Emma Shapplin, China Moses, Sharon Kovacs: 3 κορίτσια που... γκαζώνουν!

Ονειρικές καταστάσεις προς dark pop μεριά, κλασική jazz με ιδιαίτερες modern swingin’ επεκτάσεις, στερεές neo-soul αντιλήψεις με global παραμέτρους. Οι μουσικοί... μετεωρολόγοι προβλέπουν για την περιοχή του Γκαζιού ένα εκρηκτικό κοριτσίστικο παρασκευοσάββατο.

Από αριστερά: Εmma Shapplin, China Moses, Sharon Kovacs

Με τον πρόσφατο δίσκο της «Dust of a Dandy» η Emma Shapplin μπαίνει πιο βαθιά στις dark pop αναζητήσεις της, καθώς εξακολουθεί να διερευνά ποικίλες μεταλλικές ή punk μουσικές συνιστώσες, θέτοντας όμως στον εαυτό της ξεκάθαρα καλλιτεχνικά­ κριτήρια. Έτσι η ονειρική φωνή της σοπράνο που όλοι αγαπούν –ή έχουν μάθει να αγαπούν– μετατρέπεται σε ακόμη πιο μυστηριακό όργανο μια και ο καλλιτεχνικός χαρακτήρας που ερμηνεύει –ή υλοποιεί με την ερμηνεία της– απέχει εδώ από την κλασική «καθαρότητα» ενός τυπικού crossover και μεταπίπτει σε μια πολύ πιο απαιτητική electro-rock εμβέλεια. Το «Dust of a Dandy» είναι μια φυσική εξέλιξη του «Macadam Flower» και η όμορφη Γαλλίδα τραγουδίστρια έρχεται όλο και πιο πολύ σε μια πιο αρμόζουσα επαφή με το (σύγχρονο) ηχητικό περιβάλλον της.

Ξεπερνώντας τα όρια της κλασικής μουσικής, η Emma Shapplin συνδύασε με πρωτοτυπία την όπερα με την pop και ήδη από τον πρώτο δίσκο της «Carmine Meo» γνώρισε τεράστια επιτυχία χάρη σε κομμάτια όπως το «Spente Le Stelle». Ο μοναδικός τρόπος ερμηνείας της, τα εκατομμύρια των δίσκων που έχει πουλήσει και οι διαρκώς sold out εμφανίσεις της ανά τον πλανήτη την έχουν καθιερώσει ως μία από τις σημαντικότερες τραγουδίστριες της εποχής μας. Εδώ, στην «Ιερά Οδό» (25/4), θα εμφανιστεί με τη full band της (επταμελές κλασικό σύνολο με δύο έξτρα φωνές) και θα μας παρουσιάσει ένα best of σε συνδυασμό με τα highlights του «Dust of a Dandy».

Η China Moses μας έχει αποδείξει πολλαπλώς ότι ξέρει να παίζει και να ξαναπαίζει με την πλούσια παράδοση της jazz. Είναι μία από τις νέες, γεμάτες χρώμα και τρυφεράδα γυναικείες φωνές της jazz και η αισθητική της περικλείει τη γνώση να αντλεί θησαυρούς από τη μεγάλη τζαζική παράδοση χωρίς να ρετροποιεί την απόδοσή της. Αυτό σημαίνει ότι στέκεται θαυμάσια ανάμεσα σε μοντέρνα νεανικά ακροατήρια χωρίς να ακολουθεί το επιτηδευμένα γοητευτικό θάμπος που χαρακτηρίζει την jazz nostalgia. Η China έχει κληρονομήσει το soul feeling που φέρουν τόσες και τόσες προσωπικότητες εδώ και δεκαετίες – ανάμεσα σε αυτές και η διάσημη μητέρα της…

Ως γνωστόν, η China Moses είναι κόρη της Dee Dee Bridgewater, της μεγαλύτερης σύγχρονης jazz τραγουδίστριας, και του Gilbert Moses, γνωστού θεατρικού σκηνοθέτη. Μεγάλωσε στη Γαλλία κι ενσωματώθηκε στην R&B σκηνή της βγάζοντας δίσκους και κάνοντας ραδιοφωνικές εκπομπές, ενώ ως περφόρμερ κινήθηκε σε ευρεία γκάμα: από το hip hop στο soul metal, πράγμα που θυμίζει κάτι από τα νιάτα της Dee Dee. Με αφορμή τη γνωριμία της με τον εξαιρετικό πιανίστα Raphael Lemonnier, με τον οποίο η China συναντήθηκε στο «Cafe de la Dance» του Παρι­σιού, η πορεία της μπήκε σε ένα κανάλι που αποδείχτηκε καλλιτεχνικά σημαντικό κι έχει να κάνει με την καθαρή παράδοση της jazz – πράγμα που και η μητέρα της επιχείρησε στις αρχές των ’90s εκτοξεύοντας κυριολεκτικά την καριέρα της.

Η China και ο Lemonnier άντλησαν από την κοινή τους αγάπη για την Dinah Washington, μια σπουδαία jazz τραγουδίστρια που κυριάρχησε στις δεκαετίες του ’40 και του ’50, κα έβγαλαν το άλμπουμ «This One’s for Dinah» το 2009. Το άλμπουμ αυτό έκανε αίσθηση τόσο ανάμεσα στους κύκλους των jazz κριτικών όσο και στο κοινό, με αποτέλεσμα η China Moses να περάσει, χωρίς καμία επιφύλαξη, στην πρώτη γραμμή των σύγχρονων jazz τραγουδιστριών. Και με την ίδια σοβαρότητα –κι επιτυχία– κυκλοφόρησε το 2012 το άλμπουμ «Crazy Blues», ένα αφιέρωμα σε μια σειρά από μεγάλες κυρίες του blues, της soul, της jazz αλλά και του rock – δίνοντάς μας με την ερμηνεία της μια εκπληκτική αίσθηση ενότητας ανάμεσα στα διάφορα στιλ. Όλα αυτά συνιστούν το προφίλ της China Moses, που θα απολαύσουμε για άλλη μία φορά στο «Gazarte» (25/4).

H Kovacs, η οποία θα εμφανιστεί στον «Βοτανικό» (24/4) με ένα υποστηρικτικό καστ στο οποίο συμμετέχει και η Angelika Dusk, έρχεται με το πρώτο της ολοκληρωμένο άλμπουμ «Shades of Black» και οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν τόσους μήνες τώρα φαίνεται να δικαιώνονται. Ο δίσκος παρουσιάζει μια σφαιρική άποψη της neo-soul αντίληψης, ενώ η Sharon Kovacs ως ερμηνεύτρια ακολουθεί το δρόμο που ορίζεται ανάμεσα στην Grace Jones και την Amy Winehouse με μια πιο διεθνική και global αντίληψη όμως. Και το «Shades of Black» αποδεικνύεται πως είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ και, ως καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, δικαιολογεί την προσμονή μας. Κάθε προσμονή.