Αργεντινή, Χιλή, Κολομβία, Περού, Βενεζουέλα. Ακολουθώντας τη διαδρομή που διέγραψε το 1952 ο 23χρονος φοιτητής Ιατρικής Ερνέστο Γκεβάρα πάνω σε μια πεντακοσάρα Norton και με αφορμή την ταινία «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας» που διαγράφει εντυπωσιακή πορεία στις οθόνες του κόσμου, οι κλασικοί αυτοί προορισμοί της Νότιας Αμερικής εξελίσσονται στην πιο hot ταξιδιωτική τάση του φετινού χειμώνα εμπνέοντας tailor-made ταξίδια στους δρόμους του Τσε.
Οι νεο-μπίτνικ ταξιδιώτες είναι, όπως έχουμε ήδη γράψει, παγκόσμια τάση, τα εμπνευσμένα από το dress code των Άνδεων πολύχρωμα πόντσο δίνουν και παίρνουν φέτος στις πασαρέλες των μεγάλων οίκων και τα ταξίδια δρόμου με μηχανή ή αυτοκίνητο στις αμερικάνικες highways και στους χωματόδρομους της Νότιας Αμερικής με τα βιβλία του Κέρουακ και του Τσάτγουιν στο πίσω κάθισμα αποτελούν μια από τις αγαπημένες διεξόδους από τη ρουτίνα της καθημερινότητας για τους πλούσιους και επιτυχημένους του κόσμου. Πόσω μάλλον όταν ένα τέτοιο ταξίδι ζωής εμπνέεται από τον Τσε, τον αιώνιο επαναστάτη που το πρόσωπό του αναπαράγεται πλέον με ταχύτητα που θα έκανε ακόμη και τον Άντι Γουόρχολ να ανατριχιάσει, κοσμώντας στη θέση της Μέριλιν τις ταμπακέρες των managers και δίπλα στον Μπέκαμ τα υπνοδωμάτια εφήβων που μεγαλώνουν με play station και ριάλιτι.
Ο σκηνοθέτης Βάλτερ Σάλες, βασισμένος στο προσωπικό ημερολόγιο του 23χρονου τότε Ερνέστο Γκεβάρα και στο βιβλίο του συνταξιδιώτη του Αλμπέρτο Γκρενάδα, αναβίωσε το έπος ενός 6μηνου ταξιδιού από την Αργεντινή στις Άνδεις, τη Χιλή, το Περού, την Κολομβία και τη Βενεζουέλα, αναθέτοντας έξυπνα τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο νέο sex symbol της μεγάλης οθόνης Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ. Η επιτυχία της ταινίας «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας» ήρθε σε μια εποχή που τόσο ο Τσε όσο και τα νεο-μπίτνικ ταξίδια είναι της μόδας και έκανε τα εξασκημένα αντανακλαστικά των δαιμόνιων tour operators της Αμερικής και της Μεγάλης Βρετανίας αλλά και τους travel editors του διεθνούς Τύπου να πάρουν μπρος. Γνωρίζοντας ότι το μέλλον του ταξιδιού βρίσκεται στην εξειδίκευση και στις πρωτότυπες προτάσεις που εξιτάρουν το ενδιαφέρουν του ταξιδιώτη, κάνοντάς τον να δει με άλλο μάτι ακόμη και κλασικούς προορισμούς, η διεθνής ταξιδιωτική βιομηχανία ξεσκόνισε τα «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας» που έχει εκδώσει ο οίκος Harpel Collins και σχεδίασε tailor-made ταξιδιωτικά πακέτα: mountain bike στο Περού, on the road με αγροτικά φορτηγά στη Χιλή, σε συνδυασμό με κλασικά αξιοθέατα, όπως το Μάτσου Πίτσου, τα οποία είχαν γοητεύσει τον Τσε, με κερασάκι στην τούρτα το λεπροκομείο του San Pablo στα βάθη του Αμαζονίου, όπου είχε δουλέψει ο νεαρός τότε φοιτητής Ιατρικής. «Ξεφυλλίζοντας» τις σελίδες διαφόρων ταξιδιωτικών sites, συναντάς δεκάδες mail από αναγνώστες που παραδέχονται ότι η ταινία τους ενέπνευσε να ταξιδέψουν στο Περού ή στη Χιλή του Τσε και καταλαβαίνεις ότι αυτή η ταξιδιωτική τάση έχει πραγματικό αντίκρισμα και δεν είναι ένα ακόμα τέχνασμα για να γεμίσουν οι σελίδες των περιοδικών. Εκτός από τα δάση του Αμαζονίου που διέσχισε ο Τσε στα νιάτα του, στο χορό μπαίνουν και τα πεδία της μετέπειτα δράσης του που δεν έχουν να κάνουν με τα «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας».
Παρ’ όλο που εκείνο το ταξίδι και η επαφή του νεαρού Ερνέστο με τη φτώχεια, την αρρώστια και την εκμετάλλευση θεωρούνται σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς και βιογράφους του το έναυσμα της πολιτικής του αφύπνισης, αρκετοί επώνυμοι σινεφίλ με «επαναστατικό παρελθόν» έφυγαν από την προβολή της ταινίας αρνούμενοι να παρακολουθήσουν το σύμβολο των νιάτων τους να παρουσιάζεται ως αστός τουρίστας που ενθουσιάζεται από την παρθένα γοητεία της Νότιας Αμερικής. Αντιστοίχως, κάθε συνειδητοποιημένος ταξιδιώτης δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζει με ανάμεικτα συναισθήματα την ταξιδιωτική εκμετάλλευση του μύθου του Τσε, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται μπροστά σε ακρότητες όπως η ανάδειξη των φαραγγιών της Βολιβίας, όπου συνελήφθη ο Τσε, σε οργανωμένο ταξιδιωτικό προορισμό με την καρέκλα όπου κάθισε πριν δολοφονηθεί να φιγουράρει στο τοπικό μουσείο. Πέρα όμως από τη μόδα που έχει κάνει τα Εγγλεζάκια να φεύγουν μαζικά για τον Αμαζόνιο με το σακίδιο στην πλάτη (τα έργα στη Βολιβία χρηματοδοτήθηκαν, διόλου τυχαία, από τη βρετανική κυβέρνηση), ένα ταξίδι στη Νότια Αμερική είναι σίγουρα μια εμπειρία ζωής και τα Χριστούγεννα είναι μια καλή εποχή για να χαρίσεις στον εαυτό σου, ίσως όχι έξι μήνες όπως ο Τσε, έστω όμως δύο εβδομάδες για να ψαρέψεις στον Αμαζόνιο ή να κάνεις trekking τις Άνδεις.
Ακολουθώντας τον Τσε
Σελιλοϊντ ταξίδια
Πριν από λίγα χρόνια ήταν η ταινία «Παραλία» που έκανε τους Βρετανούς να ξαναθυμηθούν τα backpacker νιάτα τους και να αναζητούν μανιωδώς το εισιτήριο για την ταϊλανδέζικη αμμουδιά που ανακάλυψε ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, όχι με μυστικό χάρτη αυτή τη φορά αλλά με tailor-made ταξιδιωτικό πακέτο. Ακολούθησε η Κεφαλονιά του Κορέλι, η Τροία του Χόλιγουντ, το Τόκιο του «Χαμένοι στη Μετάφραση», με το ξενοδοχείο Park Hyatt να προσφέρει ειδικά πακέτα με διαμονή στη σουίτα που έμενε ο Μπιλ Μάρεϊ. Η Μακεδονία δεν θα έμπαινε πιθανότατα ποτέ στις σελίδες του «Conde Nast Traveler» αν ο Μέγας Αλέξανδρος δεν έβγαινε την ίδια εποχή στις αίθουσες όλου του κόσμου, ενώ οι υποψιασμένοι τουριστικοί οργανισμοί σχεδόν παρακαλάνε για να γυριστούν στο έδαφός τους μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές. Η βασίλισσα του τουριστικού μάρκετινγκ Βιένη, τέλος, προσφέρει ακόμη και σήμερα ειδικές θεματικές βόλτες-ξεναγήσεις στα σημεία της πόλης που είχε γυριστεί προ δεκαετιών η κλασική ταινία «Τρίτος Άνθρωπος».
