Κορσική

Οι Γάλλοι την έχουν για οικογενειακές διακοπές. Οι Ιταλοί προτιμούν τη διπλανή Σαρδηνία. Η υπόλοιπη Ευρώπη τώρα ανακαλύπτει ότι η πατρίδα του Ναπολέοντα δεν έχει μόνο ξεχασμένες ιστορίες να αφηγηθεί. Με τη σκηνή στο πορτμπαγκάζ, ο Χρήστος Μήτσης ξεκινά για να επιβεβαιώσει το νέο μεσογειακό τουριστικό trend.

H πρώτη κορσικάνικη έκπληξη μας περίμενε λίγες ώρες προτού φτάσουμε στην Κορσική­. Από την Πάτρα στην Ανκόνα και από εκεί –μέσω Μπολόνια– στη Φλωρεντία, φτάσαμε έπειτα από 70 χλμ. στο λιμάνι του Λιβόρνο και στην ουρά για τα εισιτήρια. Δύο άτομα και ένα αυτοκίνητο για μια απόσταση 117 χλμ., ακριβώς όσο από τον Πειραιά στη Σίφνο, με συνολικό κόστος 31,60 ευρώ! Και ούτε με κάνα σκυλοπνίχτη ούτε θέση στα αμπάρια. Κατάστρωμα σε ένα αξιοπρεπές πλοίο της γραμμής, το οποίο μας έβγαλε ύστερα από τέσσερις ώρες στο λιμάνι της Μπαστιά, στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού. Πολυσύχναστος κόμβος για εμπορικά και πλοία της γραμμής: οι ταξιδιώτες συνήθως διασχίζουν τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κορσικής με προορισμό τον Νότο ή τα χωριά του Καπ Κορς (η τεράστια χερσόνησος, η οποία σημαδεύει σαν δάχτυλο προς Βορρά τη Γένοβα) και τις παραλίες δίπλα στο Σεν Φλοράν.

Η τεράστια πλατεία του Σεν Νικολά προσφέρεται για καφέ, παγωτό και αγνάντεμα, ενώ το γραφικό παλιό λιμάνι ζωηρεύει το βράδυ, με τα μπιστρό και τα ρεστοράν που αντικρίζουν τα αραγμένα κότερα να είναι πάντα γεμάτα. Στους πίσω, στενούς δρόμους της Τέρα Βέκια, το παλιό κέντρο με τα κλασικά τριώροφα και τετραώροφα κτίρια, υπάρχουν ωραίες γωνιές με τοπικές σπεσιαλιτέ και κάνα δυο μπαράκια με νεαρότερους θαμώνες. Την καλύτερη θέα της πόλης, πάντως, την προσφέρει η υπερυψωμένη Σιταντέλ, η ακρόπολη που δεσπόζει πάνω από το παλιό λιμάνι, και το κάστρο της. Μέσα της η συνοικία Τέρα Νόβα αποτελείται από πρόσφατα ανακαινισμένα κτίρια, τα οποία χωρίζουν ανηφορικά δρομάκια και κατηφορικά πλακόστρωτα.

Ο εξωτικός βορράς

Η Κορσική (με 280.000 κατοίκους) είναι το τέταρτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου, ελάχιστα μικρότερη από την Κύπρο και λίγο μεγαλύτερη από την Κρήτη, η οποία όμως έχει τον υπερδιπλάσιο πληθυσμό. Απλώνοντας το χάρτη, αποφασίσαμε να στήσουμε σκηνή σε τρία σημεία του νησιού, ξεκινώντας από τα βόρεια και το Σεν Φλοράν, μια παραθαλάσσια κωμόπολη 25 χλμ. δυτικά της Μπαστιά. Το να βρείτε κάμπινγκ στην Κορσική είναι το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο, αφού το νησί δια­θέτει περισσότερα από 300! Είναι μια λύση που προτιμά πολύς κόσμος, καθώς παντού συναντάς κυρίως νεαρές οικογένειες με δύο ή και τρία παιδιά να κατασκηνώνουν ή να νοικιάζουν μπανγκαλόους.

Η πρώτη εξόρμηση ήταν στο Καπ Κορς, στην ακτογραμμή του οποίου εναλλάσσονται απότομα βράχια με αμμουδερές παραλίες. Η διαδρομή, η οποία ξεκινά από το μυχό του Σεν Φλοράν και καταλήγει ξανά στην Μπαστιά έπειτα από 85 παραλιακά χιλιόμετρα, περνάει από μερικά καλοδιατηρημένα και άλλα ημι-εγκαταλειμμένα χωριά, από ήσυχους κολπίσκους, μας ανεβάζει στα 600 μέτρα, πάντα με θέα στη θάλασσα, και μας γυρίζει στην πιο αξιοποιημένη, ανατολική «κατηφοριά» του – μέχρι το μεγάλο, πολύβουο λιμάνι. Η κίνηση στους στενούς, φιδωτούς δρόμους είναι, σε αντίθεση με τη γύρω βλάστηση, αραιή, δείγμα πως ακόμη και τα ομορφότερα μέρη της Κορσικής κρατούν προς το παρόν το μαζικό τουρισμό σε απόσταση. Απαραίτητη μια στάση στη Ζόνζα και κατέβασμα για βουτιά στην αμμουδιά της, ξεμούδιασμα στο Σεντούρι και άλλο ένα μακροβούτι το απόγευμα στην Πιετρακορμπάρα, στα ανατολικά.

Από το Σεν Φλοράν, το οποίο θυμίζει κομψή κωμόπολη της Κυανής Ακτής, ένα καραβάκι μάς πήγε στη διπλανή ακτή της Σαλέσια (υπάρχει πρόσβαση με μηχανάκι ή με 4x4). Κέδροι αλά Ελαφόνησος, κάτασπρη άμμος και γαλαζοπράσινα νερά, με τη μόνη καντίνα σε απόσταση 400 μ. από την ακτή, μέσα στα δέντρα.

Η βόρεια πλευρά της Κορσικής, τώρα, απλώνεται δυτικά μέχρι το Κάλβι, σημείο άφιξης των φεριμπότ από την Τουλόν, τη Νίκαια και τη Μασσαλία. Στην άκρη μιας μικρής μύτης που μπαίνει στη θάλασσα, το μισό χτισμένο σε χαμηλό λόφο και με μια μεγάλη πλαζ γεμάτη ξενοδοχεία στα πόδια του, το Κάλβι είναι από τις πρώτες πόλεις της Κορσικής που ανέπτυξαν τουριστική υποδομή. Στη Σιταντέλ του, άλλη μία καλοδιατηρημένη ακρόπολη κλεισμένη στο κάστρο της, βρίσκει κάποιος μαγαζιά κι εστιατόρια, με την πλαϊνή έξοδο να οδηγεί στο μικρό λιμάνι. Είκοσι πέντε χιλιόμετρα νωρίτερα, προς το Σεν Φλοράν, το Ιλ Ρους –πρόκειται για το Σαν Τροπέ της Κορσικής– δεσπόζει στην παραθαλάσσια διαδρομή. Μικρό (με 2.800 κατοίκους) και κουκλίστικο, περιτριγυρίζεται από ξανθές παραλίες με τιρκουάζ νερά και κόκκινα βράχια, είναι γεμάτο trendy spots και στους δρόμους του μπορεί να συναντήσετε τον Έλτον Τζον ή τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό. Στο ντιζαϊνάτο ρεστοράν «U Libecciu» θα δοκιμάσετε νοστιμότατα μύδια φλαμπέ, ζουμερά ραβιόλια αστακού και σούπερ Decadence au chocolat.

Στα μέρη του Ναπολέοντα

Από την ορεινή Καλενζάνα, πάνω από το Κάλβι, ξεκινά η περίφημη διαδρομή GR20, η οποία καταλήγει –με κατεύθυνση προς τα νοτιοανατολικά– έπειτα από 168 χλμ. ορεινού ποδαρόδρομου στην Κόνκα, βόρεια του Πόρτο Βέκιο. Είκοσι χιλιάδες trekkers από όλη την Ευρώπη επιχειρούν κάθε χρόνο να ανεβοκατεβούν αυτά τα μονοπάτια, αλλά λίγοι είναι οι θαρραλέοι που αφιερώνουν 15 ημέρες για να την ολοκληρώσουν. Προτιμήσαμε την οδική διαδρομή Μπαστιά-Αιάκειο, προς το νοτιοδυτικό άκρο του νησιού, η οποία είναι κατά 14 ημέρες και 22 ώρες συντομότερη. Το κέντρο της Κορσικής αποτελείται από έναν τεράστιο ορεινό όγκο, με την κορυφή του Μόντε Σίντο να ξεπερνά τα 2.700 μ. και το Κόρτε, πρωτεύουσα της χώρας στη μικρή περίοδο ανεξαρτησίας της (1755-1769), να είναι η μοναδική πόλη σε όλη τη δύσβατη έκτασή της. Δεν είναι ιδιαίτερα όμορφο, αλλά διατηρεί τον παραδοσιακό χαρακτήρα του και αποτελεί σύμβολο της πολιτιστικής ταυτότητας του νησιού. Αφήνοντάς το πίσω μας, βρεθήκαμε στο Αιάκειο, αλλά κατασκηνώσαμε 20 χλμ. βορειότερα, σε ένα από τα γεμάτα δέντρα κάμπινγκ του κόλπου της Λισιά.

Η γενέθλια γη του Ναπολέοντα είναι η πρωτεύουσα και το διοικητικό κέντρο του νησιού, εκεί όπου η γαλλική πλευρά της Κορσικής έρχεται σε πρώτο πλάνο. Μια μακρόστενη παραλία με φοίνικες κι ένα μικρό κάστρο και μια απλόχωρη κεντρική πλατεία θυμίζουν θέρετρο της Ριβιέρας, ενώ μουσεία, οδοί κι επιγραφές τιμούν με κάθε ευκαιρία τον διάσημο αυτοκράτορα. Περιδιαβαίνοντας την πλατεία Φος, πέσαμε πάνω στο 4ο Φεστιβάλ Κορσικάνικου και Μεσογειακού Αστυνομικού Μυθιστορήματος, όπου συναντήσαμε και τον πρώτο «Έλληνα». Ήταν ο συγγραφέας Ζιλ ντελ Πάπας («Le Baiser du Congre»), Μαρσεγέζος του οποίου ο (συμπατριώτης μας) πατέρας είχε πολεμήσει στο αντάρτικο και στη συνέχεια στη Λατινική Αμερική.

Με επίκεντρο το Αιάκειο, μπορείτε να κινηθείτε προς τον Νότο μέχρι το πολυσύχναστο Προπριάνο, είτε παραθαλάσσια για μπάνιο σε μια σειρά από αμμουδιές (π.χ. η γεμάτη σκάφη και ομπρέλες Πλαζ ντ’ Αγκόστα αλλά και οι Κουπαμπιά και Πόρτο Πόλο) είτε από τον ορεινό και συντομότερο δρόμο (70 χλμ.), με θέα και γαστρονομικά καταφύγια εκτός τουριστικών οδηγών. Μπορείτε να βρείτε παντού πίτσα και νόστιμο ψάρι δίπλα στη θάλασσα, όμως οι τοπικές σπεσιαλιτέ έχουν κυρίως κρέας και τις συναντάτε απλόχερα στα χωριάτικα στέκια: charcuterie, δηλαδή­ ποικιλία αλλαντικών με την τραχιά γεύση της κόπα –το δικό τους προσούτο–, αρνί μαγειρεμένο με κάθε τρόπο, κυνήγι και φυσικά μπροκίου, το συγγενές της ρικότα λευκό τυρί που δεν λείπει από κανένα γεύμα. Προς τον Βορρά οι τεράστιες πλαζ σπανίζουν, αλλά στην άκρη του κόλπου του Πόρτο υπάρχει το φυσικό πάρκο της Σκάντολα, στο οποίο επιβάλλεται μια ολοήμερη επίσκεψη. Χίλια εκτάρια γης και άλλα τόσα θάλασσας ανακηρύχτηκαν το 1975 προστατευόμενη περιοχή, ένα άγριο κι επιβλητικό τοπίο με σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Από το ιδρυθέν από 800 Πελοποννήσιους το 1676 γαλήνιο Καργκέζε (η ορθόδοξη εκκλησία του στέκεται αντικριστά στην καθολική) ξεκινούν κάθε πρωί καραβάκια κι επισκέπτονται το πάρκο μέσω θαλάσσης, μια διαδρομή σύρριζα σε μεγάλα βράχια γεμάτα σπηλιές και μικρές, απρόσιτες παραλίες, ενώ δυο-τρεις στάσεις συνοδεύονται από δροσιστικές βουτιές.

O κοσμοπολίτικος Νότος

Η τελευταία... στρατοπέδευση ήταν λίγο­ έξω από το Πόρτο Βέκιο, στο κάμπινγκ μιας μπριόζας Ιταλίδας, η αδερφή της οποίας είχε παντρευτεί Έλληνα και ζούσε στον Πειραιά. Στη νοτιοανατολική πλευρά, και με μια ευθεία 30 χλμ. να το χωρίζει από το νότιο άκρο του Μπονιφάτσιο, το λιμάνι του Πόρτο Βέκιο διεκδικεί τον τίτλο του πιο hot και sexy τουριστικού spot της Κορσικής. Ένας εντελώς κάθετος ανήφορος 250 μ. χωρίζει το κρεμασμένο στο βράχο κέντρο του από το λιμάνι, στο οποίο όλοι κόβουν βόλτα το απόγευμα, τρώνε παγωτά και πίνουν Margarita, για να ανεβούν στα ψηλά για φαγητό και nightlife. Το βράδυ άπειρος κόσμος συνωστίζεται στις δυο-τρεις μικρές πλατείες και στα στενά δρομάκια, μια εικόνα αλά Φηρά τον Αύγουστο, λιγάκι ασυνήθιστη για το πιο ήρεμο και cool γαλλικό νησί. Από τις επιλογές του τουριστικού οδηγού, εξαιρετική ήταν η ιταλικής έμπνευσης κουζίνα του «Chez Anna», ενώ νόστιμα παραδοσιακά πιάτα με θέα στον κόλπο σερβίρονται στη βεράντα του «L’ Antigu».

Με τη μια λευκή παραλία δίπλα στην άλλη (Σάντα Τζούλια, Παλομπάτζια, Σαντ’ Αμάνζα), το νότιο τμήμα της ανατολικής ακτογραμμής είναι γεμάτο σκάφη, κατασκηνώσεις, παραθαλάσσιους οικισμούς με μεγάλα, υπέροχα εξοχικά και πολύ κόσμο. Ωστόσο, οι συγκινήσεις περισσεύουν και για όσους πάρουν τα βουνά. Από το Προπριάνο ο κεντρικός δρόμος θα σας φέρει στη Σαρτέν, μια αυστηρή, ήσυχη και τυπικά κορσικάνικη κωμόπολη του βουνού, απ’ όπου μια μαγευτική διαδρομή προς τα ανατολικά θα σας ρίξει στο Πόρτο Βέκιο, αφού διασχίσει τον ορεινό όγκο της Κάνια και φτάσει στα 1.350 μ. Περνώντας από πολλά χωριουδάκια, στο δρόμο μας βρήκαμε και τις θερμές πηγές του Μπεν ντε Καλντέν. Σε μια υπέροχη τοποθεσία ανάμεσα στα βουνά, στην είσοδο των εγκαταστάσεων, μας υποδέχτηκε ένας λεπτός, καζαντζακικός εξηντάρης με T-shirt που έγραφε «Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι λεύτερος». Μας εξήγησε πως το όνομα του πατέρα του ήταν Διονύσης Παπασταθόπουλος, αλλά ο ίδιος δεν μιλάει ελληνικά, αν κι έχει επισκεφθεί τη χώρα καταγωγής του και τα νησιά του Αιγαίου, «τα οποία είναι ομορφότερα από την Κορσική». Ευγενείς οι Γάλλοι, απ’ όπου κι αν κατάγονται...

Μία από τις τελευταίες ημέρες της επίσκεψής μας περιλάμβανε ένα μακρύ ταξίδι προς τα βόρεια, κατά μήκος του κυρίως πεδινού δρόμου δίπλα στην ανατολική ακτή, η οποία προτού φτάσει ξανά στην Μπαστιά έχει μια ενδιαφέρουσα εσωτερική παράκαμψη. Η περιοχή της Καστανίτσια (κατάφυτη με καστανιές) είναι ακόμη ένας νησιώτικος ορεινός όγκος όπου θα συναντήσετε χαράδρες και ειδυλλιακά χωριουδάκια μέσα στο δάσος, μονοπάτια με περιηγητές, ενώ δεν λείπουν και τα λιβάδια με μενίρ, ούτε και τα αγριογούρουνα. θυμάστε το «Ο Αστερίξ στην Κορσική»;

ΚΟΡΣΙΚΗ KNOW HOW

Πώς να πάτε

Με πλοίο από το Λιβόρνο στην Μπαστιά (τετράωρο ταξίδι). Με αεροπλάνο μέσω Παρισιού (Air France) στο Αιάκειο και στην Μπαστιά.

Πού θα μείνετε ΚΑΜΠΙΝΓΚ

Η Κορσική είναι γεμάτη κάμπινγκ. Τα τρία που δοκιμάσαμε εμείς είναι τα εξής:

La Liscia (Rte de Tiuccia) Άπλετος ­σκιερός χώρος.

Δίπλα στην αμμουδιά της ­Λισιά, 20 χλμ.

από το Αιάκειο.

D’ Olzo (Στον D81) Βρίσκεται 2-3 χλμ. έξω από το Σεν Φλοράν. Ήσυχο, με εξαιρετική πίτσα στον ξυλόφουρνο. U Pirellu (Rte de Palombaggia) Πολλές­ θέσεις με σκιές και ­πισίνα. Η παραλία απέχει 4 χλμ. και το Πόρτο Βέκιο 12. Ξενοδοχεία Μπονιφάτσιο U Capu Biancu Hotel (www.ucapubiancu.com) Country style ξενοδοχείο κοντά στο Μπονιφάτσιο, στα νότια της Κορσικής. Ολέτα U Palazzu Serenu Hotel (www.upalazzuserenu.com) Μια κατοικία του 17ου αι. που ανακαινίστηκε πλήρως και μετατράπηκε σε art hotel.

Εστιατόριο με μεσογειακή κουζίνα.

Πόρτο Βέκιο Casadelmar (www.casadelmar.fr) Μέλος των Design Hotels, αυτό το εντυπωσιακό ξενοδοχείο πάνω στον κόλπο του Πόρτο Βέκιο διαθέτει 31 δωμάτια και σουίτες, πολύ καλό εστιατόριο μεσογειακής κουζίνας και μικρή «ιδιωτική» παραλία. Grand Hotel De Cala Rossa (www.hotel-calarossa.com)

Κομψό ξενοδοχείο με 30 δωμάτια και 10 σουίτες, μέλος των Relais & Chateaux. Πολύ καλό εστιατόριο σε ξύλινο ντεκ στην άκρη της θάλασσας, με έμφαση στα θαλασσινά.

Le Belvedere (www.hbcorsica.com) Boutique ξενοδοχείο σε εξαιρετικό σημείο πάνω στην παραλία κι εστιατόριο. Πού θα φάτε Chez Tao’s (Κάλβι, 0495650073 ) Θρυλικό από τα ’30s ρεστοράν, με πανοραμική θέα στον κόλπο. Συχνάζουν celebrities. U Libecciu (Κάλβι­, 0495601382)

Σερβίρει μοντέρνα seafood κουζίνα.

Le Chalet (Αλερία, 0899024650) Μια εξέδρα μέσα στη λιμνοθάλασσα του Ετάγκ, όπου σερβίρονται μύδια, καραβίδες και οστρακοειδή. Da Mamma (Αιάκειο, 0495213944)

Νόστιμα κανελόνια από τη... μαμά σε λογικές τιμές.

Chez Anna (Πόρτο­ Βέκιο, 0495701997) Κάντε κράτηση για τραπέζι στην πίσω

βεράντα, όπου θα δοκιμάσετε ιταλικές και γαλλικές σπεσιαλιτέ.

Le Bouchon (Μπαστιά, 0495581422) Από κατσίκι μέχρι ψάρι και πιτσουνάκι. Restaurant de l’Aiglon (Ζόνζα, 0495786779) Όλες

οι βουνίσιες σπεσιαλιτέ, σπέσιαλ λουκάνικο.

Cantina Doria (Μπονι-φάτσιο, 0495735049) Λαζάνια και σπαγκέτι.