Sherry Manzanilla La Gitana, Bodegas Hidalgo
Η γοητεία της οξείδωσης
Ιούνιος, πριν από δώδεκα χρόνια και κάτι. Είναι βράδυ, είμαι στο Bordeaux – στην πρώτη ή τη δεύτερη Vinexpo που επισκεπτόμουν. Ο Δημήτρης Αντωνόπουλος κι εγώ έχουμε αυτονομηθεί από την υπόλοιπη (κρασο)παρέα και πηγαίνουμε για φαγητό σε ένα πολύβουο και happy ισπανικό εστιατόριο στην καρδιά της πόλης. Η πρώτη μου επίσημη γνωριμία με το sherry είναι γεγονός. Πίνουμε από δυο-τρία fino sherry με το «καλησπέρα σας» και αμέσως παραγγέλνουμε ένα ολόκληρο μπουκάλι για να συνοδεύσουμε το δείπνο μας. Είναι η πρώτη φορά που νιώθω ακριβώς αυτά που διάβαζα στα βιβλία: τον υπέροχο συνδυασμό φρεσκάδας και οξείδωσης που χαρίζει ένα μοναδικό κρασί.
Ο «έρωτας» με το sherry επισημοποιείται λίγο καιρό μετά, στη Μαδρίτη, το 1996. Πηγαίνω σ’ ένα φοβερό εστιατόριο, που μεταξύ άλλων φημίζεται για τη λίστα με τα sherry του, και ο καταπληκτικός sommelier μού ζευγαρώνει όλα τα πιάτα του menu degustation με επτά διαφορετικά sherry! Από τότε, λοιπόν, πίνω sherry όποτε μπορώ. Μη νομίζετε, στην Ελλάδα δεν είναι και πολύ απλό. Αν υπάρχει ο όρος «παρεξηγημένο κρασί», τότε μάλλον έχει εφευρεθεί για το sherry. Και ιδιαίτερα για τα υπέρκομψα Fino και Manzanilla. Κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτά είναι τα κρασιά στα οποία εκφράζεται με τον πιο απόλυτο τρόπο η ιδιαιτερότητα του sherry. Δεν είναι ότι δεν εκτιμώ την πληθωρικότητα και την πολυπλοκότητα ενός Amontillado ή ενός Oloroso – το αντίθετο. Αυτά τα χαρακτηριστικά, ωστόσο, τα συναντάμε και σε άλλα ενισχυμένα κρασιά, ενώ η συγκλονιστική φινέτσα της Manzanilla είναι πραγματικά μοναδική!
Πολυλογώ και δεν έχω μιλήσει ακόμη για το συγκεκριμένο σπουδαίο κρασί που έφτασε και στην Ελλάδα πριν από λίγους μήνες. Το La Gitana Manzanilla (ένα από τα καλύτερα Manzanilla) παράγεται στην Ανδαλουσία της Ισπανίας, στην περιοχή Jerez και στο χωριό Sanlucar de Barrameda.
Η εξαιρετικά προσεγμένη οινοποίηση, η παλαίωση για πάνω από επτά χρόνια με το σύστημα της Solera αλλά και η προστασία κάτω από ένα πυκνό flor (ένα στρώμα από μύκητες που εμποδίζουν την υπερβολική επαφή του κρασιού με τον αέρα) μας δίνουν ένα υπέροχο κρασί με λαμπερό, ελαφρύ κιτρινοπράσινο χρώμα. Στη μύτη είναι έντονο, με αρώματα κόρας ψωμιού, ζυμών, ελιάς και ξηρών καρπών σε φόντο φρουτώδες. Στο στόμα είναι ξηρό, με πλούσιο αλλά ταυτόχρονα δροσιστικό σώμα, γεμάτο αρώματα και δύναμη. Δοκιμάστε το με διάφορα μεζεδάκια και ιδιαίτερα θαλασσινά ή τηγανητά και θα το ερωτευτείτε κι εσείς (εισαγωγή Αίολος).
Σύνορο, Γιώργος Σκούρας
Ατσάλινη γροθιά σε βελούδινο γάντι
Το καινούργιο κόκκινο κρασί του Γιώργου Σκούρα με κέρδισε από την κομψότατη και άκρως πληροφοριακή του ετικέτα: μια γκραβούρα που μας λέει ό,τι θα θέλαμε να μάθουμε για το κρασί. Από το ύψος βροχής και τον προσανατολισμό του αμπελώνα μέχρι το υψόμετρο και την ποικιλιακή σύνθεση του κρασιού.
Στο Σύνορο, ο Γιώργος Σκούρας συνδυάζει με μαεστρία την ευγενική φυτικότητα του Cabernet Franc με το σώμα και το βελούδο του Merlot και τη φρουτώδη ζωντάνια του ορεινού Αγιωργίτικου. Αποτέλεσμα ένα βαθύχρωμο κρασί που πίνεται τέλεια σήμερα, αλλά μπορεί να παλαιώσει και για μια δεκαετία. Στη μύτη κυριαρχούν τα φρούτα (μούρα, κεράσια) και συμπληρώνονται με νότες κέδρου, σοκολάτας και γλυκών μπαχαρικών, ενώ στο στόμα είναι ένα κρασί πληθωρικό, καλοδομημένο, με άριστα ζυγισμένες τανίνες και οξύτητα.
