Candyman

3

Αρκούντως υποβλητική και εξόχως πυκνή στις οξείες πολιτικές επισημάνσεις της προσθήκη στη μυθολογία του Candyman, χωρίς ωστόσο να λείπουν οι στιγμές ρυθμικής αδράνειας

Candyman

Για το σινεμά του τρόμου, η κυκλοφορία του «Candyman» (Μπέρναρντ Ρόουζ, 1992) ήταν ένα σπάνιο γεγονός. Ελάχιστες ταινίες του είδους είχαν τολμήσει να ενσωματώσουν με σοβαρότητα στην αφήγησή τους την αφροαμερικανική εμπειρία, πόσο μάλλον από τη μεριά των καταπιεσμένων. Ο χαρακτήρας του τίτλου, ένας πρώην σκλάβος, ο οποίος απέκτησε γάντζο αντί για χέρι όταν λιντσαρίστηκε και προτού δολοφονηθεί άγρια, είναι μια μεταφυσική οντότητα που σωματοποιεί τις πληγές των Αφροαμερικανών και ζει αιώνια απαιτώντας εκδίκηση. Το μόνο που χρειάζεται για να ξεκινήσει το μακελειό είναι κάποιος να πει το όνομά του πέντε φορές στον καθρέφτη.

Candyman - εικόνα 1

Αυτήν τη φορά δεν τον επικαλείται μια λευκή γυναίκα αλλά ένας ευκατάστατος Αφροαμερικανός καλλιτέχνης, ο οποίος, γοητευμένος από το μύθο του Candyman, σχεδιάζει μια σειρά έργων, αγνοώντας πως έτσι θα βγει και πάλι ο γάντζος να θερίσει. Ευθύς αμέσως, η σκηνοθέτις Νία ΝταΚόστα, με τη σεναριακή συνδρομή του Τζόρνταν Πιλ («Τρέξε!»), κάνει μια αλλαγή που στρέφει νοηματικά την προσοχή στη ζωτική σημασία της διαφύλαξης της ιστορικής μνήμης.

Η πολιτισμική άγνοια του καλλιτέχνη τον φέρνει αντιμέτωπο με μια «θεία» τιμωρία που δεν αγγίζει όσους αναγνωρίζουν το θρύλο του Candyman. Επιπροσθέτως, η ΝταΚόστα χρησιμοποιεί έξυπνα στην ταινία τη φράση «πες το όνομά του», σύνθημα σε κάθε διαμαρτυρία κατά τις ρατσιστικής αστυνομικής βίας, για να υπογραμμίσει πως ένα τραγικό γεγονός δεν ξεχνιέται όσο οι κοινότητες φροντίζουν να μένει ζωντανό το όνομα του θύματος.

Candyman - εικόνα 2

Όλα, λοιπόν, τα τακτοποιεί αρκούντως υποβλητικά και εξόχως πυκνά η ταλαντούχα σκηνοθέτις, φέρνοντας την ταινία ακριβώς στο σημείο που πρέπει για να προκαλούνται πειστικές ανατριχίλες αλλά και εύστοχες πολιτικές επισημάνσεις. Μέχρις ότου η αφήγηση κάνει μια παράταιρη στροφή και δώσει προτεραιότητα σε μια δευτερευούσης αξίας υποπλοκή, η οποία απειλεί τη δραματουργική και εννοιολογική συνοχή όλου του φιλμ. Ευτυχώς, όμως, η ΝταΚόστα δε χάνει τον έλεγχο και επαναφέρει την προσοχή εκεί που πρέπει: στην ευθύνη απέναντι στην ιστορία.

Καναδάς, ΗΠΑ. 2021. Διάρκεια: 91΄. Διανομή: TULIP ENT.

Περισσότερες πληροφορίες

Candyman

3
  • Τρόμου
  • 2021
  • Διάρκεια: 91 '
  • Νία ΝταΚόστα

Ένας καλλιτέχνης μετακομίζει σε πολυτελές λοφτ πρώην εργατικής συνοικίας, όπου και ανακαλύπτει τον αστικό μύθο μιας βίαιης οντότητας, η οποία των εμπνέει να παραγάγει μια σειρά από έργα αγνοώντας τα αιματηρά γεγονότα που πρόκειται να προκαλέσουν.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Οι ταινίες που έρχονται στις αίθουσες την Πέμπτη 23/5

Άντονι Χόπκινς, Ράσελ Κρόου και Ράιαν Ρέινολντς προσεχώς στις μαρκίζες των κινηματογράφων.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
19/05/2024

Αποχαιρετήστε τον Γιούργκεν Κλοπ με αυτό το must ντοκιμαντέρ

Οι άνθρωποι δούλεψαν στενά με τον σπουδαίο προπονητή της Λίβερπουλ μιλούν στα πέντε επεισόδια του "Jürgen".

77ο Φεστιβάλ Καννών: Ο Λάνθιμος διηγείται κατασκότεινες "Ιστορίες Καλοσύνης"

Επιστροφή στην εποχή του "Κυνόδοντα" και των "Άλπεων" για τον Έλληνα σκηνοθέτη, ο οποίος αν και εντυπωσιάζει με τη γεμάτη αυτοπεποίθηση δεξιοτεχνία του, κινδυνεύει να χάσει πολλούς από τους όψιμους θαυμαστές του.

Έρχονται κλασικά ιαπωνικά αριστουργήματα στα θερινά σινεμά

Ακίρα Κουροσάβα, Μίκιο Ναρούσε, Σοσέι Ιμαμούρα, Κένζι Μιζογκούτσι, Γιασουχίρο Όζου, Κον Ιτσικάουα, Κιγιόσι Κουροσάουα, Τακάσι Μίικε, Τεϊνοσουκε Κινουγκάσα, Χιρόσι Τετσιγκαχάρα & Μασάκι Κομπαγιάσι, σε ένα αφιέρωμα στους Ιαπωνικούς κινηματογραφικούς θησαυρούς.

Οι καλύτερες ταινίες που παίζουν τώρα στα σινεμά (15-22/5)

Μια λίστα με τις ιδανικότερες προτάσεις για κινηματογραφική έξοδο αυτήν την εβδομάδα.

Στο φεστιβάλ Αγών το σινεμά συναντά την αρχαιολογία

Ανακαλύψτε το πρόγραμμα της διοργάνωσης όπου η ιστορία εμπνέει τον κινηματογράφο.

77ο Φεστιβάλ Καννών: Το Megalo (χαμένο) στοίχημα του Φράνσις Κόπολα

Διπλά βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα, ο σκηνοθέτης του "Νονού" παρουσιάσε στις Κάννες το κινηματογραφικό σχέδιο στο οποίο επένδυσε σαράντα χρόνια από τη ζωή του. Το "Megalopolis", όμως, αποδείχτηκε δυστυχώς μια εκκωφαντική αποτυχία.