Σεναριογράφος και σκηνοθέτης κομεντί («Walking and Talking», «Friends With Money», «Please Give», «Εκεί που δεν το Περιμένεις») που εστιάζουν, μέσα από μια γυναικεία οπτική, στα προβλήματα των σύγχρονων σχέσεων, η Νικόλ Χολοφσένερ αφήνει προς στιγμή στην άκρη τις πρωτότυπες σεναριακές ιδέες και διασκευάζει μαζί με τον βραβευμένο με Τόνι Τζεφ Γουίτι μια μπεστ σέλερ αυτοβιογραφία.
Το εξομολογητικό «Can you ever forgive me?» της Λι Ίσραελ, μιας συγγραφέως εβραϊκής καταγωγής, που ξεκίνησε την καριέρα της τη δεκαετία του ’60 με μια σειρά βιογραφικών άρθρων και βιβλίων για σταρ όπως η Κάθριν Χέμπορν (στο «Esquire») και η Ταλούλα Μπάνκχεντ ή για την τηλεπαρουσιάστρια Ντόροθι Κιλγκάλεν, το οποίο αποδείχτηκε και το εμπορικότερό της. Το 1985 μια παρόμοια απόπειρά της για την Εστέ Λόντερ κατέληξε σε σκανδαλώδη αποτυχία που αμαύρωσε τη φήμη της, η οποία είχε πληγεί τόσο από τον αλκοολισμό όσο και την κακή συμπεριφορά της.
Η ταινία της Μάριελ Χέλερ, της οποίας το σκηνοθετικό ντεμπούτο «The Diary of a Teenage Girl» (2015) βραβεύτηκε στο Σάντανς και το Βερολίνο, συναντά την Ίσραελ στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν εκείνη προσπαθεί απεγνωσμένα να πείσει την ατζέντισσά της να της βρει εκδότη. Κανείς όμως δεν βρίσκει ελκυστικές τις ιδέες, ούτε ανέχεται τις ιδιοτροπίες μιας άτσαλης, πικρόχολης και κυκλοθυμικής 50άρας, η οποία μένει με μόνη παρέα τη γάτα της σε ένα μικρό νεοϋορκέζικο διαμέρισμα.
Μέχρι που μια μοιραία σύμπτωση θα αποκαλύψει στην απελπισμένη συγγραφέα την ικανότητά της να μιμείται το ύφος πολλών καταξιωμένων λογοτεχνών, χαρίζοντάς της μια δεύτερη καριέρα. Πρόκειται για αυτήν της πλαστογράφου αλληλογραφίας διασημοτήτων όπως ο Νόελ Κάουαρντ, η Ντόροθι Πάρκερ ή η Λίλιαν Χέλμαν. Παρέα με τον Τζακ, έναν άλλον απόκληρο κοινωνικά και γερό πότη, η Λι θα ξεκινήσει λοιπόν να μοσχοπουλά ψεύτικα «λογοτεχνικά» γράμματα στους κατάλληλους συλλέκτες, έτοιμους να διαθέσουν υπέρογκα ποσά για να αποκτήσουν ένα πλαστό κομμάτι χαρτί.
Η σχέση καλλιτεχνικής κι εμπορικής αξίας, η αλληλοεπιρροή τους και ο μύθος που τις συντηρεί (διογκωμένος υπέρμετρα σε μια κοινωνία του φαίνεσθαι και του έχειν) παίρνουν ενδιαφέρουσες διαστάσεις σε αυτήν την τυποποιημένη ως προς τη δραματική πλοκή της σινε-βιογραφία, η οποία αλαφραίνει τη μελαγχολική αύρα της με τις σωστές δόσεις χιούμορ. Πατώντας σε ένα ισορροπημένο, προβλέψιμα καλογραμμένο και οσκαρικά υποψήφιο σενάριο, κοιτάζει θαρραλέα τη σκοτεινή πλευρά της φήμης, της φιλίας και της επιθυμίας για ανθρώπινη επικοινωνία, ενώ ταυτόχρονα χαρίζει δύο πλούσιους σε ψυχολογικές μεταπτώσεις και συγκινητικά ξεσπάσματα ρόλους στην κωμικό Μελίσα ΜακΚάρθι και στον Βρετανό καρατερίστα Ρίτσαρντ Γκραντ («Ο Φίλος μου κι Εγώ»), αμφότερους υποψήφιους για Όσκαρ.
ΗΠΑ. 2018. Διάρκεια: 106΄. Διανομή: ODEON.
Περισσότερες πληροφορίες
Θα Μπορούσες Ποτέ να με Συγχωρέσεις;
Το 1991 η Λι Ίσραελ είναι μια συγγραφέας βιογραφιών που δεν μπορεί να βρει εκδότη για το επόμενο βιβλίο της. Οικονομικά στριμωγμένη, θα ανακαλύψει πως μπορεί να πλαστογραφήσει επιτυχημένα την αλληλογραφία διαφόρων διασημοτήτων, ξεκινώντας έτσι μια προσοδοφόρα δεύτερη «καριέρα».