Η καθημερινότητα μιας ομάδας αγοριών και κοριτσιών που σπουδάζουν σε δραματική σχολή. Ασύνταχτη, αφελής κι ελάχιστα αστεία νεανική «κωμωδία» πάνω στις σύγχρονες σχέσεις και στην ελληνική πραγματικότητα που τις περιβάλλει.
Αφήνοντας προς το παρόν στην άκρη τα καταγγελτικά σινε-μανιφέστα («Σαπίλα, Ξεφτίλα και Τεκίλα»), ο ακάματος Νίκος Ζερβός επιστρέφει στο χώρο του θεάματος που συχνά τον εμπνέει («Τηλεκανίβαλλοι», «Show Bitch»), αυτήν τη φορά για να περιγράψει την καθημερινότητα μιας ομάδας αγοριών και κοριτσιών τα οποία σπουδάζουν σε δραματική σχολή. Το γραμμένο από τη Νίκη Σταυριανοπούλου και την πρωταγωνίστρια Ζωή Ζέρβα σενάριο εστιάζει στα προβλήματα μιας νέας γενιάς που μοιάζει σχεδόν ανέγγιχτη από την πρόσφατη κρίση, μια κοινωνική πραγματικότητα την οποία η ταινία προσπερνά για να διαπραγματευτεί αισθηματικά, οικογενειακά κι επαγγελματικά αδιέξοδα.
Το θέμα είναι πως τα εκθέτει και τα διαπραγματεύεται με έναν απόλυτα αφελή, ρηχό και τηλεοπτικά σχηματικό τρόπο, βάζοντας χαρακτήρες-καρικατούρες να ανταλλάσσουν κοινότοπες και δήθεν αστείες ατάκες. Ακόμη χειρότερα, η (όποια) πλοκή είναι τόσο ασύνταχτα στημένη και η αφήγηση τόσο «ανορθόγραφη», που για μισή και πλέον ώρα –καθώς κόσμος μπαίνει και κόσμος βγαίνει– δεν καταλαβαίνει κανείς ακριβώς ποιο είναι το στόρι, ποιο το ζητούμενό του και ποιοι οι βασικοί ήρωές του. Μέσα στην όλη σύγχυση ο Ζερβός πετά μεταμοντέρνες σφήνες και σχολιάζει… γκονταρικά (βλέπουμε και μια φωτό του Ζαν-Λικ) τα τεκταινόμενα, με «ανατρεπτικές» λεζάντες που εισβάλλουν ξαφνικά στο κάδρο. Δεν γελάς ούτε σε μία από αυτές, αν και είναι με διαφορά η ευρηματικότερη ιδέα όλης της ταινίας.
Ελλάδα. 2014. Διάρκεια: 96΄. Διανομή: FILMBOY PICTURES.