Steak Alive

Σε ένα εντελώς απρόσμενο αρ ντεκό αρχοντικό του 1930, ένα προσεγμένο steak house φιλοδοξεί να βάλει ξανά τον Κορυδαλλό στην ατζέντα των Αθηναίων.

Άφησα τη φαντασία μου ελεύθερη προσπαθώντας να σκεφτώ πώς θα ήταν να βολτάρεις στον εξοχικό Κορυδαλλό το 1930 και, ανάμεσα στα χωράφια, τα μποστάνια, τα αμπέλια, τις στάνες και τα ελάχιστα χαμηλά σπίτια με τις αυλές και τους κήπους, να αντικρίσεις αυτό το επιβλητικό αρ ντεκό αρχοντικό! Ακόμη και σήμερα που η συνοικία έχει γεμίσει ψηλές πολυκατοικίες, τούτο εδώ το κτίσμα στη γωνία Κρήτης και Αγίου Γεωργίου, με την ημικυκλική «σκηνή» στη φάτσα και το μικρό στρογγυ­λό «πύργο» στη δεξιά πλευρά σε κάνει να βαράς προσοχή.

Η ενέργειά του είναι εντυπωσιακή­. νομίζεις ότι είναι πλοίο που θα σαλπάρει. Τώρα στεγάζει το «Steak Alive» με το δυναμικό logo που κόβει με την ευθύτητά του τη γεωμετρία της καμπύλης του κτιρίου. ίσως ήταν καλύτερο να είναι και η επιγραφή καμπύλη. Το καινούργιο αυτό εστιατόριο προκάλεσε αίσθηση στους foodie κύκλους και μας έκανε να διαβούμε και πάλι το ποτάμι για να έρθουμε σε αυτήν τη γειτονιά, που είχε να προκαλέσει τέτοιο ενδιαφέρον από το 2004 με το «Αθήρι».

Έτσι, καθώς οδηγούμε στην Ταξιαρχών, διαπιστώνουμε το δυναμισμό της τοπικής αγοράς και τον κόσμο να βολτάρει. Την ενέργεια της συνοικίας θα τη συναντήσουμε πάλι στο εστιατόριο, η εντυπωσιακή βεράντα του οποίου γεμίζει από λιγότερο ή περισσότερο νεανικές παρέες. Το δάπεδο στρωμένο με vintage, τετράγωνο λευκό πλακάκι κι επάνω του σκούρα ξύλινα τραπέζια με έως τη μέση λευκά πόδια –ως τσαχπινιά– και καρέκλες καφενείου. Μέσα τα βαμμένα γκρι δωμάτια πετυχαίνουν μια ωραία πιο μινιμαλιστική αίσθηση, αν και κλοτσάνε τα διακοσμητικά στοιχεία, που δεν έχουν αρ ντεκό χαρακτήρα.

Όπως δηλώνει και το όνομα του μαγαζιού, στο μενού κυριαρχεί το κρέας, σίγουρη επένδυση για ένα καλό εστιατόριο στην περιοχή, αφού η εκλεκτική κρεατοφαγία είναι darling χωρίς ημερομηνία λήξης. Ξεκινήσαμε, λοιπόν, το δείπνο με ένα ενδιαφέρον ταρτάρ, νόστιμο και φτιαγμένο από ποιοτικό κρέας, το οποίο θα κέρδιζε πόντους αν ήταν λίγο πιο χοντροκομμένο και αν η υπερβολικά ξινή γεύση του ισορροπούνταν από κάτι άλλο. Το συκώτι εδώ το μαρινάρουν σε γάλα και το ψήνουν στη βέργα. Είναι πολύ νόστιμο μεν, αλλά θα ήταν ακόμη καλύτερο αν ήταν λιγότερο ψημένο και πιο ζουμερό.

Το επισημαίνω επειδή είναι σαφές ότι η κουζίνα έχει πολλές δυνατότητες, αλλά πρέπει να προσέχει τις λεπτομέρειες για να ξεχωρίσει πραγματικά και να αποκτήσει υπερτοπική έλξη το εστιατόριο. Για παράδειγμα, τα mini burger sliders ενώ θα μπορούσαν να σε κερδίζουν με τον ωραίο κιμά και το πολύ καλό ψωμάκι τους παραψήθηκαν –ενώ τα είχα ζητήσει medium rare– κι έμειναν στο συμβατικό. Ή η σιγοψημένη για 12 ώρες πανσέτα με μαραθόσπορο, φινόκιο και κρεμμύδι είναι μεν γευστική, όχι όμως το μελωμένο τρυφερούδι που περιμένεις.

Στα steaks, από την άλλη, τα πράγματα βρήκαν και με το παραπάνω το δρόμο τους. Καταρχάς, τα ψησίματα ήταν άψογα medium rare, όπως τα ζητήσαμε. Το rib eye από την Ουρουγουάη ήταν όμορφα σιτεμένο και τρυφερό, με πεντανόστιμο λιπάκι, αδιάψευστο μάρτυρα της καλής του ποιότητας, και συνοδευόταν από άφθονη σαλάτα βαλεριάνας, με τσαχπινιά από ωραίο κρεμμύδι τουρσί. Ισάξιό του, το hanger steak από αμερικάνικο Black Angus ακολουθεί διαφορετικό γκουρμέ μονοπάτι που εστιάζει σε μια χαρακτηριστική υφή σάρκας με «δάγκωμα» και μια πολύ γραμμένη βαθιά νοστιμάδα. Αν μάλιστα συνυπολογίσεις την πολύ καλή τιμή (€ 17), τότε αναδεικνύεται στην κορυφαία επιλογή του καταλόγου. Τα κρέατα είναι γενικά καλά κοστολογημένα, αλλά να ξέρετε ότι αν θελήσετε μια σάλτσα ή επιπρόσθετη γαρνιτούρα, η τιμή του πιάτου θα ανέβει κατά 4-5 ευρώ.

Προσωπικά, από την πολύ γλυκιά Jack Daniel’s προτίμησα το μυρωδάτο chimichurri. Οι patatas bravas που σου φέρνουν είναι ουσιαστικά τηγανητές πασπαλισμένες με μπαχαρικά, χωρίς την πικάντικη σάλτσα ντομάτας που τις συνοδεύει συνήθως, και τα σοτέ λαχανικά (καρότα, φασολάκια, πατάτες) στη μικρούτσικη κατσαρολίτσα τους καλή επιλογή. Το σέρβις έχει επαγγελματισμό και ο επικεφαλής σερβιτόρος επεξηγεί με διαφωτιστικές λεπτομέρειες τις ιδιαιτερότητες και τα βάρη των ­αρκετών διαθέσιμων κοπών.
Κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει στο «Steak Alive» είναι τα γλυκά, καθώς είναι πολύ μέτρια και μακριά από το επίπεδο της κουζίνας, αν κρίνω από το μιλφέιγ και τη lemon pie που δοκίμασα.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 26/4.

STEAK ALIVE Κρήτης 23 & Αγίου Γεωργίου 76, Κορυδαλλός, 2104952000. Ωράριο λειτουργίας: Κυρ. και μεσημέρι. Κλειστά Δευτ. Τιμή: € 18-26 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Παρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.