Μετά το αριστουργηματικό "Γουικέντ" και επηρεασμένος άμεσα από τα γεγονότα του Μάη του ’68, ο Ζαν – Λικ Γκοντάρ αφιερώθηκε σε μια σειρά από στρατευμένες πειραματικές ταινίες. Σταδιακά όμως επέστρεψε σε περισσότερο προσωπικές και ανοιχτές στο (σινεφίλ πάντα) κοινό κινηματογραφικές ιδέες, ξεκινώντας από το "Όλα Πάνε Καλά".
Εκεί –διατηρώντας το πλήρως αποστασιοποιημένο στιλ, το σαρκαστικό χιούμορ και τις μαοϊκές του απόψεις– "στήνει" την κατάληψη ενός εργοστασίου από τους εργάτες του και μαζί με το πρωταγωνιστικό του ζευγάρι, έναν Γάλλο σκηνοθέτη και μια Αμερικανή δημοσιογράφο, αναρωτιέται αν όλα πάνε καλά στην επανάσταση. Πρόκειται για ένα ελαφρά ξεπερασμένο σήμερα πολιτικό μανιφέστο, το οποίο συνοψίζει τη μετά τον Μάη του ’68 ιδεολογική κρίση της Αριστεράς με απόλυτα… γκονταρικό, ευφυή αλλά και άνισο τρόπο.
Γαλλία. 1972. Διάρκεια: 95΄. Διανομή: NEW STAR.
Περισσότερες πληροφορίες
Όλα Πάνε Καλά
Με φόντο την κατάληψη ενός εργοστασίου από τους εργάτες του, ένας Γάλλος σκηνοθέτης και μια Αμερικανή δημοσιογράφος αναρωτιούνται αν όλα πάνε καλά στην πολιτική, την τέχνη και τις προσωπικές τους σχέσεις.