Πριν την Επανάσταση

3,5

Ο 23χρονος Μπερτολούτσι αναμειγνύει αυτοβιογραφικό υλικό και το «Μοναστήρι της Πάρμας» του Σταντάλ, αποτυπώνοντας με τολμηρό δυναμισμό την υπαρξιακή και πολιτικοκοινωνική αμφισβήτηση της δεκαετίας του ’60.

Πριν την Επανάσταση

Μια φράση του Ταλεϊράνδου, «μόνον αυτοί που έζησαν πριν την επανάσταση γνωρίζουν πόσο γλυκιά είναι η ζωή», και το «Μοναστήρι της Πάρμας» του Σταντάλ, οι ήρωες του οποίου έχουν τα ίδια ονόματα με εκείνα των χαρακτήρων της ταινίας, ορίζουν τις ράγες πάνω στις οποίες ο 23χρονος Μπερνάρντο Μπερτολούτσι τροχιοδρομεί κινηματογραφικά τα προσωπικά άγχη του στη δεύτερη μόλις σκηνοθετική προσπάθειά του. Φόβους, ανασφάλειες, αλλά και ουτοπικές φιλοδοξίες μιας γενιάς που σύντομα θα συγκρουστεί με - και θα ηττηθεί από - το σύστημα, καθώς ο Μάης του ’68 απέχει λιγότερο από μια πενταετία.

Το «Πριν την Επανάσταση» αφηγείται τις προσπάθειες του νεαρού μαρξιστή Φαμπρίτσιο να βρει ψυχολογική ισορροπία και πολιτικό νόημα στη ζωή του μετά το θάνατο (αυτοκτονία;) του φίλου του Αγκοστίνο. Η ερωτική σχέση του με τη μεγαλύτερη σε ηλικία θεία του Τζίνα θα του δημιουργήσει ακόμα περισσότερα συναισθηματικά προβλήματα, καθώς ο Φαμπρίτζιο μοιάζει αδύναμος να βρει πυξίδα που θα τον προσανατολίσει ηθικά και κοινωνικά μέσα σ’ ένα ασφυκτικά κομφορμιστικά περιβάλλον.

Πριν την Επανάσταση - εικόνα 1

Οι φιλοσοφικές ανησυχίες του Σταντάλ και τα προσωπικά βιώματα του Μπερτολούτσι αναμειγνύονται με τολμηρό δυναμισμό, δίνοντας νέα διάσταση στο πολιτικό σινεμά της δεκαετίας του ’60. Είναι η περίοδος που μια καινούρια γενιά Ιταλών δημιουργών (ακολουθούν ο Μάρκο Μπελόκιο με το «Γροθιές στην Τσέπη» και οι αδελφοί Ταβιάνι με το «I Sovversini») ξεπερνά οριστικά πλέον το νεορεαλισμό και τους επιγόνους του, κρατώντας ορθάνοιχτη την πόρτα στο μοντέρνο, βιωματικό σινεμά, το οποίο θα πασχίσει να αποτυπώσει όλα τα αναπάντητα ερωτήματα – από τη σιωπή της Ιστορίας και το τέλος των ιδεολογιών ως την αστική αλλοτρίωση και την υπαρξιακή μοναξιά - που στοίχειωσαν το δυτικό πολιτισμό στο τέλος του 20ου αιώνα. Το «Πριν την Επανάσταση» αποτελεί έναν από τους συγκινητικότερους αποχαιρετισμούς του στο τέλος της εποχής της αθωότητας.

Α/Μ. Ιταλία. 1964. Διάρκεια: 115΄. Διανομή: WEIRD WAVE

Περισσότερες πληροφορίες

Πριν την Επανάσταση

Prima Della Rivoluzione
3,5
  • Δραματική
  • 1964
  • Διάρκεια: 115 '
  • Μπερνάρντο Μπερτολούτσι

Μετά το θάνατο ενός φίλου του, ο νεαρός Φαμπρίτσιο συνάπτει ερωτικές σχέσεις με τη θεία του, μια μεγαλύτερη σε ηλικία και ανεξάρτητη γυναίκα, προσπαθώντας να προσανατολιστεί ψυχολογικά, συναισθηματικά και πολιτικά.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.