Τραγούδι Χωρίς Όνομα

3

Ο αβίαστος λυρισμός συνδυάζεται με τη νευρικότητα ενός εφιάλτη, σε ένα μερικώς ατελές μα συνολικά εντυπωσιακό αισθητικά και συγκινητικό ντεμπούτο, σκηνοθετημένο με δυναμισμό.

Τραγούδι Χωρίς Όνομα

Eνα αισθητικά εντυπωσιακό ντεμπούτο που ξεχειλίζει ταλέντο και διαθέτει την αυτοπεποίθηση να διαχειριστεί ετερόκλητες θεματικές, το φιλμ της Περουβιανής Μελίνα Λεόν εμπνέεται από μια τραγική αληθινή ιστορία με φόντο την ταραχώδη δεκαετία του ’80 που έζησε η χώρα. Σε ένα πολιτικά ασταθές κλίμα, με την οικονομία σε ελεύθερη πτώση, τις αντάρτικες ομάδες σε πλήρη ισχύ και τη φτώχεια να είναι καθεστώς, ένα νεαρό ζευγάρι ετοιμάζεται να αποκτήσει παιδί. Εξαιτίας της δεινής οικονομικής κατάστασής του, εμπιστεύεται μια κλινική που υπόσχεται δωρεάν ιατρική περίθαλψη. Αμέσως μετά τον τοκετό όμως οι νοσοκόμες χωρίζουν το μωρό από τη μητέρα, την οποία και διώχνουν, ενώ στη συνέχεια εξαφανίζονται. Ανήμπορη να εντοπίσει το παιδί της, η γυναίκα βρίσκει αναπάντεχα στήριξη σε έναν δημοσιογράφο αποφασισμένο να τη βοηθήσει.

Η ταινία της Λεόν εκπέμπει την εγγενή μελαγχολία ενός κύκνειου άσματος, με υλικά την ποιητική διάθεση, τον αβίαστο λυρισμό και τη νευρικότητα ενός εφιάλτη. Τα κάδρα της, ασφυκτικά, εγκλωβίζουν τους χαρακτήρες στα προσωπικά τους αδιέξοδα. Μοιάζει σαν ο καθένας να βρίσκεται στο προσωπικό του κελί, την ώρα που γύρω του ο κόσμος καταρρέει, με αποτέλεσμα η κραυγή απελπισίας μιας μητέρας να χάνεται μάταια στον εκκωφαντικό θόρυβο. Η Λεόν δίνει έμφαση στο προφίλ κάθε χαρακτήρα, αποδυναμώνοντας την αίσθηση της αγωνίας που προηγουμένως κατασκεύασε επιτυχημένα, ώστε να αντιπαραβάλει εναλλακτικές πτυχές εκμετάλλευσης (οικονομική, πολιτική) που γίνονται καθεστώς σε μια κοινωνία κανιβαλιστική, η οποία δίνει περισσότερη σημασία στον πληθωρισμό από ό,τι στην απαγωγή ενός παιδιού.

Τραγούδι Χωρίς Όνομα - εικόνα 1

Η Λεόν τοποθετείται διακριτικά και χωρίς μεγαλοστομίες απέναντι στην αδικία, στην αποξένωση και στο ταξικό χάσμα –αν και με περισσότερους υπαινιγμούς από όσο θα έπρεπε–, την ώρα που οι ήρωές της αναζητούν μια απελευθερωτική λύση. Εκείνη θα έρθει με τη μορφή μιας κάπως βεβιασμένης και ανοιχτής σε ερμηνείες κατακλείδας, που αφήνει μετέωρες σημαντικές πτυχές της υπόθεσης, η οποία όμως καταφέρνει να συγκινήσει βαθιά.

Περού, Ισπανία, ΗΠΑ. 2019. Α/Μ. Διάρκεια: 97΄. Διανομή: ΔΑΝΑΟΣ.

Περισσότερες πληροφορίες

Τραγούδι Χωρίς Όνομα

Cancion sin Nombre / Song Without a Name
3
  • Δραματική
  • 2019
  • Διάρκεια: 97 '
  • Μελίνα Λεόν

Ένα φτωχό νεαρό ζευγάρι εμπιστεύεται τη γέννηση του πρώτου του παιδιού σε μια κλινική που υπόσχεται δωρεάν ιατρική περίθαλψη. Οι νοσοκόμες όμως χωρίζουν το βρέφος από τη μητέρα του κι εξαφανίζονται, με την άτυχη γυναίκα να προσπαθεί να το εντοπίσει.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Οι ταινίες που έρχονται στις αίθουσες την Πέμπτη 23/5

Άντονι Χόπκινς, Ράσελ Κρόου και Ράιαν Ρέινολντς προσεχώς στις μαρκίζες των κινηματογράφων.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
19/05/2024

Αποχαιρετήστε τον Γιούργκεν Κλοπ με αυτό το must ντοκιμαντέρ

Οι άνθρωποι δούλεψαν στενά με τον σπουδαίο προπονητή της Λίβερπουλ μιλούν στα πέντε επεισόδια του "Jürgen".

77ο Φεστιβάλ Καννών: Ο Λάνθιμος διηγείται κατασκότεινες "Ιστορίες Καλοσύνης"

Επιστροφή στην εποχή του "Κυνόδοντα" και των "Άλπεων" για τον Έλληνα σκηνοθέτη, ο οποίος αν και εντυπωσιάζει με τη γεμάτη αυτοπεποίθηση δεξιοτεχνία του, κινδυνεύει να χάσει πολλούς από τους όψιμους θαυμαστές του.

Έρχονται κλασικά ιαπωνικά αριστουργήματα στα θερινά σινεμά

Ακίρα Κουροσάβα, Μίκιο Ναρούσε, Σοσέι Ιμαμούρα, Κένζι Μιζογκούτσι, Γιασουχίρο Όζου, Κον Ιτσικάουα, Κιγιόσι Κουροσάουα, Τακάσι Μίικε, Τεϊνοσουκε Κινουγκάσα, Χιρόσι Τετσιγκαχάρα & Μασάκι Κομπαγιάσι, σε ένα αφιέρωμα στους Ιαπωνικούς κινηματογραφικούς θησαυρούς.

Οι καλύτερες ταινίες που παίζουν τώρα στα σινεμά (15-22/5)

Μια λίστα με τις ιδανικότερες προτάσεις για κινηματογραφική έξοδο αυτήν την εβδομάδα.

Στο φεστιβάλ Αγών το σινεμά συναντά την αρχαιολογία

Ανακαλύψτε το πρόγραμμα της διοργάνωσης όπου η ιστορία εμπνέει τον κινηματογράφο.

77ο Φεστιβάλ Καννών: Το Megalo (χαμένο) στοίχημα του Φράνσις Κόπολα

Διπλά βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα, ο σκηνοθέτης του "Νονού" παρουσιάσε στις Κάννες το κινηματογραφικό σχέδιο στο οποίο επένδυσε σαράντα χρόνια από τη ζωή του. Το "Megalopolis", όμως, αποδείχτηκε δυστυχώς μια εκκωφαντική αποτυχία.