Μια Μέρα στη Σαγκάη

2,5

Το «Πριν το Ξημέρωμα» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ δείχνει το δρόμο σε μια ομιλητικότατη, τρυφερή και ναΐφ ρομαντική κομεντί με συναισθηματική φρεσκάδα. Ένα ευπρεπές σκηνοθετικό ντεμπούτο κι ένα σινεμά που γνωρίζει καλά τα όριά του.

Mia_mera_sti_Shangai

Το αρκουδάκι του αγγλόφωνου τίτλου, από τη "ζωή" του οποίου παρακολουθούμε ένα 24ωρο, είναι το λούτρινο σύμβολο ενός αδύνατου έρωτα. Καθώς ένα νεαρό ζευγάρι Κινέζων χωρίζουν γιατί εκείνη, η βιολονίστα Τζιν Σι, έχει αποφασίσει να μετακομίσει στη Βιέννη για να συνεχίσει τις μουσικές σπουδές της, το ερωτικό δώρο καταλήγει πεταμένο στο πεζοδρόμιο. Θα φτάσει στα χέρια του Πάνου, Έλληνα αρχιτέκτονα, ο οποίος μόλις έχει φτάσει στη Σαγκάη, και θα γίνει η αφορμή της άμεσης γνωριμίας του με την Τζιν Σι. Μπορεί, έτσι στα γρήγορα, ένας νέος έρωτας να γεννηθεί; Κι αν ναι, πώς θα διαρκέσει όταν εκείνον κι εκείνη θα τους χωρίζουν οκτώμισι χιλιάδες χιλιόμετρα;


Το "Πριν το Ξημέρωμα" του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ δείχνει το δρόμο σε μια ομιλητικότατη, τρυφερή και ναΐφ ρομαντική κομεντί με συναισθηματική φρεσκάδα. Εικόνα και λόγος μοιράζονται την αφηγηματική βαρύτητα και οι απλοί, μα ζωηροί διάλογοι αναλαμβάνουν ρόλο οδηγού σε ένα παιχνίδι, εντελώς αθώο αρχικά, κρυμμένων συναισθημάτων. Κρυμμένων από τον ένα χαρακτήρα στον άλλον, αλλά κι από τον ίδιο τον εαυτό του Πάνου και της Τζιν Σι, οι οποίοι αργά μα σταθερά, παρέα με τους θεατές, ανακαλύπτουν ότι κρατούν μέσα τους επιθυμίες κι απορίες τις οποίες δειλιάζουν να μοιραστούν. Δεν πρόκειται για απαγορευμένα μυστικά και ένοχα πάθη, αλλά για τις τυπικές ανασφάλειες μιας νέας γενιάς –η Τζιν Σι είναι το σεναριακά πιο πολύπλοκο και πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της– μπροστά στα διλήμματα της ενηλικίωσης.


Στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του, ο συγγραφέας, μουσικός και… διπλωμάτης καριέρας Βασίλης Ξηρός προσέχει για να έχει. Δουλεύει τις λεπτές σεναριακές αποχρώσεις του "φλύαρου" ρομάντζου του, δεν ξεστρατίζει από ελεγχόμενο έδαφος, προσθέτει την πόλη της Σαγκάης στην κινηματογραφική εξίσωση και επιλέγει δύο δροσερούς πρωταγωνιστές με ερμηνευτική χημεία. Παίρνει λιγοστά ρίσκα και δεν πρωτοτυπεί, μα τελικά δικαιώνεται, πιστός σε ένα χαμηλότονο, κομψό και ανθρωποκεντρικό σινεμά, το οποίο γνωρίζει καλά τα όριά του. 

Ελλάδα, Κίνα. 2020. Διάρκεια: 105΄. Διανομή: FEELGOOD

Περισσότερες πληροφορίες

Μια Μέρα στη Σαγκάη

A Day in the Life of a Teddy Bear
2,5
  • Ρομαντική κομεντί
  • 2021
  • Διάρκεια: 105 '
  • Βασίλης Ξηρός

Η Τζιν Σι είναι βιολονίστα και ετοιμάζεται να μετακομίσει στη Βιέννη για να συνεχίσει τις μουσικές σπουδές της. Στα πρόθυρα της αναχώρησής της και τη μέρα που ανακοινώνει στο αγόρι της ότι πρέπει να χωρίσουν, γνωρίζει τον Πάνο, έναν Έλληνα αρχιτέκτονα που έχει φτάσει μόλις στη Σαγκάη.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Στο φεστιβάλ Αγών το σινεμά συναντά την αρχαιολογία

Ανακαλύψτε το πρόγραμμα της διοργάνωσης όπου η ιστορία εμπνέει τον κινηματογράφο.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
17/05/2024

77ο Φεστιβάλ Καννών: Το Megalo (χαμένο) στοίχημα του Φράνσις Κόπολα

Διπλά βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα, ο σκηνοθέτης του "Νονού" παρουσιάσε στις Κάννες το κινηματογραφικό σχέδιο στο οποίο επένδυσε σαράντα χρόνια από τη ζωή του. Το "Megalopolis", όμως, αποδείχτηκε δυστυχώς μια εκκωφαντική αποτυχία.

Το "Λώξη" δεν είναι μόνο ένα ντοκιμαντέρ για την πρώτη ηθοποιό με σύνδρομο Down

Οι σκηνοθέτες της ταινίας για την Λωξάνδρα Λούκας που έγραψε ιστορία παίζοντας στο Εθνικό Θέατρο, μιλούν στο "α" για το πολύτιμο φιλμ τους.

Η Βίκυ Καγιά και η Σοφία Κόκκαλη είναι μητέρα και κόρη στο "Πολύδροσο" του The Boy

Οι συμπρωταγωνίστριες της νέας ταινίας του Αλέξανδρου Βούλγαρη μιλούν στο "α" για τη συμμετοχή τους στο ατμοσφαιρικό δράμα που ψηλαφεί τις έννοιες της μητρότητας και της απώλειας.

Τα οσκαρικά κοστούμια του "Poor Things" στο Μουσείο Μπενάκη

Οι εντυπωσιακές δημιουργίες της Χόλι Γουάντινγκτον έρχονται το καλοκαίρι στην Αθήνα.

Πολύδροσο

Ένα υπόκωφης έντασης και ανεπιτήδευτης ποίησης φιλμ, το οποίο συγκινεί, εξαντλεί, ωστόσο, τις κινηματογραφικές εκπλήξεις του, καθώς εγκλωβίζεται στη φόρμα.

Βασιλιάδες του Κόσμου

Βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν για ένα σκληρό δράμα νεορεαλιστικής ειλικρίνειας, χρωματισμένο με πινελιές ονειρικής φαντασίας.