Πέρσι στο Μάριενμπαντ

5

Η πιο εσωστρεφής, απρόσιτη και αυθεντικά μαγική στιγμή του μοντέρνου σινεμά.

Πέρσι στο Μάριενμπαντ

Η διαδρομή ως το κοσμοπολίτικο Μάριενμπαντ του Κάρλοβι Βάρι, όπου φυσά ακόμα ο ευρωπαϊκός αέρας του 19ου αιώνα, περνά πρώτα από τη μεταπολεμική Ιαπωνία. Επειδή είναι δύσκολο να προσεγγίσει κανείς το περίκλειστο, δυσερμήνευτο σύμπαν αυτού του πρωτοποριακού αριστουργήματος του Αλέν Ρενέ, γραμμένου από τον Αλέν Ρομπ-Γκριγιέ, αν δεν είναι εξοικειωμένος με τη διηγηματική τεχνική του «Χιροσίμα, Αγάπη μου»· του σκηνοθετικού ντεμπούτου του σπουδαίου Γάλλου σκηνοθέτη και της ταινίας η οποία άλλαξε ριζικά την αντίληψή μας για την κινηματογραφική αφήγηση και σημάδεψε ίσως περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη το σύγχρονο σινεμά. Ακόμα κι έτσι, όμως, το «Πέρσι στο Μάριενμπαντ» δεν θα αποκαλύψει ποτέ όλα τα πολύτιμα μυστικά του· κι αυτό είναι μόνο μία όψη της διαχρονικής γοητείας του.

Όπως και στη «Χιροσίμα…», ένας άντρας και μια γυναίκα προσπαθούν να «διατηρήσουν» μια ερωτική σχέση. Συναντιούνται σε ένα άδειο, αχανές και πολυτελές ξενοδοχείο που μοιάζει έξω από το χώρο και το χρόνο. Εκείνος προσπαθεί επίμονα να της θυμίσει την ερωτική περιπέτεια που είχαν την προηγούμενη χρονιά στο Μάριενμπαντ και να την πείσει να φύγει μαζί του. Εκείνη δεν θυμάται τίποτα απολύτως.

Πέρσι στο Μάριενμπαντ - εικόνα 1

Είμαστε και πάλι μπροστά σε μια ταινία μνήμης (και λήθης), γι’ αυτό και η αφηγηματική της ανακολουθία αποτελεί αισθητική επιλογή επιβεβλημένη από το ίδιο το περιεχόμενο. Αλλά αν στη «Χιροσίμα…» οι χαρακτήρες αποτελούν ταυτόχρονα φορείς πολιτισμικής και ιστορικής κληρονομιάς, στο «…Μάριενμπαντ» η μνήμη δεν υποκινεί απλώς τη μυθοπλασία, μα αποτελεί τον αληθινό πρωταγωνιστή της. Μαγικά, περίτεχνα και υπνωτιστικά γίνεται η ίδια η πραγματικότητα, καταργώντας τα όρια αντικειμενικού και βιωμένου χρόνου, αποδεικτικής και ονειρικής λογικής. Εικόνες που μιλούν κατευθείαν στο υποσυνείδητο και κινηματογραφικές αλήθειες που δεν περιγράφουν ούτε εξηγούν οδηγούν στον «άλλο κόσμο που υπάρχει στο εσωτερικό αυτού του κόσμου». Ενός σύμπαντος τέλειας γεωμετρικής ισορροπίας και εικαστικής μεγαλοπρέπειας, γοητευτικού και απόμακρου, οικείου και δαιδαλώδους.
Το μέλλον του σινεμά ξεκίνησε από εδώ.

Σκηνοθεσία: Αλέν Ρενέ. Πρωταγωνιστούν: Ντελφίγκ Σερίγκ, Τζόρτζιο Αλμπερτάτζι, Σασά Πιτοέφ, Φρανσουά Μπερτράν. Α/Μ. Γαλλία. 1961. Διάρκεια: 94΄. Διανομή: SUMMER CLASSICS.

Περισσότερες πληροφορίες

Πέρσι στο Μάριενμπαντ

L' Annee Derniere a Marienband
5
  • Σινεφίλ
  • 1960
  • Διάρκεια: 94 '
  • Αλέν Ρενέ

Σε ένα άδειο πολυτελές ξενοδοχείο ένας άντρας προσπαθεί να θυμίσει σε μια παντρεμένη γυναίκα την ερωτική ιστορία που είχαν την προηγούμενη χρονιά στο Μάριενμπαντ και να την πείσει να φύγει μαζί του.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Τα ευρωπαϊκά βραβεία animation Emile Awards στο Animasyros 2024

Η μεγάλη γιορτή των ευρωπαϊκών βραβείων κινουμένων σχεδίων έρχεται ξανά για να βραβεύσει τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
30/04/2024

Το ντοκιμαντέρ "Εκείνη τη μέρα" των Στρατή Βογιατζή και Δημήτρη Κούρτη στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ

Ένα φιλμικό δοκίμιο πάνω στη σχέση ανθρώπινου και μη ανθρώπινου κόσμου με αφορμή την καταστροφική πυρκαγιά στη Βόρεια Εύβοια τον Αύγουστο του 2021.

Ελληνικό box office: Οι θεατές "άνοιξαν την πόρτα"

Το θρίλερ των Unboxholics "Μην Ανοίγεις την Πόρτα" γέμισε τις αίθουσες και έκανε ρεκόρ ανοίγματος τετραημέρου, ξεπερνώντας κι αυτό της "Φόνισσας", με 81.666 θεατές.

Florian Fernandez, ο νέος επικεφαλής του "Short Film Hub"

Το φεστιβάλ φιλοδοξεί να συνδέσει ταλαντούχους σκηνοθέτες, σεναριογράφους και παραγωγούς με την διεθνή και την εγχώρια κινηματογραφική βιομηχανία.

Οι ταινίες που έρχονται στις αίθουσες τη Μεγάλη Πέμπτη 2/5

Μια "Barbenheimer" περιπέτεια, ένας πορτοκαλί γάτος και τρόμος από τη Γαλλία προσεχώς στις μαρκίζες των κινηματογράφων.

Ουρές στις αίθουσες για το "Μην Ανοίγεις την Πόρτα"

Εντυπωσιακότατη πρεμιέρα για το θρίλερ των Unboxholics, το οποίο έκοψε 27.000 εισιτήρια την πρώτη μέρα προβολής του, ενώ έχει σημειώσει ρεκόρ προπωλήσεων.

Τι έμεινε από την τελετή απονομής του βραβείου κοινού LUX, πέρα από την υποχρέωση ψήφου στις επικείμενες Ευρωεκλογές;

Μια χούφτα αξιόλογες ταινίες με κοινωνικό πρόσημο, μια ψαλμωδία στα Εσθονικά και μια σημαία με τα αστεράκια της ΕΕ.