Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό

2,5

Απολαυστικά πικρή ως μαύρη κωμωδία και χειροπιαστά μελαγχολική ως υπαρξιακό δράμα.

Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό

Πριν από δέκα χρόνια, ο Γιώργος Γεωργόπουλος συστήθηκε κινηματογραφικά με το «Tungsten», ένα χειροποίητο ασπρόμαυρο φιλμ που αντικατόπτρισε με νεανική ορμή την ανθρωπογεωγραφία μιας Αθήνας που σκλήρυνε το πρόσωπό της στα σπάργανα της οικονομικής κρίσης. Τώρα ο σκηνοθέτης επιδεικνύει το εύρος της πρωτότυπης ματιάς του, αλλά και την ικανότητα να διαχειρίζεται περίτεχνα διαφορετικά μεταξύ τους είδη, όπως εν προκειμένω συμβαίνει με το δράμα και τη μαύρη κωμωδία. Αφορμή γίνεται η είδηση στα αυτιά του Άρη, ενός επιτυχημένου στελέχους εταιρείας (ιδανικός ο Όμηρος Πουλάκης), πως είναι φορέας ενός σεξουαλικώς μεταδιδόμενου ιού ο οποίος, όμως, προκαλεί θάνατο αποκλειστικά στις γυναίκες. Γι’ αυτό είναι υποχρεωμένος να συναντηθεί ξανά με τις –αθρόες– πρώην συντρόφους του ώστε να τους μεταφέρει το δυσάρεστο νέο.

Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό - εικόνα 1

Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο χαρακτήρας του Πουλάκη απολαμβάνει όλα τα προνόμια του φύλου του· είναι ένας λιγότερο διαταραγμένος Πάτρικ Μπέιτμαν, δηλαδή ένας επιβλητικός στρέιτ άντρας γεμάτος αυτοπεποίθηση, που χρησιμοποιεί χωρίς έγνοιες το περιστασιακό σεξ ως διαφυγή, δίχως να νοιάζεται για τις γυναίκες που πλαγιάζουν πλάι του. Μοναδική ένδειξη κάποιας τρυφερότητας η φροντίδα ενός μπονσάι και η πίστη του αφεντικού του (ένας απολαυστικός Βαγγέλης Μουρίκης) πως μόνο εκείνος μπορεί να εκτιμήσει την ποίηση που γράφει. Ενώ, λοιπόν, ο Γεωργόπουλος πετυχαίνει από τη μία να διασκεδάσει με αυθεντικά πικρό χιούμορ την άβολη συγκυρία του πρωταγωνιστή κι από την άλλη να κάνει χειροπιαστή τη βαθιά μοναξιά του –«τιμωρώντας» τον παράλληλα όπως του αξίζει–, στις κομβικές στιγμές η αφήγηση ξεμένει από φρεσκάδα, από δυναμισμό στις αφηγηματικές κορυφώσεις αλλά και από ιδέες που θα εμπλούτιζαν ένα πραγματικά ξεχωριστό ως σύλληψη σενάριο.

Σκηνοθεσία: Γιώργος Γεωργόπουλος. Πρωταγωνιστούν: Όμηρος Πουλάκης, Βαγγέλης Μουρίκης, Ιωάννα Παππά, Κόρα Καρβούνη. Ελλάδα. 2019. Διάρκεια: 99 ́. Διανομή: WEIRD WAVE.

Περισσότερες πληροφορίες

Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό

2,5
  • Κωμωδία
  • 2019
  • Διάρκεια: 99 '
  • Γιώργος Γεωργόπουλος

Ένας επαγγελματικά επιτυχημένος άντρας, στέλεχος μιας μεγάλης εταιρείας, μαθαίνει πως είναι φορέας ενός σεξουαλικώς μεταδιδόμενου ιού, ο οποίος προκαλεί θάνατο αποκλειστικά στις γυναίκες. Η είδηση τον αναγκάζει να συναντηθεί ξανά με τις πολυάριθμες πρώην του ώστε να τους μεταφέρει τη δυσάρεστη είδηση.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Οι ταινίες που έρχονται στις αίθουσες την Πέμπτη 23/5

Άντονι Χόπκινς, Ράσελ Κρόου και Ράιαν Ρέινολντς προσεχώς στις μαρκίζες των κινηματογράφων.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
19/05/2024

Αποχαιρετήστε τον Γιούργκεν Κλοπ με αυτό το must ντοκιμαντέρ

Οι άνθρωποι δούλεψαν στενά με τον σπουδαίο προπονητή της Λίβερπουλ μιλούν στα πέντε επεισόδια του "Jürgen".

77ο Φεστιβάλ Καννών: Ο Λάνθιμος διηγείται κατασκότεινες "Ιστορίες Καλοσύνης"

Επιστροφή στην εποχή του "Κυνόδοντα" και των "Άλπεων" για τον Έλληνα σκηνοθέτη, ο οποίος αν και εντυπωσιάζει με τη γεμάτη αυτοπεποίθηση δεξιοτεχνία του, κινδυνεύει να χάσει πολλούς από τους όψιμους θαυμαστές του.

Έρχονται κλασικά ιαπωνικά αριστουργήματα στα θερινά σινεμά

Ακίρα Κουροσάβα, Μίκιο Ναρούσε, Σοσέι Ιμαμούρα, Κένζι Μιζογκούτσι, Γιασουχίρο Όζου, Κον Ιτσικάουα, Κιγιόσι Κουροσάουα, Τακάσι Μίικε, Τεϊνοσουκε Κινουγκάσα, Χιρόσι Τετσιγκαχάρα & Μασάκι Κομπαγιάσι, σε ένα αφιέρωμα στους Ιαπωνικούς κινηματογραφικούς θησαυρούς.

Οι καλύτερες ταινίες που παίζουν τώρα στα σινεμά (15-22/5)

Μια λίστα με τις ιδανικότερες προτάσεις για κινηματογραφική έξοδο αυτήν την εβδομάδα.

Στο φεστιβάλ Αγών το σινεμά συναντά την αρχαιολογία

Ανακαλύψτε το πρόγραμμα της διοργάνωσης όπου η ιστορία εμπνέει τον κινηματογράφο.

77ο Φεστιβάλ Καννών: Το Megalo (χαμένο) στοίχημα του Φράνσις Κόπολα

Διπλά βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα, ο σκηνοθέτης του "Νονού" παρουσιάσε στις Κάννες το κινηματογραφικό σχέδιο στο οποίο επένδυσε σαράντα χρόνια από τη ζωή του. Το "Megalopolis", όμως, αποδείχτηκε δυστυχώς μια εκκωφαντική αποτυχία.