Αίγινα | Η ανερχόμενη του Σαρωνικού
Σε απόσταση μόλις 40 λεπτών από το λιμάνι του Πειραιά, το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του Σαρωνικού, με την γραφική Χώρα, τις αναβαθμισμένες παραλίες και το ζωηρό τοπίο νέων cafes, beach bars κι εστιατορίων, είναι –όχι τυχαία– πρώτο στις προτιμήσεις των Αθηναίων με... τάσεις φυγής.
Ουζάκι στην ψαραγορά, περίπατος με άρωμα Ιστορίας στην Παλιαχώρα και την Παχειά Ράχη, βουτιές στα βραχάκια, καφές και φρέσκο ψάρι στην Πέρδικα, αυτοκινητάδες στην πευκόφυτη ενδοχώρα. Αυτά είναι μερικά από τα all time classic θέλγητρα της Αίγινας, η οποία αποκτά όλο και περισσότερο ενδιαφέρον, με συνεχή new entries να προστίθενται δίπλα σε παραδοσιακές αξίες, καθρεφτίζοντας έτσι την ανανέωση των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών του νησιού από ολοένα και περισσότερους Αθηναίους σε αναζήτηση απόδρασης – έστω και ολιγόωρης.
Νεοκλασικά στα χρώματα της ώχρας, αυλές μεθυστικές από τη μυρωδιά των γιασεμιών, πλούσιες πινελιές χρωμάτων από τις μπουκαμβίλιες στα σοκάκια αλλά κι ένα ολικό lifting παλιών κτιρίων που ανακατασκευάζονται και παραδοσιακών ξενοδοχείων που εκσυγχρονίζονται συναποτελούν το μωσαϊκό της γοητευτικής Χώρας του νησιού, γεμάτης πια με αφορμές για απολαυστικούς περιπάτους.
Νέα άφιξη το «Tortuga Art Café & Winebar», με τα περίτεχνα σερβίτσια και τα γοητευτικά έπιπλα, έχει κερδίσει φανατικούς θαμώνες μεταξύ των ντόπιων και μια θέση στα must-do για επισκέπτες, με την παραδοσιακή διακόσμηση και τα νόστιμα γλυκά του να συνθέτουν έναν μικρό ιταλικό παράδεισο στολισμένο με ξέχειλες φρουτιέρες και μπουκέτα από αγριολούλουδα.
Στην γοητευτική περαντζάδα του λιμανιού το μοντέρνο φλερτάρει το κλασικό με το φρέσκο all day café-restobar «Νήσος» και το παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο Αιάκειον, που σχεδόν μονοπωλούν το ενδιαφέρον, ενώ η κοντινή παραλία της Κολώνας είναι η ασφαλής επιλογή για όσους, εκτός από τα άγχη, έχουν αφήσει και το όχημά τους στην Αθήνα.
Για τους εποχούμενους μια επίσκεψη στον εντυπωσιακό ναό της Αφαίας –σαν μικρογραφία του Παρθενώνα, για τον οποίο θεωρείται ότι αποτέλεσε πρότυπο– είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει η μέρα, με το θέρετρο της Αγίας Μαρίνας και την πλατιά, αμμουδερή παραλία της ακριβώς κάτω από τα πόδια τους αλλά και το «Sotos Beach Bar» ακριβώς δίπλα: με ξαπλώστρες απλωμένες σε σχηματισμούς από βράχια εξοπλισμένα με εξέδρες για βουτιές και σκαλάκια για την έξοδο, το σημείο επαναφέρει την εφηβική ανεμελιά στο παραθαλάσσιο fun, με έξτρα μπόνους τα καταγάλανα νερά, τα οποία θα σας κάνουν νομίσετε ότι πιάσατε Ιόνιο.
Πιο ορθόδοξη επιλογή αποτελεί, φυσικά, η «Αιγινήτισσα», με ομπρέλες και ξαπλώστρες κάτω από θεόρατα αλμυρίκια, ενώ το «Fyki Beach Restaurant» συμπληρώνει την κομψότητα της παραλίας με beach-side chic προτάσεις πιάτων, όπως η φινετσάτη χωριάτικη με εκρήξεις γεύσης από την κάππαρη ή τα κρητικά σκιουφιχτά με γαρίδες και σφακιανή μυζήθρα. Στα συν και το Fystiki Beach Boutique με όλα τα απαραίτητα που μπορεί να ξεχάσατε να βάλετε στην τσάντα ξεκινώντας βιαστικά.
Οι εναλλακτικές διαδρομές του νησιού, πάλι, θα σας οδηγήσουν αναπόδραστα σε δύο σημεία. Από τη μία στο κέντρο του βόρειου τμήματος του νησιού και στην Παλιαχώρα, τον «Μυστρά της Αίγινας», που εγκαταλείφθηκε πριν από δύο αιώνες από τους κατοίκους του για χάρη της αποίκησης του λιμανιού κι έκτοτε στέκει επιβλητικός στον ομώνυμο λόφο, αφήνοντας τη σιωπή της Ιστορίας του να περιφέρεται στα ανεμοδαρμένα πέτρινα μονοπάτια και τα χορταριασμένα μεσαιωνικά εκκλησάκια του.
Από την άλλη στα νότια της Αίγινας, και με αρκετό περπάτημα (περίπου μία ώρα) στο μονοπάτι που ξεκινάει από τον Μαραθώνα, ο Αρχαίος Ελαιώνας του νησιού, με ελιές σχεδόν 2.500 ετών και κορμούς που αγγίζουν τα 30 τ.μ. εμβαδόν βάσης, είναι ένα από τα πιο παρθένα αλλά και τα πιο διάσημα σημεία, αφού φιγουράρισε στα σημαντικότερα περιοδικά μόδας του πλανήτη λόγω της φωτογράφησης του οίκου Hermes πριν από αρκετά χρόνια.
KNOW HOW
Τι να μη χάσω: Το βραστό χταποδάκι και τα κριθαρότα του «Σκοτάδη» στο λιμάνι, τους λουκουμάδες με παγωτό στο «Ποσειδώνιο» (2297026667) και το φρέσκο φιστίκι από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Φιστικοπαραγωγών ή τα μαγαζάκια του λιμανιού. Για τους επισκέπτες του Σεπτεμβρίου, πάλι, φέτος κλείνει δέκα χρόνια η Γιορτή Φιστικιού Αίγινας (10-16 Σεπτεμβρίου), ένα προσκύνημα για τους λάτρεις του κορυφαίου καρπού, με συναυλίες των Στ. Ξαρχάκου, Γ. Χατζηνάσιου και Imam Baildi, έκθεση φωτογραφίας αλλά κι ένα διαγωνισμό ζαχαροπλαστικής με θέμα τα σιροπιαστά γλυκά με φιστίκι Αιγίνης.
Κι αν θέλω να το κάνω διήμερο: Θέα στο Αγκίστρι και στη Μονή προσφέρει το «Fistikies Holiday Apartments» (Αίγινα, 2297023783) μέσα σε κήπο με λουλούδια και φιστικιές, ενώ value for money και ατμόσφαιρα συνδυάζει το «Antzi Studios» (Πέρδικα, 2297061233) με μια πολύ όμορφη και μοντέρνα νέα πτέρυγα και κήπο με πισίνα.
Καλαμάτα | H πόλη του καλοκαιριού
Φιναλίστ στην κούρσα για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021 και διάσημη για το φεστιβάλ χορού της (φέτος γιόρτασε την 24η διοργάνωσή του), η Καλαμάτα έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να κάνει ολικό lifting και να συμπεριληφθεί στους προορισμούς για αποδράσεις παντός καιρού.
O μεγάλος κεντρικός πεζόδρομος με τα ωραία στέκια και η πανέμορφη Παλιά Πόλη, ανάμεσα στο Κάστρο και το αναπαλαιωμένο ιστορικό εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, καθιστούν την Καλαμάτα έναν από τους ομορφότερους city break προορισμούς που μπορεί να βρει κάποιος σε απόσταση μικρότερη των 200 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας – για την ακρίβεια 170 είναι αυτά που χωρίζουν τις δύο πόλεις και με το νέο δρόμο φτάνεις μέσα σε δύο ώρες.
Η παραλιακή Λεωφόρος Ναυαρίνου, το επονομαζόμενο «χιλιόμετρο», τα στενάκια και τα πλακόστρωτα με τα cafés, τα μπαράκια και τα παλιά καφενεδάκια, οι μουσικοί δρόμου, οι ράθυμοι ποδηλάτες, τα ζευγαράκια αλά μπρατσέτα και οι πολυμελείς οικογένειες που βολτάρουν πάνω κάτω, μπροστά στο μόλο με τα παγκάκια, είναι οι πολύχρωμες ψηφίδες που συνθέτουν το μωσαϊκό της φιλόξενης πόλης.
Το hip δρομάκι της Αμφείας με τις μικρές μπουτίκ και τα μπαράκια που απλώνονται κατά μήκος του αλλά και η Αριστομένους με το φαρδύ πεζοδρόμιο, τα μαγαζιά και τα δεκάδες cafés είναι οι κεντρικές αρτηρίες της Καλαμάτας, ενώ στα βόρεια βρίσκονται το δημαρχείο και η Πλατεία 23ης Μαρτίου. από εδώ ξεκινάει η Παλιά Πόλη, η οποία μεταμορφώνεται τη νύχτα σε σοφιστικέ πιάτσα για καφέ και ποτό.
All day hot spot της περιοχής αποτελεί το «Bistroteca» (2721097431) στην Αριστομένους: στεγασμένο σε υπέροχα αναστυλωμένο νεοκλασικό του 1910, με δικό τους χαρμάνι και μονοποικιλιακούς καφέδες, πολλές συνταγές με αβγά, προσεγμένα πιάτα με έμφαση στο streetfood και καλοφτιαγμένα κοκτέιλ.
Η πλούσια κεντρική αγορά, που εξυπηρετεί σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα ολόκληρη την πόλη και τους επαγγελματίες της, γεμάτη με παραγωγούς, ιχθυοπώλες, τυροκόμους και κρεοπώλες από όλη τη Μεσσηνία –αλλά και γιαγιάδες με μαντίλια καλαματιανά στο κεφάλι–, είναι μια ζωντανή εμπειρία από μόνη της. Εκεί αξίζει να αναζητήσετε την «Καντοίνα» (2721086000): ένα wine bar με κρασιά αποκλειστικά από ελληνικές (και όχι ελληνοποιημένες) ποικιλίες, μπάρα από φορμάικα, μουσικές από πικάπ, λίστα μόνιμων και περιστασιακών θαμώνων (στους οποίους συγκαταλέγεται και ο Τονίνο Καροτόνε) αλλά και ανοιχτή κουζίνα, όπου η Αγγελική μαγειρεύει κάθε μέρα διαφορετικά πιάτα, ανάλογα με τις πρώτες ύλες που θα βρει στην πρωινή της βόλτα στους πάγκους.
Το καλοκαίρι, βέβαια, αυτή η πολυσυλλεκτική παραλιούπολη στην είσοδο της «καλαματιανής ριβιέρας» (έτσι αποκαλούν οι ντόπιοι τα 15 χλμ. που οδηγούν από την Καλαμάτα στις Κιτριές της Δυτικής Μάνης) στρέφει το ενδιαφέρον προς το παραλιακό της μέτωπο, και όχι άδικα: με μεγάλο ατού την προνομιακή της θέση πάνω στη μεγάλη παραλία, η Καλαμάτα είναι από τις ελάχιστες πόλεις της Ελλάδας που προσφέρει στους κατοίκους της τόσο άνετη, άμεση και γοητευτική πρόσβαση στο γαλήνεμα που συνοδεύει μια καλοκαιρινή βουτιά.
Η μεγάλη παραλία με τους φοίνικες και τις ομπρέλες κατά μήκος της Λεωφόρου Ναυαρίνου (εκεί θα βρείτε και το beach bar «A Capella» με τα δεκάδες κρεμασμένα ψάθινα καπέλα να δίνουν όνομα και χάρη σε ένα από τα πιο hip στέκια της πόλης), εκτός του ότι αποτελεί ένα από τα ομορφότερα σημεία για βόλτα στην Καλαμάτα, είναι παράλληλα και μια αξιοπρεπέστατη λύση για ένα πρώτο μπάνιο πριν από τα ξανοίγματα στον στενό φιδογυριστό δρόμο που οδηγεί προς τα ανατολικά προάστια και τους κολπίσκους της Βέργας και του Αλμυρού. Ακολουθώντας το δαντελωτό ανάγλυφο της παραλιακής, θα δείτε beach bars, ξενοδοχεία και ψαροταβέρνες αλλά και ήσυχες παραλιούλες με καθαρά νερά, βοτσαλάκι και αρμυρίκια.
Ιδανικά spots για αρμένισμα στη φωτισμένη πόλη μετά το μπάνιο είναι τα καλοκαιρινά μπαράκια στην Άνω Βέργα, αν δεν σας έχει ήδη παρασύρει η ριβιέρα ανατολικά, προς τα ανερχόμενα προάστια της πόλης, όπως η Μικρή Μαντίνεια, η Παλιόχωρα Αβίας, η αγαπημένη της νεολαίας Σάντοβα, ο Αλμυρός και το ειδυλλιακό λιμανάκι των Κιτριών – πύλη εισόδου προς τη βαθιά Μάνη.
ΚΝΟW HOW
Τι να μη χάσω: Το Μουσείο Παραδοσιακής Φορεσιάς «Βικτωρία Γ. Καρέλια», με μία από τις πληρέστερες συλλογές παραδοσιακών φορεσιών σε ένα θαυμάσια αποκατεστημένο κτίριο του 19ου αιώνα. Την τσιλαδιά (ξερός μπακαλιάρος με πικάντικη σάλτσα ντομάτας και μαύρη σταφίδα) στο καφέ-μεζεδοπωλείο «Στο Κύμα» (2721401754) αλλά και τον τραβηχτό βακαλάο, που θα ενθουσιάσει τους λάτρεις της ωμοφαγίας, στο «Yiamas Gastro Bar». Όσο για τα γλυκά, το παγωτό ελαιόλαδο από φετινό αγουρέλαιο με μαρμελάδα ελιάς στο «Gelateria» στη Ναυαρίνου αλλά και τις δίπλες του «Θουρινιάτη», τα εκλέρ και τα σου του «Λάμπου», το γαλακτομπούρεκο του «Σκιαδά» και τα λαλάγγια του Ανδροβιτσανέα.
Κι αν θέλω να το κάνω διήμερο: Το ολοκαίνουργιο «Garden City Resort» (2721089700) διαθέτει κομψά δωμάτια, άνετη πισίνα και αφράτα sunbeds. Κλασική αξία είναι το μοντέρνο urban resort «Elite City Resort» (2721022434) στον παραλιακό δρόμο με τα άνετα μίνιμαλ δωμάτια σε κεντρικό κτίριο και τα μπανγκαλόους.
Λίμνη Δόξα | Καταφύγιο δροσιάς στην άκρη συναρπαστικού road trip
.jpg)
Κρυμμένη πίσω από τα βουνά της Κορινθίας και της Αχαΐας, και μόλις δυόμισι ώρες μακριά από την Αθήνα, η πανέμορφη λίμνη είναι ένας ύμνος στις δυνατότητες της αγαστής συνέργειας της φυσικής ομορφιάς με την ανθρώπινη παρέμβαση, στην απόλαυση του οποίου προσφέρει πόντους το συναρπαστικό road trip.
Οι αποδράσεις αυτού του τύπου έχουν κάτι το άκρως ενδιαφέρον σε σχέση με τις αεροπορικές ή τις καραβίσιες: με το τιμόνι στο χέρι και το δρόμο να ξανοίγεται μπροστά, δεν είναι μόνο τα τοπία της ελληνικής ενδοχώρας έτσι όπως διαδέχονται το ένα το άλλο σαν ταινία στην οθόνη του παρμπρίζ, είναι κι εκείνη η αίσθηση της ενεργού συμμετοχής στην εγκατάλειψη των μπελάδων της πόλης, που όσο πατάς το γκάζι τόσο περισσότερο απομακρύνονται. μια αίσθηση απελευθερωτική, που γίνεται ακόμη απολαυστικότερη όταν στο τέλος της διαδρομής σε περιμένει ένα τοπίο τόσο όμορφο όσο αυτό της Λίμνης Δόξα.
Λιγότερο από μιάμιση ώρα διαρκεί η διαδρομή από το Κιάτο μέχρις εκεί. Θα σας περάσει από το Κρυονέρι, το Κλημέντι και τη Στυμφαλία (κατά τους θερινούς μήνες το θέαμα σε αυτήν την ελώδη λίμνη είναι μάλλον περιορισμένο) και στη συνέχεια από τη γραφική Καστανιά με τα πετρόχτιστα σπίτια και την Αρχαία Φενεό με την πανέμορφη πλατεία και τις γαληνευτικές βίστες στον καταπράσινο κάμπο που θα απλωθεί μπροστά σας. Φτάνοντας στη Δόξα, ετοιμαστείτε για ένα σχεδόν αλπικό πανόραμα, με τις επιβλητικές βουνοκορφές της Ζήριας, του Χελμού και της Ντουρντουβάνας να συνθέτουν το υπόβαθρο της πράσινης αρμονίας από πανύψηλα έλατα, πεύκα και φουντουκιές που αγκαλιάζουν τα πανέμορφα νερά.
.jpg)
Περπατήστε στα γρήγορα τη στενή λωρίδα γης μέχρι το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου και κυκλώστε τη λίμνη με το αυτοκίνητο προκειμένου να εντοπίσετε το ιδανικό μέρος για να ξαποστάσετε και να νιώσετε ως το μεδούλι σας την ομορφιά της απλότητας. Αν έχετε φτάσει εδώ πάνω χωρίς προμήθειες, δεν υπάρχει λόγος για άγχος – αυτό το αφήσαμε πίσω μας με την πρώτη γκαζιά.
Άλλωστε, ένα από τα δυνατά χαρτιά της ορεινής Κορινθίας είναι οι ωραίες ρουστίκ γεύσεις, οι δε αποστάσεις μικρές κι εύκολες: αναζητήστε καταφύγιο για τη λιγούρα σας στην πανέμορφη πλατεία της Γκούρας. Σπιτική νοστιμιά έχουν το κουνελάκι και ο κόκορας στον «Αίπυτο» (2747051200) ή, αν δεν κρατιέστε, δοκιμάστε άφοβα τα κρεατικά της ταβέρνας «Τρίκρηνα (Ο Δρούγκας)» (2747041033) στο Μεσινό, που δίνει έμφαση στο αγριομόσχαρο και το χειροποίητο λουκάνικο από το δικό τους χασάπικο.
Στην επιστροφή ακολουθήστε το δρόμο που θα σας οδηγήσει στα Άνω Τρίκαλα και από εκεί στο Ξυλόκαστρο, για μια στάση στη Συκιά και στην παραθαλάσσια Βίλα Σικελιανού: στο περίφημο οικοδόμημα, το οποίο βασίστηκε σε σχέδια πολλαπλών τεχνοτροπιών (αρχαιοελληνική, βυζαντινή, ενετική) του σπουδαίου Λευκαδίτη ποιητή, φιλοξένησαν ο ίδιος και η πρώτη σύζυγός του Εύα Πάλμερ τα μεγαλύτερα πνεύματα της λογοτεχνίας και της διανόησης της εποχής τους, ενώ στέγασαν και τα σχέδιά τους για την αναβίωση των Δελφικών Εορτών, περιφερόμενοι με χλαμύδες και στεφάνια.
Στη συνέχεια η βίλα πέρασε στην οικογένεια του Ιωάννη Μεταξά, για να στεγάσει διαδοχικά τα στρατεύματα κατοχής και τους αντάρτες που τα έδιωξαν, προτού περάσει στα χέρια της εφοπλιστικής οικογένειας Τυπάλδου, στην κατοχή της οποίας παραμένει ως επισκέψιμο ιστορικό και πολιτισμικό μνημείο στην καρδιά της έκτασης του «Sykion Coast» – ενός πεντάστερου boutique resort από τα γοητευτικότερα της περιοχής, το οποίο χρησιμοποιεί την αυλή της ως χώρο ενός εκ των εστιατορίων του, με πιάτα που φέρουν την υπογραφή του Στέφανου Πολύζου (από το «GB Corner» της «Μεγάλης Βρεταννίας»). Ιδανική η τελική στάση εδώ είτε για μια τελευταία βουτιά στην οργανωμένη παραλία του καταλύματος είτε για ένα παγωμένο ποτήρι Pinot Grigio κι ένα σπαγγέτι με θαλασσινά, με χάζι στον Κορινθιακό.
KNOW HOW
Τι να μη χάσω: Την ευκαιρία να γευτείς μέλι από ντόπιους παραγωγούς, οι οποίοι στήνουν τους πάγκους τους κατά μήκος της στενής λωρίδας γης που διατρέχει τη λίμνη και οδηγεί στο εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου. Προέρχεται από μελίσσια σκορπισμένα στις πευκόφυτες εκτάσεις της περιοχής και συμπυκνώνει στη γεύση του όλα τα αρώματα της ορεινής Κορινθίας.
Κι αν θέλω να το κάνω διήμερο: Ο ζεστός ξενώνας «Εύχαρις Φιλόξενον» (Φενεός) ποντάρει στη φιλοξενία με προσωπικό χαρακτήρα, το «Astra Hotel» (Καστανιά) είναι ένα μικρό ξενοδοχείο-έκπληξη, με εστιατόριο και ζεστό χώρο καθιστικού με ταξιδιωτικά ενθυμήματα των ιδιοκτητών, ενώ στεγασμένα σε παλιά πέτρινα κτίρια, στο Κεφαλάρι, είναι το «Αρχοντικό» και το πιο καινούργιο «Αρμονία» (2747022475).
Τζια | Το νησί της διπλανής πόρτας
Ιδανική λύση για κυκλαδίτικο αέρα χωρίς την κυκλαδίτικη μανιέρα, η Τζια ισορροπεί ανάμεσα στο εστέτ και το χαλαρό, το φινετσάτο και το απλό αλλά και το κοσμικό και το απόμερο με τον ίδιο τρόπο που η φύση της συνδυάζει το πράσινο των πυκνόφυτων βελανιδοδασών με τους καταγάλανους γιαλούς.
Για στενές επαφές με αυτό το γαλάζιο, οι πιο σίγουρες επιλογές βρίσκονται κυρίως στη βόρεια και τη βορειοδυτική πλευρά του νησιού. Ο Οτζιάς και η Κορησσία (το λιμάνι του νησιού, με την πανύψηλη καμινάδα του παλιού εργοστασίου Εμαγιέ να ξεχωρίζει) ενδείκνυνται για απάνεμες οικογενειακές καταστάσεις με οργανωμένες παροχές σκιάς και ραστώνης, ενώ ο πιο μακρινός Κούνδουρος, γεμάτος βοτσαλωτούς όρμους, ασκεί ιδιαίτερη έλξη χάρη στον πολυχώρο του «Porto Koundouros» με τις αναπαυτικές ξαπλώστρες και το ξύλινο ντεκ του εστιατορίου «Άλας».
Εξωτική ατμόσφαιρα έχει το αμμουδερό Σπαθί με το καλόγουστο beach resto, για ησυχία και απομόνωση προτιμήστε τα εξωτικά Ξύλα, όπως επίσης και τη Συκαμιά, και το ερημικό Καλυδονύχι με τα κρυστάλλινα νερά. Κάπου στο ενδιάμεσο βρίσκονται οι Ποίσες με την ιδιαίτερη σαγήνη του κολπίσκου τους, τις εξωτικές χορταρένιες ομπρέλες στο οργανωμένο κομμάτι τις παραλίας και τον άνετο χώρο της φαρδιάς παραλίας που απλώνεται ακριβώς δίπλα για τους πιο ανεξάρτητους κολυμβητές.
Οι παραλίες, οι ρεματιές, τα βουνά και τα δασάκια (60% των οποίων ανήκει στο δίκτυο Natura) συνθέτουν το ιδιαίτερο φυσικό ανάγλυφο ενός νησιού που συμπληρώνεται από όμορφους, γραφικούς οικισμούς, παραθαλάσσιους και μη, όπως το Βουρκάρι, το Γιαλισκάρι, η Κάτω Μεριά και η Καστριανή, με αποκορύφωμα την Ιουλίδα: μία από τις ωραιότερες Χώρες σε όλες τις Κυκλάδες. Δαιδαλώδης και ιδανική για περπάτημα, η Ιουλίδα «σπάει» το κλασικό λευκό με τα μπουκέτα χρώματος που της χαρίζουν οι διασκορπισμένες μπουκαμβίλιες και οι απρόσμενες πικροδάφνες, τα κιούπια με τους φουντωτούς βασιλικούς και τα ατίθασα γεράνια, ενώ την αίσθηση χασίματος στα ήσυχα σοκάκια της ενισχύουν τα στεγάδια, ήτοι σκεπαστές μικρές στοές περίπου σαν τις λόζιες της Κύθνου.
Ένα από αυτά, φιλοτεχνημένο από τον επίτιμο δημότη Τζιας –λόγω της έντονης δράσης του στο νησί– Αλέκο Φασιανό, οδηγεί από την Πιάτσα στις τέσσερις συνοικίες της Ιουλίδας: η δημοφιλέστερη είναι το Κάστρο, με Ιστορία που χάνεται στον Μεσαίωνα και στην Ενετοκρατία, σημάδια της οποίας εντοπίζει κάποιος ανάγλυφα στους τοίχους του οικισμού και ανάμεσα στα απομεινάρια του οχυρωματικού τοίχους που ξεπροβάλλουν σε διάφορα σημεία.
Ο ίδιος δρόμος οδηγεί και στην πλατεία της Χώρας, όπου δεσπόζει το ιστορικό δημαρχείο, αμφιθεατρικά χτισμένο γύρω από έναν επιβλητικό βράχο πάνω στα χαλάσματα του μεσαιωνικού κάστρου. Στεγασμένο σε ένα εντυπωσιακό κτίριο του Τσίλερ, αποτελεί από το 1902 ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά μνημεία του νησιού κι ένα από τα ομορφότερα οικοδομήματά του. Χαζέψτε το και μετά αναζητήστε στα ταρατσάκια της περιοχής το εστιατόριο «Kylix» με την cool ατμόσφαιρα και τη δημιουργική ελληνική κουζίνα. Στη συνέχεια, για τη χώνεψη, κατηφορίστε προς τον περίφημο σκαλιστό στα βράχια Λέοντα, προστάτη του νησιού κι έμβλημά του, αφού απάλλαξε την Τζια από τις νύμφες. Κι ευτυχώς, γιατί πώς αλλιώς θα την προσεγγίζαμε;
KNOW HOW
Τι να μη χάσω: Την αρχαία πόλη της Καρθαίας, που προσεγγίζεται πεζοπορικά ή διά θαλάσσης αν τα γαϊδουράκια του Νίκου (6976469413) κάνουν το ρεπό τους, με την απρόσκοπτη θέα προς την Κύθνο να συναγωνίζεται μόνο το γαλάζιο θάλασσας και ουρανού από το μοναστήρι της Παναγιάς Καστριανής.
Κι αν θέλω να το κάνω διήμερο: Αν σας βρει το βράδυ στο νησί, αυτό θα γίνει στο Βουρκάρι, meeting point της Τζιας για μέθεξη και μέθη –σε χαλαρούς ρυθμούς, όπως τα πάντα στο νησί–, οπότε δοκιμάστε το «Aigis Suites» (2288021825) για φινετσάτες σουίτες με ασυναγώνιστη θέα. Το «Hotel Karthea» (2288021204) και οι «Κέως Κατοικίες», στην Κορησσία, είναι επίσης αξιόπιστες επιλογές στην περαντζάδα του λιμανιού.
