Δράμα, αγαπημένος οινικός προορισμός
Η σχέση μου με τη Δράμα παραμένει ερωτική, μακρόβια και αγαπησιάρικη. Τόσο μακρόβια, που σχεδόν ξεχνάω πότε άρχισε το «πλέξιμο» του ειδυλλίου που εξελίχτηκε σε έρωτα και βαθιά αγάπη. Ξεκίνησα να ταξιδεύω και να τριγυρίζω στην ίδια τη Δράμα και τις ομορφιές της από πολύ παλιά, τότε που πρωτοαντιλήφθηκα –αν και λάτρης της θάλασσας– ότι αυτή η πόλη (με τη ζεστασιά των κατοίκων και τις ομορφιές της περιοχής) με γέμιζε περισσότερο από όσο η διπλανή Καβάλα, με την οποία είχα οικογενειακούς δεσμούς αίματος. Συνηθισμένος, λοιπόν, στις λοξές ματιές των συγγενών και την απορία των Αθηναίων φίλων, χανόμουν ολομόναχος ή με τα ξαδέρφια μου στις ομορφιές του Παγγαίου και του Φαλακρού και στην εξερεύνηση της γραφικής και τόσο παραδοσιακής –ακόμη ευτυχώς– πόλης. Για το πάρκο της Δράμας δεν το συζητάμε, ήταν και παραμένει τελικός προορισμός κάθε ταξιδιού: ξεκουράζεσαι γαληνεύοντας και απλώνοντας από τα βάθη της πάνινης πολυθρόνας το βλέμμα στη λιμνούλα, για να ευχαριστηθείς τον ήχο του νερού πίνοντας ένα ποτήρι κρασί της περιοχής.
Κι εκεί που λες ότι βρήκες ένα από τα σημεία αναφοράς για τις περιηγήσεις στις ομορφιές της Ελλάδας κι έναν από τους σταθερούς προορισμούς σου, ανακαλύπτεις –όπως συνέβη και με μένα– ότι κάτι άλλο γίνεται στις εξοχές της: στη Δράμα άρχισε να βγαίνει κρασί, και μάλιστα κρασί ωραίο και απολαυστικό. Και στη ζωή, στις περιηγήσεις σου, μπαίνει ο ακόμη άτυπος οινοτουρισμός. Κι εγώ δεν ξέρω πόσες φορές ξεκίνησα για επίσκεψη στα οινοποιεία των πρωτοπόρων Λαζαρίδηδων, του Νίκου στην Αγορά και του Κώστα στην Αδριανή, προτού ακόμη εμφανιστεί το άλλο αγαπημένο οινοποιείο, το Κτήμα Τέχνη Οίνου με το Τέχνη Αλυπίας. Κι εξακολουθώ να μη θυμάμαι πόσες φορές μαγεύτηκα από το εντυπωσιακό οινοποιείο του Νίκου Λαζαρίδη στην Αγορά και άλλες πόσες από το εξίσου εντυπωσιακό του Κώστα Λαζαρίδη στην Αδριανή: σίγουρα πολύ περισσότερες από οποιοδήποτε άλλο οινοποιείο ή περιφέρεια του κρασιού στην Ελλάδα. Και βέβαια, ακόμη περισσότερο ταλαιπώρησα τα παπούτσια μου, γιατί για να χαρείς έναν αμπελώνα πρέπει να τον περπατήσεις πολύ. Γεγονός είναι ότι πλέον μερικά από τα κρασιά των Λαζαρίδηδων αποτελούν μόνιμους πρωταγωνιστές της προσωπικής μου κάβας, ενώ παλιότερα –όταν ακόμα ήμουν ενεργός sommelier– τα πρότεινα με την πιο ευγενική επιμονή που μπορούσα να εφεύρω. Πώς να κάνεις, άλλωστε, χωρίς τη σαγήνη και τη σοβαρότητα του Αμέθυστου Sauvignon ή τη βαθιά πολυπλοκότητα του κόκκινου Κάβα Αμέθυστος; Πώς μπορείς να μην είσαι μόνιμα ερωτευμένος με το θρυλικό πλέον και σπάνιο Μαγικό Βουνό που κάθε σοβαρός οινόφιλος φιλοδοξεί να αποκτήσει.
Μέχρι που εμφανίστηκε, στο Μικροχώρι, το τότε κουκλίστικο οινοποιείο Τέχνη Οίνου των δύο Γιάννηδων μηχανικών (Παπαδόπουλος και Καλαϊτζίδης) και τα οινικά ταξίδια μου άρχισαν να παίρνουν άλλες διαστάσεις. Το σοκ από την ανακάλυψη αρχικά του Chardonnay Τέχνη Αλυπίας (από τα καλύτερα ελληνικά Chardonnay αλλά και από τα ελληνικά λευκά κρασιά που παλαιώνουν για χρόνια και με απίστευτη χάρη) και λίγο αργότερα (κάπου στο 2001) του Merlot ήταν τέτοιο, που υπερηφανεύομαι γνωρίζοντας ότι είμαι από εκείνους τους προνομιούχους που τα ξέρουν τόσο καλά και τα λατρεύουν με τέτοιο πάθος όσο λίγα κρασιά. Λόγω των συγγενών μου που ζούσαν εκεί, είχα ήδη μάθει και αγαπήσει τα εστιατόρια και τις ταβέρνες των ημιορεινών εξοχών της Δράμας, αλλά λόγω των οινοποιών έμαθα να απολαμβάνω κάτι απίστευτες ταβέρνες χωμένες βαθιά μέσα στα χωριά καθώς και τα πολύ ωραία εστιατόρια στο κέντρο της πόλης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Δράμα και η περιοχή της με τις απίστευτες ομορφιές είναι πλέον από τα πιο σημαντικά must ταξίδια στους τόπους του ελληνικού κρασιού.
Οινοποιεία προορισμοί
Domaine Helios
Οινοτουρισμός στη Νεμέα Σκεφτείτε ότι στην οινική καρδιά της Ελλάδας, στη Νεμέα –μία από τις βασικές ζώνες ΟΠΑΠ της χώρας μας–, δεν υπάρχει ένα ξενοδοχείο για να εξυπηρετήσει τον οινικό τουρισμό. Εξαίρεση το οινοποιείο Domaine Helios της εταιρείας Σεμέλη Οινοιποιητική, καθώς είναι από τα πρώτα που προσφέρουν δυνατότητα διαμονής σε έναν από τους οκτώ ξενώνες που βρίσκονται στο κτήμα του οινοποιείου, σε ένα εξαιρετικό αμπελοτόπι στο Κούτσι Νεμέας. Όταν το πρωτοεπισκέφθηκα, έμεινα άναυδη από το μέγεθος, τη σχεδίαση και την αρχιτεκτονική του. Δεν είναι τυχαίο ότι από άποψη αισθητικής, εργονομίας και λειτουργικότητας θεωρείται από τα πιο εντυπωσιακά οινοποιεία της Ελλάδας. Ιδανικό για σαββατοκύριακα για όσους θέλουν να βιώσουν την εμπειρία της δημιουργίας του κρασιού, τους ρυθμούς και τα χρώματα της πορείας ενός αμπελώνα. Η θέα από το οινοποιείο και τους ξενώνες είναι εκπληκτική και προσφέρει ξεχωριστή ηρεμία και γαλήνη. Τα δωμάτια είναι άνετα και διακριτικά πολυτελή, ενώ η διαμονή εδώ εξασφαλίζει εύκολη πρόσβαση στα οινοποιεία και στους αρχαιολογικούς χώρους της περιοχής. Αν το επιθυμείτε, μπορούν να οργανώσουν για εσάς ξενάγηση, γεύμα και γευσιγνωσία των κρασιών του κτήματος. Θα χαλαρώσετε πραγματικά. Κούτσι Νεμέας, 2746020360.
Κτήμα Πόρτο Καρράς
Ιδιωτική ονομασία προέλευσης Το Κτήμα Πόρτο Καρράς, με ιστορία 50 ετών, αποτέλεσε για την εποχή του σημείο αναφοράς. Ο υποδειγματικός σχεδιασμός του αμπελώνα έγινε από τον κορυφαίο οινολόγο Βασίλη Λογοθέτη και την τότε διευθύντρια του ινστιτούτου Οίνου δρα Σταυρούλα Κουράκου, προκειμένου να υλοποιήσουν το όραμα του Γιάννη Καρρά. Σε αυτούς προστέθηκε και ο πατέρας της σύγχρονης οινοποίησης Emile Peynaud του Πανεπιστημίου του Μπορντό. Εκείνα τα χρόνια το Κτήμα Πόρτο Καρράς οινοποίησε συγκλονιστικά κρασιά, αποσπώντας πολλά διεθνή βραβεία. Σήμερα τα κρασιά του φέρουν τον τίτλο: ΟΠΑΠ Πλαγιές Μελίτωνα και οινοποιούνται με γνώση από τον Χιλιανό οινολόγο Freddy Grez. Παράγονται από τους αμπελώνες –βιολογικής καλλιέργειας– που απλώνονται αμφιθεατρικά γύρω από το ξενοδοχείο σε μια πραγματικά απέραντη έκταση 4.750 στρεμμάτων, στη δυτική πλευρά της Σιθωνίας στη Χαλκιδική. Συνδυάστε την επίσκεψή σας με διαμονή στο ξενοδοχείο, γευστική δοκιμή και ξενάγηση στους αμπελώνες. Εμπειρία η επίσκεψη της Βίλας Γαλήνη, το chateau του κτήματος, με θέα στον κατάφυτο Μελίτωνα από τη μια και στο Αιγαίο από την άλλη. Η βίλα χτίστηκε στο διάστημα 1970-74, σε σχέδια του γνωστού αρχιτέκτονα της μεταπολεμικής περιόδου Κώστα Καψαμπέλη, και αποτελεί ένα θαυμάσιο δείγμα μοναστηριακής αρχιτεκτονικής. Πληροφορίες-κρατήσεις: 2109949809.
Τσιλιλής
Τσιπουροκατανύξεις στα Τρίκαλα Λατρεύω τα Τρίκαλα και την περιοχή τους από παιδί. Και τα λατρεύω γιατί στο πέρασμα των χρόνων παραμένουν σχεδόν απαράλλαχτα και σε ασύγκριτα καλύτερη κατάσταση από πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας. Τα Τρίκαλα, λοιπόν, όχι μόνο είναι πανέμορφα και ιδιαίτερα γραφικά και ρομαντικά για τους ονειροπόλους επισκέπτες, αλλά απορώ πώς είναι δυνατό να μην έχουν αναδειχτεί τουριστικά –και μάλιστα με γκουρμέ διαστάσεις–, αφού διαθέτουν τα πάντα: φυσική ομορφιά, ένα σωρό ταβέρνες, εστιατόρια και μεζεδοπωλεία και μια απίστευτα ελκυστική και στρατηγική θέση στο κέντρο μιας περιοχής από όπου μπορείς να ξεκινήσεις περιηγήσεις σε μερικούς από τους πιο φημισμένους προορισμούς της Θεσσαλίας. Με τον Κώστα Τσιλιλή, με τον οποίο υπερηφανεύομαι ότι διατηρώ ιδιαίτερη σχέση που κρατάει από τις αρχές του ’90, τα πράγματα είναι ακόμη πιο ενδιαφέροντα. Και αυτό γιατί, πρώτον, ο Κώστας και η οικογένειά του ξεκίνησαν φτιάχνοντας με θέρμη και πάθος ένα τσίπουρο που έμελλε να γίνει από τα καλύτερα της Ελλάδας. Δεύτερον, γιατί ακόμα και η θέση του αποσταγματοποιείου, στη Ράξα, θεωρείται προνομιακή και στρατηγική: μπορεί να λειτουργήσει ως βάση για περιηγήσεις στη γύρω περιοχή, καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στα Τρίκαλα και τα εκθαμβωτικά Μετέωρα και σε απόσταση αναπνοής από το προϊστορικό σπήλαιο της Θεόπετρας. Και, last but not least, γιατί στο οπλοστάσιο της οικογένειας Τσιλιλή έχουν προστεθεί εδώ και μερικά χρόνια τα καταπληκτικά μονοποικιλιακά αποστάγματα, ενώ πρόσφατα η οικογένεια λανσάρισε –με εξαιρετικά αποτελέσματα– τα πρώτα της κρασιά (από γηγενείς ελληνικές και διεθνείς ποικιλίες σταφυλιού) από ιδιόκτητους αμπελώνες στην περιοχή της Θεόπετρας. Το δίδυμο, λοιπόν, περιοχή Τρικάλων-Τσιλιλής θεωρείται πλέον αχτύπητο.
Ρούβαλης
Μπαλκόνι στον Κορινθιακό Τα ταξίδια του κρασιού φεύγουν μακριά από τα γνωστά και περπατημένα μονοπάτια. Ανοίγονται σε μια Ελλάδα άγνωστη και σαγηνευτική. Δεν πρόκειται για παλιομοδίτικη ρομαντική ατμόσφαιρα, ούτε για ντεμοντέ ποιητική αναφορά στην ομορφιά του οινικού κόσμου. Είναι ίσα ίσα αυτό που νιώθεις όταν ξέρεις τι θέλεις και τι θα βρεις στα ταξίδια του κρασιού σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό που τουλάχιστον εγώ βιώνω κάθε φορά που κατευθύνομαι προς τα μέρη του Άγγελου Ρούβαλη, περισσότερο γνωστού ως Mr Ασπρολίθι – γεγονός που αδικεί τα υπόλοιπα κρασιά του, αφού με άτυπη ναυαρχίδα την γκάμα Ιανός όλα θεωρούνται μικρά κοσμήματα. Η θέση του Άγγελου Ρούβαλη στον Σελινούντα της Αιγιαλείας είναι στρατηγική. Το βουνό ξεκινά πολύ κοντά στη θάλασσα και χάνεται στα ύψη. Τη μαγεία του Κορινθιακού μπορείς να την απολαύσεις από παντού: από τη φυσική βεράντα που στήνουν τα Ψηλά Αλώνια του Αιγίου, το οινοποιείο του Οινοφόρου αλλά και –ακόμη καλύτερα– ένα από τα πιο απίστευτα μέρη της Ελλάδας. Πραγματικά η ανακάλυψη των διαδρομών της ορεινής Αιγιαλείας –όπου βρίσκονται τα περισσότερα αμπέλια που δίνουν τα κρασιά του Οινοφόρου– είναι συγκινητική εμπειρία. Και ο πιο γοητευτικός τρόπος να κλείσεις την περιπλάνησή σου στα μέρη του Άγγελου Ρούβαλη είναι να ανέβεις ψηλά και, απολαμβάνοντας φαγητό και κρασί, να αγναντεύεις κάτω μακριά τη μαγεία της θάλασσας.
Κτήμα Μερκούρη
Ο παράδεισος επί της Γης Τη ζωή του αμπελουργού και του οινοποιού στην εξοχή θα τη χαρείς με όλη σου την ψυχή και τα πνευμόνια, που λένε στη Γαλλία, όταν αποδεχτείς ότι πρέπει να της αφοσιωθείς ολοκληρωτικά. τελεία και παύλα. Η ζωή στην ύπαιθρο διαφέρει πολύ από τη γεμάτη ευκολίες ζωή σε μια μεγάλη πόλη και η δουλειά στο αμπέλι και το οινοποιείο δεν είναι σαν οποιοδήποτε επάγγελμα. Σε μας, πάντως, που έχουμε συντονίσει την καθημερινότητά μας στους ρυθμούς της πόλης, η επίσκεψη στο Κτήμα Μερκούρη είναι μια βόλτα στον επίγειο παράδεισο. Στην πρώτη επίσκεψή μου πριν από χρόνια μου θύμισε chateau του Μπορντό. Κοιτάζοντας λίγο προσεκτικότερα, είδα και κατάλαβα ότι το κτήμα της Ηλείας είναι πολύ πιο γοητευτικό, αφού τα αντίστοιχα γαλλικά βρίσκονται συνήθως σε επίπεδες ερημιές. Μοιάζει τρόπον τινά με Κιβωτό του Νώε που προσγειώθηκε σε ένα παραδεισένιο κτήμα της Τοσκάνης, συν τη μαγεία της θάλασσας που βρίσκεται κάτω από το πευκόδασος, στις παρυφές του κτήματος. Το ιδανικό σήμερα είναι να μπορέσεις να απολαύσεις χαλαρά στην άκρη του όλη την γκάμα των κρασιών: εμένα με συγκινεί πολύ η Κόμη της Βερενίκης από Viognier και τα δύο γλυκά, το λευκό Belvedere και το κόκκινο Χόρταις. Δεν βλέπω καλύτερο τρόπο για να κλείσεις το ταξίδι σου σε ένα από τα ωραιότερα μέρη της Πελοποννήσου.
Δουλουφάκης
Αυθεντική Κρήτη Την καλύτερη ρακή στην Κρήτη την έχω πιει παρέα με τον Νίκο Δουλουφάκη, ένα μεσημέρι σε ένα καζάνι του χωριού του, τις Δαφνές. Δεν ήταν μόνο η ποιότητα του φρουτώδους αποστάγματος και οι οφτές πατάτες που το συνόδευαν, ήταν κυρίως η ήρεμη χαρά και η ζεστασιά της παρέας. Πρωτάκουσα για τον Νίκο τότε που ήταν νεαρός, αλλά θέλησα να τον γνωρίσω όταν μου μίλησε τόσο θερμά γι’ αυτόν ο Νίκος Ψυλάκης, συγγραφέας βιβλίων για τη γαστρονομία της Κρήτης. Τελικά το κατάφερα χάρη σε μια κυρία που διατηρούσε στην Αθήνα κατάστημα με κρητικά προϊόντα. Η ρακή, καλοδεχούμενη, είχε συνοδέψει την πρώτη μου επίσκεψη στις Δαφνές, το πέρασμα από το όμορφο χωριό, τη μικρή περιήγηση στους αμπελώνες και την κατάδυση –κυριολεκτικά– τόσο στην άγρια και σκληρή ομορφιά των ιδιόκτητων αμπελιών όσο κι εκείνων από τα οποία ο Δουλουφάκης παίρνει σταφύλια. Όλα αυτά βρίσκονται σε ένα καταπληκτικά λιτό και «στεγνό» μέρος, η άγρια ομορφιά του οποίου μάλλον θα σε αφήσει άναυδο. Εδώ, όπως συμβαίνει και σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της Κρήτης, πρέπει (ευτυχώς!) να ξεχάσουμε ευγενικές κι εκλεπτυσμένες συμπεριφορές. Το high και το trendy είναι έννοιες άγνωστες, γιατί εδώ έρχεσαι μόνο για να χαρείς την ομορφιά της ημιορεινής Κρήτης και τη ζεστή, εγκάρδια και αυθεντική φιλοξενία των κατοίκων. Τα κρασιά του Δουλουφάκη είναι μια ιστορία γεμάτη ευγένεια παρόμοια με εκείνη του μικρού, κουκλίστικου οινοποιείου που βρίσκεται γύρω από μια χαριτωμένη αυλή. Προσωπικά προτιμώ τη σειρά Άσπρος Λαγός (Βιδιανό και Cabernet Sauvignon), τη γλυκιά Femina και το λευκό Enotria. Και χαίρομαι που, εκτός από μένα, πολύς κόσμος στην Αθήνα άρχισε να δείχνει την προτίμησή του στα κρασιά του Νίκου Δουλουφάκη. Ωραία πράγματα, έτσι;
2 αφορμές για wine trip στην Ευρώπη
«Διαστημικό»οινοποιείο στη Rioja
Με το που βρίσκεσαι στο μικρό λεωφορείο που σε παραλαμβάνει από το αεροδρόμιο του Μπιλμπάο νιώθεις ότι περιπλανιέσαι σε μια αγκαλιά με αμπέλια. Άψογα στοιχισμένα, απλώνονται στην πεδιάδα και τα βλέπεις στη συνέχεια να σκαρφαλώνουν στους λόφους της περιοχής. Μα αυτό που σε συναρπάζει είναι ότι εδώ τα οινοποιεία είναι από μόνα τους έργα τέχνης. Σε ποιο άλλο μέρος του πλανήτη θα έβλεπες οινοποιεία-κοσμήματα, φτιαγμένα από αρχιτέκτονες όπως ο Καλατράβα και ο Φρανκ Γκέρι. Η αρχιτεκτονική επανάσταση στην Ισπανία δεν ήταν δυνατόν να μην επηρεάσει και το κρασί, αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας της. Εκείνο που έμεινε χαραγμένο στη μνήμη μου περισσότερο είναι το Marques de Riscal. Το εντυπωσιακότερο κομμάτι του κτιρίου είναι η πολυμορφική του σκεπή (έχει αυτό το αλλοπρόσαλλο σχήμα που θυμίζει σχηματισμό από σύννεφα), που από μακριά φαίνεται ότι είναι έργο του Φρανκ Γκέρι. Ο Καναδός αρχιτέκτονας σχεδίασε ένα από τα πιο μοντέρνα οινοποιεία της Ισπανίας και άλλαξε τελείως τη μορφή του, δημιουργώντας παράλληλα ένα πολυμορφικό κτίριο με ξενοδοχείο, spa κι εστιατόριο. Εντυπωσιακή και η σειρά των κρασιών του κτήματος, με ιστορία πάνω από ενάμιση αιώνα (στην Ελλάδα εισάγονται από την εταιρεία Χατζημιχάλη).
Αμπελώνες Lavaux, Ελβετία
Μία από τις ωραιότερες εικόνες που αποτυπώθηκαν στη μνήμη μου ταξιδεύοντας γύρω από τη λίμνη της Γενεύης ήταν οι «κρεμαστοί αμπελώνες» –όπως τους ονόμασα– που βρίσκονται στη διαδρομή από τη Λοζάνη στο Montreux. Πρόκειται για την κυριότερη οινοπαραγωγική ζώνη της περιοχής, τους αμπελώνες του Lavaux, που τον Ιούνιο του 2007 ανακηρύχθηκαν από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς χάρη στις παραδοσιακές πεζούλες (άνω των χιλίων ετών), όπου απλώνονται τα κλήματα πάνω από τη λίμνη. Λέγεται ότι τρεις ήλιοι λάμπουν πάνω στα αμπέλια: ο ήλιος από τον ουρανό, οι ακτίνες που αντικατοπτρίζονται στην επιφάνεια της λίμνης και η θερμότητα που αποθηκεύεται στις πεζούλες το πρωί και το βράδυ ζεσταίνει απαλά τα αμπέλια. Η κυριότερη λευκή ποικιλία που καλλιεργείται εδώ είναι το Chasselas –όχι πολύ αρωματική, που παίρνει αρώματα από το terrroir της περιοχής–, ενώ από κόκκινες το Pinot Noir.
2 Μουσεία Κρασιού
Μουσείο Οίνου Γεροβασιλείου, Επανομή
Οι περισσότεροι γνωρίζουν τον Βαγγέλη Γεροβασιλείου ως έναν από τους καλύτερους οινοπαραγωγούς/οινολόγους στην Ελλάδα. Εκείνο που δεν ξέρουν είναι ότι πρόκειται για μανιώδη συλλέκτη ανοιχτηριών με μια συλλογή (2.600 κομμάτια) από τις σημαντικότερες στον κόσμο και βασικό έκθεμα στο Μουσείο Οίνου Γεροβασιλείου – ένα υπέροχα σχεδιασμένο μουσείο-κόσμημα για τη χώρα μας. Εκεί ο επισκέπτης μπορεί ακόμη να θαυμάσει μια σειρά από 28 σπάνιες χειροποίητες στροφιλιές-πατητήρια (18ος-20ός αι.), μια συλλογή με φιάλες κρασιού (16ος-20ός αι.) –ανάμεσά τους και η πρώτη που κατασκευάστηκε το 1520– που δείχνει την εξέλιξή τους στο χρόνο, εργαλεία βαρελοποιίας, κλαδευτήρια κ.λπ. Εξαιρετική και η αισθητική άποψη του μουσείου. Το μουσείο είναι επισκέψιμο κατόπιν ραντεβού. Επανομή Θεσσαλονίκης, 2392044567
Μουσείο Οίνου Τζιβάνη, Ριτσώνα
Το κρασί, εκτός από προϊόν απόλαυσης, εμπεριέχει και μια ανθρώπινη πλευρά, η οποία συνδέεται με αντικείμενα σχετικά με την παραγωγή του. Αυτό οδήγησε τον Γιώργο και τη Χρυσή Τζιβάνη στη συλλογή παρεμφερών αντικειμένων από όλο τον κόσμο. Λάτρεις των ταξιδιών, ξεκίνησαν εδώ και τριάντα χρόνια να φέρνουν από τα μέρη που επισκέπτονταν παλιά πατητήρια, τρυφτήρες, εμφιαλωτήρια, ξύλινα ταπωτήρια κ.ά. Πολλά προέρχονται από την Ιταλία, άλλα από την Ελλάδα και την Ανατολική Ευρώπη. Με το πέρασμα του χρόνου τα ευρήματά τους πήραν μια λαογραφική απόχρωση και αυτό που ξεκίνησε ως ερασιτεχνικό εκθετήριο εξελίχτηκε σε επισκέψιμο (αναγνωρισμένο από το υπουργείο Πολιτισμού) Μουσείο Οίνου. Το μουσείο βρίσκεται στο οινοποιείο, στους ιδιόκτητους βιολογικούς αμπελώνες τους, στην περιοχή της Ριτσώνας και Άρματος Θήβας. Κτήμα Αμπελώνας Τζιβάνη, Ριτσώνα Αυλίδας, 2102533000
Σινεφίλ οινικά ταξίδια
Γυρισμένο στους λόφους της Santa Ynez Valley στην Καλιφόρνια, το βραβευμένο με Όσκαρ σεναρίου «Sideways» (2004) του Αλεξάντερ Πέιν ήταν η ταινία που γέμισε με τουρίστες την περιοχή αλλά έφερε και το Pinot Noir στο προσκήνιο, μετά την καταπληκτική ερωτική εξομολόγηση του πρωταγωνιστή. Το ντοκιμαντέρ, ωστόσο, που έθιξε βασικά για το χώρο του κρασιού θέματα, ταράζοντας τα νερά, ήταν το «Mondovino» (2004), στο οποίο τέθηκαν τα ζητήματα της παγκοσμιοποίησης και της ομογενοποίησης των γεύσεών του. Ακόμη κι αν δεν συμφωνείτε με τις απόψεις που προβάλλει, αξίζει να το δείτε ως μια τοποθέτηση. Από τις ωραιότερες βόλτες στη γαλλική επαρχία με τους αμπελώνες είναι αυτή που έχουμε δει στο «French Kiss» (1995), με τους Κέβιν Κλάιν και Μεγκ Ράιαν. Επίσης, πολύ θα ήθελα να ήμουν και στη θέση του Ράσελ Κρόου στο «A Good Year» (2006), καθώς υποδύεται έναν πωρωμένο τραπεζίτη που κληρονομεί το αγρόκτημα (chateau με αμπελώνα) του παππού του στην Προβηγκία. Μια ευχάριστη ταινία που οι «New York Times» χαρακτήρισαν φιλμ των τριών p: pleasant (ευχάριστη), pretty (όμορφη), predictable (προβλέψιμη).
Wine travel sites
Ό,τι χρειάζεστε για ένα υπέροχο wine trip. Δύο sites που προσφέρουν πληροφορίες για να προγραμματίσετε τις προσωπικές σας οινικές αποδράσεις.
www.winetravelguides.com
Εδώ θα βρείτε λεπτομερή στοιχεία για οινοπαραγωγικές περιοχές-πόλοι έλξης σε Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία, ενώ εκμεταλλευόμενοι τη δυνατότητα του tailor-made itinerary μπορείτε, αναφέροντας τις περιοχές που θέλετε να επισκεφθείτε και πόσο επιθυμείτε να μείνετε σε καθεμία από αυτές, να λάβετε αναλυτικές πληροφορίες για χρόνους ταξιδιού και αποστάσεις.
www.findingdulcinea.com/guides/Travel/Wine-Travel.html
Αποκτήστε τις εισαγωγικές γνώσεις που χρειάζονται για μια γευσιγνωσία, ανακαλύψτε τους καλύτερους οινικούς προορισμούς κι εντοπίστε τα γραφεία τουρισμού που προσφέρουν all inclusive πακέτα.
