Εκεί που Ζούμε

2,5

Ιλαροτραγική ακτινογραφία της νεοελληνικής καθημερινότητας από έναν μετρ της κοινωνικής κωμωδίας («Βαλκανιζατέr», «Απ’ τα Κόκκαλα Βγαλμένα»). Δεν αποφεύγει τις γραφικότητες, ξέρει όμως να διαχειρίζεται και τη σάτιρα και το συναίσθημα.

Ekei_pou_zoume

Με λιγοστές δραματικές "παρεκτροπές" ("Απ’ το Χιόνι", "Παρέες"), ο Σωτήρης Γκορίτσας έχει εξελιχθεί σε μετρ της κοινωνικής κωμωδίας ("Βαλκανιζατέr", "Μπραζιλέρο", "Απ’ τα Κόκαλα Βγαλμένα"), επειδή του αρέσει να προσεγγίζει τη νεοελληνική πραγματικότητα με μια γλυκιά ειρωνεία η οποία, χωρίς να απομακρύνεται από τους χαρακτήρες και τα μικρά ή μεγάλα πάθη τους, του επιτρέπει να αναδεικνύει καυστικά το παράλογο που καιροφυλακτεί ακόμα και στις πιο κοινότοπες στιγμές της. Απ’ τα νοσοκομεία κι "Απ’ τα Κόκαλα…", λοιπόν, στα δικαστήρια και σ’ ένα εφιαλτικό 24ωρο του Αντώνη Σπετσιώτη, ενός τριαντάρη δικηγόρου, ο οποίος ξεκινάει την ημέρα των γενεθλίων του με τα παράπονα του σπιτονοικοκύρη του για καθυστερημένα ενοίκια, συνεχίζει με απανωτές αναποδιές σε μια σημαντική δίκη στην Ευελπίδων και παρασύρεται από εντελώς απρόβλεπτες εξελίξεις, περνώντας από αγροικίες στο Χαλκούτσι έως πολυτελείς βίλες στην Αλίαρτο, μέχρι το επόμενο ξημέρωμα.


Η αρχή της ταινίας έχει έναν έντονα χιουμοριστικό τόνο, ο οποίος χρωματίζει ατάκες ("έχει απεργία η ΟΜΛΕ, οι δάσκαλοι, λέει ο κύριος που ξέρει"), παρεξηγήσεις και γραφικούς χαρακτήρες (κορυφαίος όλων ο "Κασπάροφ" του Μάκη Παπαδημητρίου). Η γραφικότητα είναι έτσι κι αλλιώς κάτι που δεν μπορεί να αποφύγει εντελώς το προβλέψιμο όσο και καλογραμμένο σενάριο του Γκορίτσα, το οποίο άλλοτε πετάει σπίθες κι άλλοτε μοιάζει λιγάκι αμήχανο, προδομένο από μια σκηνοθετική βιασύνη. Δεν περιορίζεται πάντως στο να στήσει κωμικά γκαγκ, δίνοντας χρώμα στον νεοελληνικό περίγυρο του Αντώνη, ο οποίος θα αρχίσει σταδιακά να προχωράει από τη φαιδρή στη δραματική πλευρά των καταιγιστικών γεγονότων. Πρώτα ένας αιφνίδιος θάνατος, κατόπιν μια αποκαλυπτική συνάντηση με μια πρώην ερωμένη του και, τέλος, μια περιπετειώδης περιπλάνηση με τον πατέρα του: έναν αφοπλιστικά κινηματογραφικό Στέλιο Μάινα (με αναφορές στο "Βαλκανιζατέr"), ο οποίος προσδίδει συναίσθημα στη γενέθλια οδύσσεια του νεαρού ήρωα προς την καθυστερημένη ενηλικίωση παρόμοια, μα και εντελώς διαφορετική από τη δική του – αυτή της πασοκικής Ελλάδας και του κάθε είδους "συνδυασμού".

Ελλάδα. 2022. Διάρκεια: 90΄. Διανομή: FEELGOOD

Περισσότερες πληροφορίες

Εκεί που Ζούμε

2,5
  • Δραματική Κωμωδία
  • 2022
  • Διάρκεια: 90 '
  • Σωτήρης Γκορίτσας

Η μέρα των γενεθλίων του νεαρού δικηγόρου Αντώνη Σπετσιώτη ξεκινά με απανωτές αναποδιές από τα δικαστήρια της Ευελπίδων και εξελίσσεται εντελώς απρόβλεπτα μέχρι το επόμενο ξημέρωμα.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Οι ταινίες που έρχονται στις αίθουσες την Πέμπτη 23/5

Άντονι Χόπκινς, Ράσελ Κρόου και Ράιαν Ρέινολντς προσεχώς στις μαρκίζες των κινηματογράφων.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
19/05/2024

Αποχαιρετήστε τον Γιούργκεν Κλοπ με αυτό το must ντοκιμαντέρ

Οι άνθρωποι δούλεψαν στενά με τον σπουδαίο προπονητή της Λίβερπουλ μιλούν στα πέντε επεισόδια του "Jürgen".

77ο Φεστιβάλ Καννών: Ο Λάνθιμος διηγείται κατασκότεινες "Ιστορίες Καλοσύνης"

Επιστροφή στην εποχή του "Κυνόδοντα" και των "Άλπεων" για τον Έλληνα σκηνοθέτη, ο οποίος αν και εντυπωσιάζει με τη γεμάτη αυτοπεποίθηση δεξιοτεχνία του, κινδυνεύει να χάσει πολλούς από τους όψιμους θαυμαστές του.

Έρχονται κλασικά ιαπωνικά αριστουργήματα στα θερινά σινεμά

Ακίρα Κουροσάβα, Μίκιο Ναρούσε, Σοσέι Ιμαμούρα, Κένζι Μιζογκούτσι, Γιασουχίρο Όζου, Κον Ιτσικάουα, Κιγιόσι Κουροσάουα, Τακάσι Μίικε, Τεϊνοσουκε Κινουγκάσα, Χιρόσι Τετσιγκαχάρα & Μασάκι Κομπαγιάσι, σε ένα αφιέρωμα στους Ιαπωνικούς κινηματογραφικούς θησαυρούς.

Οι καλύτερες ταινίες που παίζουν τώρα στα σινεμά (15-22/5)

Μια λίστα με τις ιδανικότερες προτάσεις για κινηματογραφική έξοδο αυτήν την εβδομάδα.

Στο φεστιβάλ Αγών το σινεμά συναντά την αρχαιολογία

Ανακαλύψτε το πρόγραμμα της διοργάνωσης όπου η ιστορία εμπνέει τον κινηματογράφο.

77ο Φεστιβάλ Καννών: Το Megalo (χαμένο) στοίχημα του Φράνσις Κόπολα

Διπλά βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα, ο σκηνοθέτης του "Νονού" παρουσιάσε στις Κάννες το κινηματογραφικό σχέδιο στο οποίο επένδυσε σαράντα χρόνια από τη ζωή του. Το "Megalopolis", όμως, αποδείχτηκε δυστυχώς μια εκκωφαντική αποτυχία.