Από τα Πετράλωνα στην Τήνο, από τον Κεραμεικό στην Κέρκυρα και από το Γαλάτσι στη Σαντορίνη: με το καλοκαίρι στο ζενίθ του, μετράμε τα ονόματα της γευστικής σκηνής της πρωτεύουσας που καρφώνουν το σημαιάκι τους στο χάρτη των διακοπών.
Για ένα σαββατοκύριακο πήγα στις Σπέτσες και βρέθηκα, λίγο προτού σουρουπώσει, να πίνω prosecco στο «Οmbra» (22980 75151), το οποίο εκτός από τον Φάρο Ψυχικού έχει πιάσει, μαζί με τα ιταλικά αφρώδη και τη μεσογειακή κουζίνα του, θέση-θεωρείο σε μια όμορφη, λευκοντυμένη ταράτσα στο Παλιό Λιμάνι και χαζεύει τα κατάρτια. Στην άλλη πλευρά της περαντζάδας πέτυχα την «Cava Vinoterra» (6974540456) του Νέου Ηρακλείου, που περνάει το καλοκαίρι της στο ξενοδοχείο «Νησιά»: η κάβα δίνει το οινικό στίγμα με μια πλούσια συλλογή ετικετών ήδη προτού ανεβείς τα σκαλιά για το wine restaurant με το ελληνο-μεσογειακό μενού, το οποίο φιλοξενείται σε μια κομψή βεράντα που βλέπει στον Αργοσαρωνικό. Κρυμμένο στα ενδότερα, σε ένα από τα δρομάκια που ανεβαινουν από τη Ντάπια προς το εσωτερικό του νησιού βρήκα και το casual ασιατικό «Mr. Dim» (22980 73035) του Αγίου Σώστη. Δεν είναι μόνο αλά Σπετσιώτα η συνταγή: εκεί όπου σουλατσάρεις χορτασμένος ήλιο και θάλασσα όλο και βρίσκεις παλιούς γνώριμους. Πλασαρισμένα σε σοκάκια, βεράντες, παλιές κάναβες και αμμουδιές, πολλά γνωστά ονόματα της γευστικής σκηνής της πρωτεύουσας έχουν νησιώτικο alter ego.
Στη Μύκονο, ας πούμε, όπου η Αθήνα έχει παραδοσιακά τη μικρή της γευστική αποικία, το «Kuzina» και το «Pasaji» στην παραλία του Ορνού (κι εκεί με την υπογραφή του γνωστού σεφ Άρη Τσανακλίδη και της ομάδας του) είναι από τις πλέον σταθερές αξίες. Το ίδιο και το «Nice ’n’ Easy» του Δημήτρη Χριστοφορίδη και του Χρήστου Αθανασιάδη, που μπορεί να πρόσθεσε φέτος στο ενεργητικό του (εκτός από το Κολωνάκι και την Κηφισιά) μια εντυπωσή boho-chic έδρα στην παραλία του Αστέρα, δίνει όμως πάντα δυναμικό «παρών» στη Μικρή Βενετία, στην Πλατεία Αλευκάντρας, πλέκοντας στην κουζίνα του ένα μωσαϊκό ντόπιων υλικών/συνταγών και διεθνών τάσεων – ακριβώς δίπλα του το δραστήριο ντουέτο έχει φτιάξει ένα νέο εστιατόριο, το «Spala», που κινείται σε δύο ταμπλό: κρέας και ψάρι.
Το «Νikkei» του Κολωνακίου στήνει κοσμική exotica εκτός από τη δική μας Πλατεία Δεξαμενής και κάτω από πυκνές μπουκαμβίλιες δίπλα στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής (22890 26217), σερβίροντας για άλλη μια χρονιά πιάτα με το ιαπωνο-περουβιανό αποτύπωμα του Θάνου Στασινού, ενώ στον ολάνθιστο, βαμμένο σε παλ αποχρώσεις κήπο του «Artisanal», φετινή άφιξη στο Ματογιάννι, η κλασική πια σπανακόπιτα σχάρας με κινόα και κρέμα φέτας, παρέα με ένα μουσακά με μοσχαρίσιο φιλέτο και μπεσαμέλ αγκινάρας και άλλα σύγχρονα ελληνικά πιάτα του Δημήτρη Δημητριάδη, σερβίρεται σε σκηνικό… flower power.
Η Τήνος έχει κι εκείνη τους Αθηναίους της. Στο 2ο χιλιόμετρο Λεωφόρου Τήνου-Τριποτάμου ξεκαλοκαιριάζει για δεύτερη χρονιά το «Θείο Τραγί» των Πετραλώνων (22830 22511), ξεδιπλώνοντας το «ατίθασα» γκουρμέ concept του σε ένα πολύ ωραίο open-air σημείο, με θέα στο πηγαινέλα των πλοίων και στα απέναντι νησιά αλλά και αρκετούς θερινούς γευστικούς πειραματισμούς –η κουζίνα μάλιστα έχει προσθέσει αυτές τις ημέρες ένα νέο value for money μενού γαστροταβέρνας–, κοκτέιλ και μπόλικο garage και rock ’n’ roll.
Εκεί και η «Φάρμα Μπράλου» (22830 26559), η οποία μετέφερε από φέτος την κρεατο-κεντρική farm to table φιλοσοφία της σε μια στιλάτη βεράντα μπροστά στην παραλία, δίπλα στο νέο λιμάνι, με τον βραβευμένο σεφ Μιχάλη Νουρλόγλου να έχει κεντήσει στο μενού πολύ ενδιαφέρουσες καλοκαιρινές ιδέες, όπως η πραγματικά ωραία φέτα με γκλάσο ντομάτας-πιπεριάς και το πολύ γευστικό καταπράσινο ριζότο με άγρια ρόκα, λεμόνι και αγκινάρες Τήνου στο λάδι.
Είναι και άλλα... Οι δημοφιλείς «Λεύκες» (22860 72211) του Γαλατσίου έχουν από πέρυσι αποκτήσει «αδερφάκι» στη Σαντορίνη, σε μια ατμοσφαιρική παλιά κάναβα του 1848 στη Φοινικιά. Στην είσοδο της Οίας, σε μια κομψή βεράντα, ο Τάσος Ντούμας και η ομάδα του γεφυρώνουν παράδοση κι εξέλιξη και στο τραπέζι καταφθάνουν παπαρδέλες με σάλτσα παρμεζάνας, λαχανικά και σιγομαγειρεμένο μοσχαράκι στη λαδόκολλα και γύρος από κόκορα με πατατούλες, σαλάτα και μαύρο τζατζίκι –όχι ότι λείπουν και τα θαλασσινά.
Στην Αντίπαρο το «Κalokeri», η νησιώτικη εκδοχή του εστιατορίου «Μαγικές Κατσαρόλες» στο Παλαιό Φάληρο, νοστιμίζει για άλλη μία χρονιά το κεντρικό σοκάκι με τις συχνά βαμμένες με αιγαιοπελαγίτικα χρώματα νεο-ελληνικές εμπνεύσεις του. Xιτ είναι πάντα οι κατσικομακαρονάδες και οι ροφομακαρονάδες, ενώ και το ελληνικό πρωινό/brunch κάνει θραύση: πέρα από το ωραίο συριανό τιριτίμ, μια νόστιμη στραπατσάδα με κολοκύθια, κολοκυθανθούς και δυόσμο, αξίζει την προσοχή σας και η καινούργια παραλλαγή της συφνέικης μελόπιτας, σαν αφράτο angel cake, φτιαγμένο με ντόπια μυζήθρα.
Στην Πάρο, πάλι, δίνει από φέτος το «παρών» το κηφισιώτικο «Giacomo» (22840 51337) με τις κλασικές ιταλικές γεύσεις του, με μερικές έξτρα θαλασσινές πινελιές, στήνοντας τραπέζια πάνω στα κύματα, στον Άγιο Δημήτριο της Νάουσας. Όσο για τη Χώρα της Νάξου, έχει κι εκείνη το ιταλο-αθηναϊκό touch της με τον... προφέσορα-σεφ Νίκο Δημητροκάλλη, τις γεύσεις του οποίου χαιρόμαστε επί χρόνια στο Μαρούσι, να φτιάχνει ιταλικές ρετσέτες με καρδιά από ντόπια προϊόντα στο εστιατόριο «Στροφίλι - Dal Professore» (22850 27034).
Για να πιάσουμε, τέλος, και λίγο Ιόνιο, εκτός από το ιταλικό «Nolita», που αφήνει για μερικούς μήνες την Κηφισιά για την ατμοσφαιρική πλατεία απέναντι από το δημαρχιακό μέγαρο της Κέρκυρας, με τον σεφ Γιάννη Λιόκα να έχει και πάλι εμπλουτίσει το μενού με κάποιες κερκυραϊκές συνταγές... with a twist, η Αθήνα βάζει την πινελιά της και με το pop up resto «Tropicana by the Kahuna Bros», το οποίο φέρνει στο «Imabari Corfu» (26611 00340) στο Φαληράκι τον χαλαρό εξωτισμό του «Big Kahuna». Σε περίπτωση που, εκτός από ένα μπουρδέτο ή ένα σοφρίτο, θέλεις μετά το μπάνιο να φας ένα τηγανητό ρύζι με άρωμα Καραϊβικής ή ένα μπέργκερ με κοτόπουλο και ανανά.
