη μια η εντυπωσιακή σκάλα φόρτωσης στο χρώμα της σκουριάς που στέκει μετέωρη πάνω από τον όρμο –σαν τεράστια σιδερένια χέρια, φαντάσματα περασμένης εποχής-, με τις ράγες, τα βαγονέτα στην πλαγιά από πάνω της και τις παλιές στοές να χάσκουν στους γύρω λόφους και να διηγούνται μυριάδες ιστορίες. Από την άλλη το νεοκλασικό κτήριο της μεταλλευτικής εταιρείας "Σέριφος-Σπηλιαλέζα" (σχεδιασμένο και δομημένο από αρχιτέκτονα της "σχολής Τσίλερ") που στεγάζει σήμερα το μεταλλευτικό μουσείο του νησιού με έκθεση πετρωμάτων και μεταλλευτικών εργαλείων και το μνημείο προς τιμήν των τεσσάρων απεργών που έπεσαν νεκροί κατά τη μεγάλη κινητοποίηση των μεταλλωρύχων το 1916, που πυροδότησε τη μάχη για την καθιέρωση του οκταώρου στην Ελλάδα, αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του νησιού. Μετά το νοερό ταξίδι στην ιστορία, κάτσε στο ταβερνάκι "Κύκλωπας" (2281051009) με παράδοση στα θαλασσινά και μαμαδίσιο ελληνικό φαγητό από το 1981. Όσο για την έμπνευση για το όνομά του; Στη Σέριφο, λέγεται πως κατοικούσαν οι μυθικοί Κύκλωπες…
Πού να μείνεις
Στο Captain’s House Serifos (22810 51049, www.captainshouseserifos.gr), στη συνοικία της Κάτω Χώρας, το παλιό καπετανόσπιτο του Καπετάν Γιώργη Πελοποννήσιου που χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Ανακαινισμένο με μεράκι, σήμερα είναι διακοσμημένο με τις αντίκες του, στη σάλα δεσπόζει η αυστηρή του φωτογραφία του ενώ τα κομπολόγια του είναι απλωμένα στον περίτεχνα σκαλισμένο μπουφέ.
Στο COCO-MAT Eco Residences (2287772977, www.serifos.coco-mat-hotels.com), μια ανάσα από την παραλία της Βαγιάς για μια back to basics φιλοξενία με οικολογικό χαρακτήρα. Εκεί κάποτε βρισκόταν ένα συγκρότημα κατοικιών μεταλλωρύχων που χτίστηκε το 1910, το οποίο σήμερα ανακατασκευάστηκε με σεβασμό στην ιστορία του και προσανατολισμό στο απέραντο γαλάζιο.
Στο ξενοδοχείο Ρίζες (2281052222, www.hotelrizes.gr) με πισίνα και εκπληκτική θέα.
Στο θαυμάσια οργανωμένο κάμπινγκ, το Κοράλλι (2281051500, www.corallicamping.gr), με πισίνα και μικρή βιβλιοθήκη, στην παραλία Λιβαδάκια, οικισμό-επίνειο του Λιβαδιού.
Για μια οικονομική λύση το Amalia Apartments (2281051777, www.amaliaserifos.gr) στο λιμάνι, μόλις 50 μέτρα από την παραλία Αυλόμωνας.
