Η Μαρίκα Μητσοτάκη, εκτός από σύζυγος του ιστορικού πολιτικού, έγινε γνωστή και σαν «εξαιρετική μαγείρισσα», από τους επώνυμους και μη που είχαν δοκιμάσει τη νόστιμη κουζίνα της στα διάσημα τραπέζια, ορισμένα από τα οποία συνδέθηκαν και με ιστορικές στιγμές του τόπου μας. Σε αυτό το σημείο, κρατήστε το γεγονός ότι μαγείρευε η ίδια σε «επίσημα» γεύματα πολιτικών σ΄ ένα μεγαλοαστικό σπίτι με βαρύ όνομα, κάτι που στην εποχή μας ακούγεται σχεδόν αδιανόητο...
Ίσως πιο πολύτιμο, λοιπόν, από τις συνταγές που απεικονίζουν την αστική μαγειρική των δεκαετιών ’60-’70, είναι το πρώτο τμήμα αυτού του βιβλίου, που μέσα από 75 σελίδες γλαφυρής εξιστόρησης γεγονότων της ζωής της Μαρίκας Μητσοτάκη, μας μεταφέρει κοινωνικές συνήθειες και νοοτροπία μιας εποχής όχι και τόσο μακρινής, αλλά όπως φαίνεται οριστικά παρελθούσας. Παράλληλα, ζούμε γεγονότα που σημάδεψαν τη νεότερη ιστορία, μέσα από την οικογένεια ενός πολιτικού που τα βίωσε «από πρώτο χέρι», ενσωματωμένα στην καθημερινότητά της, με μια διήγηση απλή, αλλά ικανή να μεταφέρει το κλίμα. Και αυτό είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, οι συνταγές είναι και αυτές μαρτυρία της αστικής μαγειρικής της ίδιας εποχής, που σε σημαντικό μέρος μεταφέρθηκε στο σήμερα. Ουσιαστικά, είναι τα βασικά φαγητά του ελληνικού σπιτιού με μικρή δόση «ανανέωσης» για την εποχή, όπως το παστίτσιο μέσα σε φύλλο και οι κρέπες με σολομό, ή με ευρωπαϊκό χρώμα όπως το κοτόπουλο βιλερουά με σπανάκι -φαγητά που χαρακτήριζαν τότε την ψαγμένη και ενημερωμένη οικοδέσποινα.
Δώστε βάση, όμως, στα υλικά που χρησιμοποιούνται και αποτυπώνουν την εποχή τους: στα περίφημα ντολμαδάκια π.χ. βλέπουμε «ζωμό από χωριάτικο κοτόπουλο» και φυσικά φρέσκο βούτυρο, αλλά παίζει εναλλακτικά και η στάκα θυμίζοντάς μας την καταγωγή της μαγείρισσας. Στις συμβουλές δε, βλέπουμε πώς θα συντηρήσουμε τα φρέσκα αμπελόφυλλα στην κατάψυξη. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι η συχνή χρήση του κονιάκ στις συνταγές, συνηθισμένο στις αστικές κουζίνες, όπως και η μπεσαμέλ ή η σπιτική μαγιονέζα.
Σε αυτό λοιπόν το βιβλίο αναφοράς στην κουζίνα των μαμάδων/γιαγιάδων μας, θα βρούμε φαγητά που δεν έλειπαν από κανένα τραπέζι, όπως μαγειρεύονταν εκείνη την εποχή, τα περισσότερα από τα οποία συνηθίζονται και σήμερα. Φαγητά «επίσημα» όπως η κότα μιλανέζα και το ψάρι «αθηναϊκή», φαγητά κυριακάτικα όπως το ροζμπίφ με μακαρόνια ή το γουρουνόπουλο με πατάτες, φαγητά καθημερινά όπως το ρολό κιμά, η τυρόπιτα, τα σουτζουκάκια και… ολίγη Κρήτη, με κατσικάκι σταμναγκάθι φρικασέ και καλιτσούνια.
Στην ίδια λογική και τα γλυκά, με πολλά κλασικά όπως οι κουραμπιέδες, το γαλακτομπούρεκο, η πάστα φλόρα αλλά και τα σου α λα κρεμ.
Είναι ένα βιβλίο που αξίζει θέση στη βιβλιοθήκη, ιδιαίτερα των νεότερων ηλικιών.
Εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 182.
