Ο Βαλσάμης Δουκάκης έζησε την ανοιξιάτικη εμπειρία της «Costa Navarino», έφτιαξε και έφαγε χυλοπίτες, έμαθε τα τελευταία νέα και είδε στην πράξη πώς αποδίδει η μοναδική αυτή διασύνδεση της μονάδας με το περιβάλλον, την τοπική κοινωνία, την Ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής.
Aπομεσήμερο στο «Flame», το εστιατόριο που «επιβλέπει» το ένα από τα δύο γήπεδα γκολφ της «Costa Navarino». Απολαμβάνω μπουκιά την μπουκιά τα λαζάνια σε στρώσεις με γλυκάδια και μάγουλα γαρνιρισμένα με αφρό γραβιέρας και ματιά τη ματιά το ειδυλλιακό τοπίο που ανοίγεται ακριβώς μπροστά από τη βεράντα του εστιατορίου: club cars ανεβοκατεβαίνουν διαρκώς τους απαλούς λοφίσκους μεταφέροντας τους γκολφέρ από οπή σε οπή, μπαστούνια υψώνονται δυναμικά στον αέρα και λαμπυρίζουν στο γλυκό ανοιξιάτικο φως, η θάλασσα του Μεσσηνιακού Κόλπου στέλνει το μάτι αβίαστα στη γραμμή του ορίζοντα.
Λίγες ημέρες νωρίτερα το εμβληματικό resort complex, που βραβεύτηκε ως European Golf Resort of the Year για το 2017 από την IAGTO (International Association of Golf Tour Operators), ζούσε στον πυρετό του πρώτου Messinia Pro-Am (21-24/2). To τουρνουά γκολφ για επαγγελματίες κι ερασιτέχνες ενθουσίασε τους συμμετέχοντες από πολλές χώρες του κόσμου, δημιούργησε θετικό buzz στα social media, ανέβασε τις μετοχές της Μεσσηνίας στην ιδιαίτερα προσοδοφόρα αγορά του γκολφικού τουρισμού και παράλληλα σήμανε την έναρξη της νέας σεζόν νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά στην ιστορία της «Costa Navarino».
Η καθιέρωση, άλλωστε, της περιοχής ως δωδεκάμηνου τουριστικού προορισμού και η προβολή της στα πέρατα του κόσμου ήταν ανέκαθεν ο στόχος του καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου και του ιδρύματος Καπετάν Βασίλη, που συνεχίζει να υλοποιεί το όραμα του δημιουργού της «Costa Navarino». «Θέλω να ακούω τον κόσμο που ταξιδεύει να λέει: πήγαμε στην Κρήτη, τη Ρόδο, τη Σαντορίνη και τώρα θα πάμε στη Μεσσηνία. Ήθελα να προσφέρω κάτι στον τόπο όπου γεννήθηκα και νομίζω το κατάφερα», δήλωνε ο καπετάνιος στο περιοδικό «Ευ Ζην» και η πραγματικότητα σήμερα, επτά χρόνια μετά το άνοιγμα της «Costa Navarino», τον δικαιώνει.
Τις λίγες ημέρες που πέρασα στην «Costa Navarino» δεν ένιωσα ότι βρίσκομαι σε άλλο ένα πολυτελές resort που θα μπορούσε να λειτουργεί σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Πτυχές του τόπου χρωματίζουν διαρκώς τη διαμονή και δίνουν σάρκα και οστά σε μια νέου τύπου πολυτέλεια, αυτήν των μοναδικών εμπειριών, η οποία κερδίζει συνεχώς έδαφος σε παγκόσμιο επίπεδο. Μεσημεράκι στην Agora, σημείο τομής των δύο ξενοδοχείων του συγκροτήματος «The Westin Resort» και «The Romanos», γυναίκες από το κοντινό χωριό της Γλυφάδας, ντυμένες με τις παραδοσιακές φορεσιές τους, ετοιμάζουν τα τοπικά ζυμαρικά μπουκιές και τραγουδούν μεσσηνιακούς σκοπούς. Παρέα με δύο νοικοκυρές της περιοχής φτιάχνουμε χυλοπίτες, τις οποίες γευόμαστε καρυκευμένες με μπόλικη κανέλα.
Η γευσιγνωσία ελαιόλαδου, ή αλλιώς του υγρού χρυσού της Μεσσηνίας, μας μυεί στα μυστικά της κορωνέικης ποικιλίας και μετατρέπεται σε συναρπαστική εμπειρία, καθώς καταφέρνουμε να εντοπίσουμε στοιχεία όπως τα φρουτώδη αρώματα στη μύτη, η ελαφρώς πικρή πρώτη γεύση από άγουρη μπανάνα ή η πικάντικη επίγευση από πράσινο πιπέρι. Το Art Tour, από την άλλη, είναι μια πρώτης τάξης αφορμή για να περιηγηθούμε τους χώρους του resort, με όχημα τα έργα τέχνης της «Costa Navarino», τα οποία περιλαμβάνουν από κειμήλια της οθωμανικής περιόδου και της ελληνικής επανάστασης μέχρι σύγχρονες δημιουργίες, όπως τα υπέροχα πτυσσόμενα ελαιόδεντρα της Claire Regnard.
Αν η τέχνη είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της φιλοσοφίας της «Costa Navarino», ένας άλλος είναι η γαστρονομία. Ξεκινώντας από την «Taverna», που λειτουργεί ως θεματοφύλακας των τοπικών –ενίοτε και ξεχασμένων ή δυσεύρετων– γεύσεων και τιμάται με Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας από τους Χρυσούς Σκούφους, τα εστιατόρια του resort είναι απόλυτα συντονισμένα με τις σύγχρονες γαστρονομικές τάσεις και συνεργάζονται με βραβευμένους Έλληνες σεφ, όπως ο Χρύσανθος Καραμολέγκος, ο Γιώργος Παπαϊωάννου και ο Δημήτρης Κατριβέσης, καταθέτοντας ένα ολοκληρωμένο concept γαστρονομικού τουρισμού. Από εκεί και πέρα, όρεξη να ’χετε, διότι η βεντάλια των εμπειριών περιλαμβάνει από φιλοσοφικούς περιπάτους και αγροτουριστικές δραστηριότητες μέχρι γνωριμία με το οικοσύστημα της περιοχής στο Navarino Natura Hall, αθλήματα στη φύση με το Navarino Outdoors, μαθήματα γκολφ, snorkeling και καταδύσεων και, φυσικά, signature περιποιήσεις στο εκπληκτικό και πολυβραβευμένο Anazoe Spa.
Με οργανωμένο και σαφή τρόπο, η «Costa Navarino» δεν σταματά να εξελίσσεται. Το επόμενο βήμα του resort, που βρίσκεται ήδη στα σκαριά, ακούει στο όνομα «Navarino Residences». ένα σύμπλεγμα από ιδιωτικές βίλες, μοιρασμένες σε δύο γειτονιές, είτε κοντά στους μαγευτικούς ελαιώνες είτε πάνω στη θάλασσα, και σχεδιασμένες από την αφρόκρεμα των ελληνικών αρχιτεκτονικών γραφείων (K Studio, ISV, Tombazis, Klab, Potiropoulos), που θα παρέχουν πολυτελή αυτονομία σε συνδυασμό με πλήρη πρόσβαση στις ξενοδοχειακές παροχές του.
Ίσως όλα τα παραπάνω να μην είχαν ιδιαίτερη σημασία αν έμεναν στα στενά όρια του resort και η επιτυχία της «Costa Navarino» δεν μεταφραζόταν στην τουριστική αναγέννηση ολόκληρου του νομού. Κι όμως, λίγα χρόνια μετά το άνοιγμά της, το αεροδρόμιο της Καλαμάτας συγκαταλέγεται στα πιο γρήγορα αναπτυσσόμενα της Ευρώπης (σημειώστε πως η Aegean ξεκινά οσονούπω καθημερινές πτήσεις από Αθήνα), ενώ και η ίδια η πόλη είναι στα καλύτερά της, όπως άλλωστε και η Πύλος και η ευρύτερη περιοχή, που απολαμβάνουν τα οφέλη της σταδιακής καθιέρωσης του ταξιδιωτικού brand Μεσσηνία. Με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, το μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήθηκε εδώ, με άξονες το σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον, στην Ιστορία και στον πολιτισμό αλλά και τη διασύνδεση με την τοπική κοινωνία, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει ένα case study για πολλές περιοχές της χώρας μας.
