Ο 40χρονος Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης μιλά στο «α» για τη νέα του ταινία «99 Σπίτια», το επίκαιρο ζήτημα της κατάσχεσης πρώτης κατοικίας, τους σταρ πρωταγωνιστές του και, φυσικά, την Ελλάδα της κρίσης.
Το πρωταγωνιστικό ντουέτο Μάικλ Σάνον - Άντριου Γκάρφιλντ είναι εξαιρετικό. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Είδα τον Άντριου Γκάρφιλντ στο θέατρο να παίζει μαζί με τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν στο «Θάνατο του εμποράκου» και με εντυπωσίασε. Εκεί κατάλαβα ότι είναι ο ιδανικός ηθοποιός για να ερμηνεύσει τον Ντένις. Από την άλλη, πάντα ήθελα να δουλέψω με τον Μάικλ Σάνον. Πιστεύω ότι είναι ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στην Αμερική. Γνωρίστηκα με τον Μάικλ στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 2009, όπου τον «άρπαξα» σε μια εκδήλωση και του είπα ότι πρέπει να δουλέψω οπωσδήποτε μαζί του.
Πρόκειται για δύο ηθοποιούς που δουλεύουν με διαφορετικό τρόπο. Στον Άντριου Γκάρφιλντ αρέσει ο αυτοσχεδιασμός, όπως και το να αλλάζει πράγματα στο γύρισμα. Ο Μάικλ Σάνον είναι πιο αυστηρός στη δουλειά του. Οι δυο τους έβγαζαν σπίθες στο γύρισμα... Ήταν σαν να έβλεπες έναν πυγμαχικό αγώνα βαρέων βαρών σε ζωντανή μετάδοση.
Μια από τις ενδιαφέρουσες πτυχές της ιστορίας είναι η σχέση μέντορα και μαθητευόμενου που χτίζεις ανάμεσα στους πρωταγωνιστές σου. Πρόκειται για μια ταινία που μιλάει για μια συμφωνία με τον διάβολο. Και θέλω να πιστεύω ότι είναι ξεκάθαρο στην ταινία ότι ο διάβολος είναι το σύστημα και όχι κάποιο πρόσωπο. Η σχέση μέντορα/μαθητευόμενου έχει αναφορές σε αρκετές ταινίες, όπως το «Ο Κόσμος Είναι Δικός μου» του Ρόμπερτ Ρόσεν, το «Wall Street» του Όλιβερ Στόουν, το «Sweet Smell of Success» του Αλεξάντερ Μακέντρικ. Αλλά έκανα και πολλή έρευνα στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Γνώρισα κόσμο που είχε ξεσπιτωθεί και πέρασα αρκετούς μήνες μαζί του στη Φλόριντα. Επίσης, γνώρισα μεσίτες που εκτελούσαν κατασχέσεις, πέρασα αρκετά βράδια στα μοτέλ που μένουν οι άστεγες οικογένειες και έγινα μάρτυρας σχετικών δικών.
Γιατί επέλεξες τη Φλόριντα για να γυρίσεις την ταινία;
Είναι ένα από τα μέρη που έπληξε περισσότερο η στεγαστική κρίση των ΗΠΑ. Μου άρεσε, επίσης, ότι στο ειδυλλιακό σκηνικό με τους φοίνικες και την Disney World εκτυλίσσονται τέτοιου είδους τραγικές ιστορίες.
Θα μπορούσες να γυρίσεις μια τέτοιου είδους ταινία στο Χόλιγουντ;
Στις δεκαετίες του ’50, του ’60 του ’70, βλέπαμε χολιγουντιανές ταινίες που αφορούσαν κοινωνικά προβλήματα. Φιλμ που είχαν στο επίκεντρό τους τον άνθρωπο. Το Χόλιγουντ δεν γυρίζει τέτοιες ταινίες πια. Μετά τα ’70s τα πράγματα άλλαξαν. Οι διευθυντές των στούντιο δεν νοιάζονται πλέον για τις ταινίες, αλλά για άλλα πράγματα.
Οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας πολλαπλασιάζονται στο αμέσως επόμενο διάστημα στην Ελλάδα της κρίσης εξαιτίας ενός νέου νόμου. Πώς σου φαίνεται το γεγονός ότι η ταινία σου είναι επίκαιρη δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά;
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να δουν οι Έλληνες αυτή την ταινία. Πέρα από το ξεκάθαρο ζήτημα του δικαιώματος στη στέγη, θίγει και ηθικά ζητήματα. Οι δύο πρωταγωνιστές εκπροσωπούν δύο τελείως διαφορετικές κοσμοθεωρίες σε σχέση με την έννοια της κατοικίας, της ανθρωπότητας, της επιβίωσης. Υπάρχει ένα διεφθαρμένο σύστημα που εμποδίζει τον κόσμο να ικανοποιήσει έστω και τις βασικές του ανάγκες, όπως είναι η σίτιση και η στέγαση.
Περισσότερες πληροφορίες
99 Σπίτια
Απεγνωσμένος να βρει χρήματα για να συντηρήσει τη μητέρα του και το μικρό του γιο, αλλά και να επανακτήσει το σπίτι του που έχασε από τα χρέη, ο Ντένις Νας πιάνει δουλειά στον αδίστακτο μεσίτη που του έκανε έξωση.
