Ησυχία 6-9

3

Καφκική δυστοπία και αγωνιώδες ρομαντικό δράμα το οποίο, παρά το εγκεφαλικό ύφος, διατηρεί ακλόνητο σε όλη τη διάρκειά του ένα μελαγχολικό σφίξιμο στην καρδιά.

isixia69_new1

Σε μια παραθαλάσσια πόλη, περικυκλωμένη από κεραίες, οι κάτοικοι εξαφανίζονται ανεξήγητα. Εκεί καταφθάνει ένας άντρας για δουλειά, αγνοώντας, όμως, το αντικείμενό της. Μεταξύ των ατελέσφορων προσπαθειών του να εντοπίσει τον προϊστάμενό του, ερωτεύεται μια γυναίκα, τα ίχνη της οποίας χάνονται μυστηριωδώς.

Ο Χρήστος Πασσαλής ("Η Πόλη και η Πόλη"), στην πρώτη αυτόνομη σκηνοθετική δουλειά του, σμίγει την καφκική δυστοπία με το αγωνιώδες ρομαντικό δράμα, σε ένα φιλμ που αισθητικά απηχεί ταινίες όπως οι "Άλπεις" (Γιώργος Λάνθιμος, 2011) και τα πιο πρόσφατα "Μήλα" (Χρήστος Νίκου, 2020), για να οδηγηθεί ωστόσο σε ξεχωριστά συναισθηματικά μονοπάτια. Οι καρδιές των ηρώων του χτυπούν σε έναν κόσμο ο οποίος μάχεται με τη λήθη. Τα κτίρια αποπνέουν μια ημιτελή εγκατάλειψη, η τεχνολογία μια ανολοκλήρωτη εξέλιξη και οι άνθρωποι μοιάζουν σαν ενσαρκώσεις του πένθους. Άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και αποδοχή αλληλοσυγκρούονται σε μια κοινότητα που βυθίζεται στο διχασμό. Πώς αλλιώς, όταν όλοι τους βασανίζονται από το ίδιο πνιγηρό αδιέξοδο: να ξεχάσουν τους αγαπημένους τους ή να προχωρήσουν παρακάτω στο άγνωστο;

isixia69_new2

Φυσικά, εύκολες απαντήσεις δεν υπάρχουν, γι’ αυτό και η ταινία ξαφνιάζει με τους τρυφερούς τρόπους με τους οποίους διαχειρίζεται τις έννοιες του αναπάντεχου σμιξίματος και της ακατανόητης απώλειας. Εκείνες οξύνονται χάρη στη μινιμαλιστική σκηνοθεσία του Πασσαλή, που με τη σειρά της βασίζεται στη συγκρατημένη ποιητικότητα και στο οδυνηρά μαύρο χιούμορ και κλιμακωτά αποκαλύπτει τον συγκινητικό πυρήνα της αφήγησης. Οι θύμησες που γεννιούνται στις σιωπές και τα αντικείμενα που αφορούν ένα αγαπημένο πρόσωπο, γίνονται τα υλικά που διακυβεύονται στη απομονωμένη δυστοπία του Πασσαλή.

Παρά τη σπινθηροβόλα ψυχή της ταινίας, το ηθελημένα εγκεφαλικό ύφος της συχνά την αδικεί, αφού καλλιεργεί μια παράταιρη συναισθηματική απόσταση. Έπειτα, στις στιγμές που τα όρια μεταξύ ονειρικού και μη θολώνουν, προκύπτει μια αμφισημία που δρα εις βάρος της πλοκής. Ωστόσο, εκείνο που μένει ακλόνητο είναι το σφίξιμο που τη συνοδεύει μέχρι το φινάλε, θυμίζοντας πως η αγάπη σε ψάχνει και σε βρίσκει με κάθε τρόπο.

Ελλάδα. 2021. Διάρκεια: 81΄. Διανομή: WEIRD WAVE. 

Περισσότερες πληροφορίες

Ησυχία 6-9

3
  • Σινεφίλ
  • 2022
  • Διάρκεια: 81 '
  • Χρήστος Πασσαλής

Σε μια παραθαλάσσια πόλη, περικυκλωμένη από κεραίες, οι κάτοικοι εξαφανίζονται ανεξήγητα. Εκεί καταφθάνει ένας άντρας για δουλειά, αγνοώντας, όμως, το αντικείμενό της. Μεταξύ των ατελέσφορων προσπαθειών του να εντοπίσει τον προϊστάμενό του, ερωτεύεται μια γυναίκα, τα ίχνη της οποίας χάνονται μυστηριωδώς.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Το Λυσάρι της Ζωής

Διασκεδαστικά ορμητικό, σινεφιλικά ρομαντικό, αλλά και άνισο αφηγηματικά feelgood δράμα που παρασύρεται από την πληθωρικότητα του κόσμου του.

Φανταστικοί Φίλοι

Όλα τα χολιγουντιανά κλισέ επιστρατεύονται σε ένα επιτηδευμένα δακρύβρεχτο παραμύθι, το οποίο χειρίζεται εκβιαστικά τις έννοιες της απώλειας.

Κενά Αέρος

Διάφορες ελάχιστα αστείες και σεναριακά ανοργάνωτες ιδέες προσπαθούν ματαίως να συνθέσουν μια κωμική προσέγγιση της απρόβλεπτης ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Γουίνι το Αρκουδάκι: Αίμα και Μέλι II

Μία από τις πλέον κακοφτιαγμένες ταινίες τρόμου των τελευταίων χρόνων επανέρχεται σαφώς πιο καλλωπισμένη, αλλά εξίσου, αν όχι περισσότερο, ασυνάρτητη.

Μέντιουμ

Ιμπρεσιονιστική, σεναριακά μινιμαλιστική και δραματουργικά ισχνή ιστορία ενηλικίωσης, η οποία ποντάρει στη γλυκόπικρη ατμόσφαιρά της.

77ο Φεστιβάλ Καννών: Ο Ντόναλντ Τραμπ, η Φουριόζα και το "Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι"

Το πρίκουελ του τελευταίου "Mad Max" και μια γαλλική σάτιρα τρόμου ανέβασαν την αδρεναλίνη στην Κρουαζέτ, ενώ τρεις αμφιλεγόμενες βιογραφίες προκάλεσαν πολιτικές και σινεφίλ αντιπαραθέσεις.