Το πρώτο άγγιγμα αυτής της κόκκινης παγωμένης κρέμας στη γλώσσα μου με έκανε να γουρλώσω τα μάτια από την έκπληξη. Είχα ξαναφάει αρκετές φορές σορμπέ ντομάτας, αλλά τούτο εδώ είχε μια δύναμη... ! Σαν να είχαν υφάνει βελούδο με κλωστές από ατσάλι. Μια ιδιόρρυθμη ντοματένια γεύση στο στόμα μου, σαν ένα μεσογειακό γλυκόξινο σιρόπι να ξάπλωσε πάνω στη γλώσσα μου για ηλιοθεραπεία. Δεν ήξερα ακόμη τι με περίμενε τα επόμενα δευτερόλεπτα. Μια πιπεράδα άρχισε να απλώνεται, να μεγεθύνεται, να κοντράρει όλα τα αρώματα που είχα νιώσει μέχρι τώρα, και στο φινάλε να με κατακαίει με μια απρόσμενη νοστιμιά. Φυσικά, αυτό δεν ήταν ένα απλό παγωτό. Ήταν ένα κοκτέιλ Bloody Mary, ο πειρασμός μεταμορφωμένος σε ice cream. Και αν αναρωτιέστε ποιος τρελός φτιάχνει τέτοια παγωτά, σας πληροφορώ ότι μπορείτε μια χαρά να τα φτιάξετε -είναι πολύ απλό- μόνοι σας.
Εγώ απλώς παρέσυρα σε μια εξτραβαγκάντσα τον Στέλιο Παρλιάρο, ο οποίος έδωσε σάρκα και οστά σε μια τρελή ιδέα που μου ήρθε στο μυαλό, να μετατραπούν σε παγωτά για μεγάλους -το τονίζω, μόνο για μεγάλους- μερικά από τα πιο cult κοκτέιλ που πίνουμε στις μπάρες. Συμφωνήσαμε απόλυτα με τον Στέλιο Παρλιάρο ότι το πιο ερεθιστικό απ όλα όσα δοκιμάσαμε ήταν το Bloody Mary. Όμως υπάρχουν και άλλα τεφαρίκια για να ξεμυαλιστείτε. Ένα Dry Martini λ.χ., που πάνω στην οινοπνευματική γλύκα του «γράφεται» πολύ δυνατά το χαρακτηριστικό άρωμα juniper berries του τζιν. Ελπίζω να μας συγχωρήσει ο Λουί Μπουνιουέλ που έχει «αφορίσει» κάθε μαρτίνι που δεν είναι extra dry. Αν όμως έγλειφε λίγο από αυτήν την τζινάτη γρανίτα, θα ήταν πιο επιεικής. Σούπερ, όμως, είναι και η Margarita. Μετά την αρχική αίσθηση γλύκας, νιώθεις ένα δάγκωμα όλο λεμονάτη δύναμη. Αν μάλιστα πασπαλίσεις το παγωτό και με λίγο χοντρό αλάτι(!), το τραγάνισμα θα την κάνει ακόμα πιο σέξι και οι γεύσεις της θα πάρουν φωτιά.
Ακόμη και αυτή η λουσάτη κομψότητα ενός Κir Royal βλέπει τα κάλλη της να μεγεθύνονται μετά τη μετατροπή σε σορμπέ. Το λικέρ cassis (κόκκινα φρούτα του δάσους) γίνεται μια σφιχτή γροθιά στιβαρής γεύσης, τυλιγμένη σαν σε μια καραμέλα από σαμπάνια. Basta, χαρείτε τα υπόλοιπα κατ' αρχάς με το μάτι. Προσοχή όμως μην ξεγελαστείτε: Αυτά τα παγωτά δεν είναι τόσο αθώα. Με 3-4 γεμάτες κουταλιές, αρχίζεις να «ακούς» το αλκοόλ να κυκλοφορεί στο αίμα σου. Μέτρο, λοιπόν! Από εκεί και ύστερα διαλέξτε ποτήρι, χρώμα, γεύση, πάρτε μικρό κουτάλι και εμπρός: άσπρο πάτο!
Know How
Οι παρασκευές των «παγωτών» για μεγάλους είναι πανεύκολες και ακολουθούν ακριβώς τον ίδιο δρόμο: Ανακατεύουμε τα υλικά του κάθε κοκτέιλ με σιρόπι και ύστερα παγώνουμε στην κατάψυξη ή στην παγωτομηχανή.
Σορμπέ
Βάζουμε όλα τα υλικά του κάθε κοκτέιλ μαζί με το ανάλογο σιρόπι σε ένα μεταλλικό σκεύος, ανακατεύουμε με ένα σύρμα και το τοποθετούμε στην κατάψυξη. Σε μισή ώρα ανακατεύουμε ξανά το μίγμα. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο άλλες πέντε φορές. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα για ομοιογενή και αφράτα σορμπέ. Εκτός αν έχουμε παγωτομηχανή, οπότε ακολουθούμε τις οδηγίες του κατασκευαστή. Στις παρακάτω συνταγές μπορούμε να προσθέσουμε χρώματα ζαχαροπλαστικής για να ζωντανέψουμε την εμφάνιση, γιατί με το πάγωμα τα φυσικά χρώματα έχουν την τάση να ασπρίζουν. Χρησιμοποιήστε σφηνάκια, κλασικές φόρμες για ξυλάκι παγωτό ή οποιοδήποτε άλλο σχήμα ποτηριού, για να έχουν τα παγωτά μεγαλύτερη ποικιλία.
Σιρόπι
Βράζουμε σε ίσες ποσότητες (βάρος) ζάχαρη και νερό. Όταν πάρουν βράση, τα κατεβάζουμε από τη φωτιά και αφήνουμε το μίγμα να κρυώσει.
Ακολουθούν οι συνταγές/ (Φωτογραφίες συνταγών: Βαγγέλης Πατεράκης, Styling: Έλενα Jeffrey)
Updated: 27/8/2014
Ημερομηνία α' δημοσίευσης: Ιούλιος 2001
